Το Library Residency και ο Thanasimos παρουσιάζουν τη συναυλία και την ομιλία που διοργανώνει ο Udi Aloni. Εφιστώντας την προσοχή για την κατάπαυση του πυρός και τα τρέχοντα γεγονότα στη Μέση Ανατολή, ο Udi Aloni παρουσιάζει για πρώτη φορά στην Αθήνα τον θρυλικό Παλαιστίνιο χιπ χοπ καλλιτέχνη Tamer Nafar που δημιούργησε σχεδόν μόνος του την παλαιστινιακή χιπ χοπ σκηνή.
Παλαιστινιακό χιπ-χοπ στην Αθήνα: ο θρυλικός Tamer Nafar (Τάμερ Ναφάρ) σε συναυλία με τον DJ Gamil. Ακολουθεί συζήτηση με τον Εβραίο φίλο του ακτιβιστή συγγραφέα και σκηνοθέτη Udi Aloni (Ούντι Αλόνι).
Ο Tamer Nafar είναι Παλαιστίνιος ράπερ, ηθοποιός, συγγραφέας και ακτιβιστής, ηγέτης και ιδρυτής του DAM, του πρώτου και σημαντικότερου παλαιστινιακού hip-hop συγκροτήματος.
Ο Udi Aloni είναι κινηματογραφιστής, συγγραφέας, ακτιβιστής και καλλιτέχνης, το έργο του οποίου επικεντρώνεται στις σχέσεις μεταξύ τέχνης, πολιτικής και ακτιβισμού στην Ισραηλινο-παλαιστινιακή ιστορία και στη Γερμανοεβραϊκή φιλοσοφία.
Ο Udi και ο Tamer είναι αφοσιωμένοι φίλοι και σύντροφοι και μέσα από την τέχνη και τον ακτιβισμό τους αγωνίζονται για ένα θετικό μέλλον για την ατυχή «γή» που ο κόσμος καλεί Παλαιστίνη και Ισραήλ, και που ακόμη και στον 21ο αιώνα εξακολουθεί να αντιμετωπίζει μια τραγική μοίρα. Σε αυτήν την κατάσταση Έκτακτης Ανάγκης, οι καλλιτέχνες καλούν για άμεση και μόνιμη κατάπαυση του πυρός στη Γάζα και για το τέλος της συνεχιζόμενης Nakba από το 1948. Οι καλλιτέχνες θα ήθελαν να μοιραστούν με το ελληνικό κοινό την προσδοκία τους για ένα καλύτερο μέλλον που μπορεί να επιτευχθεί μόνο με τους υποστήριξη της διεθνούς κοινότητας. Εμπνευσμένοι από τον Edward Said, και εν μέσω της τρέχουσας θηριωδίας, ζητούν δράση ρωτώντας, όπως ο Said, εάν η «επισφαλής ιστορία» του Ισραήλ και της Παλαιστίνης «θα μπορούσε ποτέ να γίνει το όχι και τόσο επισφαλές θεμέλιο στην χώρα των Εβραίων και των Παλαιστινίων ενός διεθνικού χώρου στον οποίο το Ισραήλ και η Παλαιστίνη είναι μέρη, και όχι ανταγωνιστές, το ένα της ιστορίας του άλλου». Οι καλλιτέχνες επανεξετάζουν τη δήλωση του Said προσπαθώντας να δημιουργήσουν μια κοινή γλώσσα που θα επιτρέψει τόσο στην Παλαιστινιακή όσο και στην Εβραϊκή κοινότητα να συν-αντισταθούν και να συνυπάρχουν.
