Οργισμένες αντιδράσεις προκαλεί τα τελευταία 24ωρα η αφίσα της ΟΝΝΕΔ η οποία αποτίει φόρο τιμής σε όλα τα θύματα της 17Ν.
Μεταξύ αυτών συναντάμε:
– Tον σταθμάρχη της CIA, Ρίτσαρντ Γουέλς, γνωστό για την διοργάνωση πραξικοπημάτων και τη συνεργασία του με παρακρατικά τάγματα θανάτου σε χώρες της Λατινικής Αμερικής, όπως το Περού και η Γουατεμάλα.
– Τον Παντελή Πέτρου, υψηλόβαθμο αξιωματούχο των υπηρεσιών πληροφοριών της χούντας και μετέπειτα υποδιοικητή των ΜΑΤ.
– Tον Ν. Μομφεράτο, υπουργό βιομηχανίας της χουντικής κυβέρνησης Μαρκεζίνη κατά την περίοδο της αιματηρής επέμβασης στο πολυτεχνείο.
Όπως ήταν φυσικό τις ισχυρότερες αντιδράσεις προκάλεσε η αναφορά από την ΟΝΝΕΔ και στον αρχιβασανιστή της χούντας Ευάγγελλο Μάλιο. Είναι όμως η πρώτη φορά που η «μεγάλη συντηρητική παράταξη» επιχειρεί να καθαγιάσει αυτό το ανθρωπόμορφο κτήνος; Δυστυχώς όχι.
Πρώτος ο τότε υπουργός Άμυνας της κυβέρνησης Καραμανλή και μετέπειτα αρχηγός και επίτιμος πρόεδρος της ΝΔ Ευάγγελος Αβέρωφ είχε υποστηρίξει ότι «τον Μάλλιο τον εκτιμούσαν πολλοί στην υπηρεσία του» και πως ήταν ατυχές το γεγονός ότι υπηρέτησε υπό τη χούντα στο τμήμα εκείνο της Ασφάλειας, που ανέκρινε τους κομμουνιστές.
Μιλώντας σε Αμερικανούς και Βρετανούς διπλωμάτες ο Αβέρωφ έλεγε ότι «ο Μάλλιος δεν ήταν βασανιστής, μολονότι, όπως πολλοί άλλοι στη θέση του, είχε μάλλον χαστουκίσει κρατούμενους στη διάρκεια των ανακρίσεων». Στη συνέχεια ανέφερε ότι ο Μάλλιος είχε έναν αδελφό αξιωματικό στον στρατό που έχαιρε κι αυτός μεγάλης εκτίμησης. «Δεν θα εκπλαγώ αν αυτός πάρει ένα όπλο και εκδικηθεί τον θάνατο του Ευάγγελου, σκοτώνοντας κάποιο κομμουνιστή», είχε δηλώσει ο Αβέρωφ.
Η υπεράσπιση του αρχιβασανιστή από τον μετέπειτα αρχηγό της ΝΔ είχε προκαλέσει σοκ ακόμη και στον Πρέσβη της Μεγάλης Βρετανίας, ο οποίος σε εμπιστευτικό τηλεγράφημά του προς το Φόρειν Όφις ανέφερε μεταξύ άλλων τα εξής: «Ο Αβέρωφ βεβαίως ανήκει στη δεξιά πτέρυγα της κυβέρνησης και τα καθήκοντά του αυτήν την περίοδο, αλλά και οι πολιτικές του φιλοδοξίες μακροπρόθεσμα, τον κάνουν να αντιμετωπίζει με μεγαλύτερη ανεκτικότητα τις απρεπείς πράξεις του προηγούμενου καθεστώτος. (16 Δεκεμβρίου 1976, FCO9/2396).
Έχουμε καταδικάσει πολλές φορές από αυτό το site την τρομοκρατία και κάθε μορφή ατομικής βίας. Όποια όμως κριτική και αν ασκήσει κανείς στους δράστες δεν σημαίνει ότι μπορεί να δικαιώνει αυτομάτως τα θύματα.
Δεν χρειάζεται βέβαια να θυμίσουμε ότι στην κηδεία του Μάλλιου ομάδες παρακρατικών, μεταξύ των οποίων και ο Μιχαλολιάκος της Χρυσής Αυγής, είχαν επιτεθεί και τραυματίσει δημοσιογράφους οι οποίοι έμειναν προκλητικά απροστάτευτοι από τις αστυνομικές δυνάμεις που βρίσκονταν στην περιοχή. Βέβαια το κράτος (και κυρίως το παρακράτος) έχουν συνέχεια και ο Μιχαλολιάκος έγινε αρχηγός κόμματος και συνομιλητής (μέσω Μπαλτάκου) του πρώην πρωθυπουργού Α.Σαμαρά.
Αυτοί οι τρομοκράτες της Χ.Α βέβαια, οι οποίοι σε αντίθεση με την 17Ν πραγματοποιούσαν τυφλές βομβιστικές επιθέσεις σε κινηματογράφους δεν ενόχλησαν ποτέ τη Νέα Δημοκρατία.
Άρης Χατζηστεφάνου