Το δικαστήριο κήρυξε αθώους τους κατηγορούμενους Σπύρο Μαρκέτο και Μπάμπη Κουρουνδή. Το αυτονόητο: Η αλληλεγγύη δεν είναι έγκλημα.
Από το facebook του Μπάμπη Κουρουνδή:
Σήμερα (Παρασκευή 9/3), μετά από 4,5 χρόνια, γράφτηκε ο επίλογος μιας μικρής προσωπικής Οδύσσειας.
Στις 15 Ιουλίου 2013 ο σύντροφος και φίλος Σπύρος Μαρκέτος μου ζήτησε να πάω με το αυτοκίνητο εκείνον και μια 16χρονη προσφυγοπούλα από τη Σομαλία στο αεροδρόμιο για να ταξιδέψει. Η κοπέλα είχε χάσει όλη της ουσιαστικά την οικογένεια στον εμφύλιο πόλεμο και είχε βρεθεί στην Ελλάδα ως ασυνόδευτη ανήλικη.
Όταν πήγαμε στο αεροδρόμιο και έφτασε η κοπέλα στον έλεγχο των διαβατηρίων, ο Σπύρος και εγώ είδαμε την Αστυνομία να τη σταματάει. Κατευθυνθήκαμε στο Αστυνομικό Τμήμα και ρωτήσαμε τι συνέβαινε, δηλώνοντας τις ταυτότητές μας, εγώ ως δικηγόρος και μέλος του ΔΣ του ΔΣΘ και ο Σπύρος ως πανεπιστημιακός. Οι απαντήσεις των δημόσιων λειτουργών της Αστυνομίας ήταν χαρακτηριστικές: «και τι σας νοιάζει εσάς για τη μαύρη», «και αντιρατσιστές και συνδικαλιστές, θα δείτε τι θα πάθετε». Ο Σπύρος είχε μαζί του το μισό μηνιάτικο του μισθού του από το ΑΠΘ και παρότι τους έδειξε την απόδειξη ανάληψης από την Τράπεζα του το κατέσχεσαν (720 Ευρώ)! Αμέσως μετά μας συνέλαβαν…
Ήταν η εποχή του «Ξένιου Δία» και του «να τους κάνουμε το βίο αβίωτο», η εποχή της Αμυγδαλέζας και του 50% της Χρυσής Αυγής στα εκλογικά τμήματα των σωμάτων ασφαλείας. Μετά από αλλεπάλληλες αναβολές (καμία με δικό μας αίτημα), η δίκη είχε οριστεί για την Πέμπτη 8 Μαρτίου.
Ήταν η πρώτη φορά που ζητούσαμε αναβολή και ήμασταν βέβαιοι ότι θα μας δινόταν, γι’ αυτό και δεν ήμασταν προετοιμασμένοι, ούτε είχαμε δημοσιοποιήσει την ημερομηνία. Χωρίς καμία αιτιολογία όμως, το αίτημά μας απορρίφθηκε και σήμερα Παρασκευή δικαστήκαμε στο Εφετείο Πλημμελημάτων. Ο μάρτυρας αστυνομικός έδωσε ρεσιτάλ διαστρέβλωσης των γεγονότων και φυσικά αρνήθηκε κάθε ρατσιστική συμπεριφορά. Ωστόσο, παρά τον ελάχιστο χρόνο προετοιμασίας μας και την αντικειμενική αδυναμία πολλών μαρτύρων να προσέλθουν, η αλήθεια έλαμψε.
Η ομόφωνη αθώωσή μας αποτελεί μια νίκη απέναντι στην προσπάθεια ποινικοποίησης της αλληλεγγύης στους πρόσφυγες, ένα θετικό προηγούμενο για το αντιρατσιστικό κίνημα. Θα ήθελα να ευχαριστήσω από καρδιάς τον καρδιακό φίλο και σύντροφο Θανάση Καμπαγιάννη που ταξίδεψε αυθημερόν από την Αθήνα για να μας εκπροσωπήσει, τον Κώστα Τορπουζίδη, συντονιστή της ΚΕΕΡΦΑ Θεσσαλονίκης, τον Γιώργο Μαργαρίτη, καθηγητή Ιστορίας και τον Στάθη Κουτσοχήνα, πρόεδρο του ΔΣΘ που συνέβαλλαν με τις μαρτυρικές καταθέσεις τους σ’ αυτό το αποτέλεσμα, καθώς και όλους και όλες που δήλωσαν την επιθυμία τους να το κάνουν αλλά δεν μπόρεσαν λόγω της έλλειψης χρόνου προετοιμασίας.
Αυτή η επιτυχία ήταν ένα μικρό λιθαράκι για το αντιρατσιστικό κίνημα. Ένα πολύ μεγαλύτερο θα μπει το άλλο Σάββατο 17 Μάρτη, με τα αντιρατσιστικά και αντιφασιστικά συλλαλητήρια στην Ελλάδα και διεθνώς. Ο δρόμος θα είναι μακρύς, αλλά ο αγώνας για έναν κόσμο χωρίς ρατσισμό, φτώχεια και πολέμους μπορεί και πρέπει να κερδηθεί.