Καθ’όλη τη διάρκεια της εβδομάδας αμερικανικά βομβαρδιστικά πραγματοποιούσαν τυφλά χτυπήματα στις ζούγκλες της περιοχής με πρόσχημα ότι αναζητούν πυρήνες της Αλ Κάιντα που βρίσκουν καταφύγιο στο αφρικανικό κέρας.
Η Ουάσινγκτον δεν μπήκε καν στον κόπο να μιλήσει για “έξυπνα χτυπήματα” και για την προσπάθεια “περιορισμού των παράπλευρων απωλειών”, όπως έκανε στο Αφγανιστάν και το Βιετνάμ. Και πώς θα μπορούσε να το κάνει άλλωστε, αφού το είδος των επιχειρήσεων που πραγματοποιεί μπορεί να συγκριθεί μόνο με την πολιτική καμμένης γης που ακολουθήθηκε στο Βιετνάμ.
Να σημειωθεί ότι τα μαχητικά των ΗΠΑ απογειώθηκαν από την τεράστια στρατιωτική βάση που έχει στήσει το Πεντάγωνο στο γειτονικό Τζιμπουτί χωρίς μάλιστα να ειδοποιηθεί καν η κυβέρνηση της χώρας, Οι αμερικανικές επιχειρήσεις πραγματοποιούνται παράλληλα με τις (επίσης κατευθυνόμενες από το Πεντάγωνο) χερσαίες επιχειρήσεις των ενόπλων δυνάμεων της Αιθιοπίας.
Εν τω μεταξύ πληθαίνουν οι ενδείξεις ότι η εισβολή και κατάληψη της Σομαλίας αποτελεί προϊόν επιτελικού σχεδίου που καταστρώθηκε στο Πεντάγωνο εδώ και μήνες. Όπως αποκαλύφθηκε, Αμερικανοί αξιωματούχοι είχαν επισκεφθεί την Αιθιοπία ένα μήνα πριν από την έναρξη των επιχειρήσεων – προφανώς για να καθορίσουν τις τελευταίες λεπτομέρειες του πολέμου.
Όπως έχουμε εξηγήσει, η παροχή στρατιωτικού εξοπλισμού προς τις φιλοαμερικανικές συμμορίες συντονιζόταν από τη CIA μέσω αμερικανικών εταιρειών ενώ στρατηγοί του Πενταγώνου είχαν τοποθετηθεί σε γειτονικές περιοχές προκειμένου να είναι έτοιμοι να συντονίσουν την ανάπτυξη των αιθιοπικών και αμερικανικών δυνάμεων.
Με τη συνενοχή του κατάπτυστου Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών η Ουάσινγκτον είχε σχεδιάσει με κάθε λεπτομέρεια την ανατροπή της Ένωσης Ισλαμικών Δικαστηρίων που απολάμβανε την εμπιστοσύνη του σομαλικού λαού. Στη θέση τους οι ΗΠΑ και ο ΟΗΕ τοποθετούν και πάλι τους οπλαρχηγούς που σπέρνουν το θάνατο διοικώντας παραστρατιωτικά τάγματα θανάτου.
Μέσα σε διάστημα μόλις δυο εβδομάδων οι Αμερικανοί και οι Αιθίοπες πέτυχαν να επαναφέρουν στην πρωτεύουσα Μογκαντίσου το χάος που επικρατούσε πριν από την είσοδο των ισλαμιστών. Οι σκηνές πλιάτσικου και εν ψυχρώ δολοφονιών επέστρεψαν στο κέρας της Αφρικής ύστερα από μια μικρή ανάπαυλα μερικών μηνών.
Ο αφρικανικός Τύπος, ακόμη και στα πιο αμερικανόδουλα καθεστώτα της Μαύρης ηπείρου, ξεχειλίζει αυτές τις ημέρες από οργή εκφράζοντας τα συναισθήματα εκατομμυρίων κατοίκων της Αφρικής. Αρκετοί αφρικανοί αναλυτές κάνουν λόγο για συνέχιση της αμερικανικής “σταυροφορίας” και χαρακτηρίζουν τη Σομαλία ως τον τρίτο στόχο της Ουάσινγκτον μετά την εισβολή και κατάληψη του Αφγανιστάν και του Ιράκ.
Την ίδια ώρα η λεγόμενη διεθνής κοινότητα με τις χλιαρές τις αντιδράσεις, προσφέρει διπλωματική ασυλία στην Ουάσινγκτον. Η Δύση είχε να αντιδράσει τόσο ψυχρά στην κατάληψη μιας χώρας από την εποχή της Κοινωνίας των Εθνών όταν επέτρεψε στις φασιστικές δυνάμεις του Μουσολίνι να καταλάβουν την Αβυσσινία (τη σημερινή Αιθιοπία).
Πάντως οι βομβαρδισμοί που πραγματοποιούν οι αμερικανικές δυνάμεις, αν και εξυπηρετούν συγκεκριμένους γεωστρατηγικούς στόχους, θυμίζουν εκ πρώτης όψεως “επιχείρηση εκδίκησης” για την εξευτελιστική ήττα που υπέστησαν στην προηγούμενη εισβολή τους στη Σομαλία στις αρχές της δεκαετίας του ’90. Τώρα ο σομαλικός λαός καλείται να πληρώσει για τους 19 αμερικανούς μισθοφόρους που σκοτώθηκαν όταν το ελικόπτερο στο οποίο επέβαιναν κατερρίφθη από πύραυλο.
Όπως φαίνεται όμως, θα πληρώσει και την οργή που πλημμυρίζει τους δολοφόνους του πενταγώνου για την παταγώδη αποτυχία τους στο Αφγανιστάν και το Ιράκ. Και όπως έχει αποδείξει η ιστορία κανένας δεν μπορεί να είναι πιο απάνθρωπος σε συνθήκες πολέμου από μια ατιμωμένη αυτοκρατορία.
Άρης Χατζηστεφάνου
Εφημερίδα Πριν – 12/1/2007
