Πηγή: eksegersi.gr
Έντονες φήμες κυκλοφορούν τις τελευταίες μέρες, ότι η ΝΔ θα βάλει υποψήφιο στο ευρωψηφοδέλτιό της τον περιβόητο Φρέντι Μπελέρι, που καταδικάστηκε πρόσφατα από το αλβανικό ειδικό δικαστήριο κατά της διαφθοράς σε φυλάκιση δύο χρόνων χωρίς αναστολή (ο συγκρατηγορούμενός του Παντελής Κοκαβέσης καταδικάστηκε σε φυλάκιση 18 μηνών με τριετή αναστολή).
Δεν ξέρουμε αν οι φήμες διαρρέουν από το Μαξίμου, για να «κόψουν κλίμα», ή αν προέρχονται από την πλευρά των υποστηρικτών του Μπελέρι, ξέρουμε όμως ότι το Μαξίμου ψάχνεται για να ενισχύσει την ακροδεξιά παρουσία, προκειμένου να ανακόψει τη διαρροή ψήφων προς Βελόπουλους και Νατσιούς. Το νταραβέρι με τον Φαήλο Κρανιδιώτη, που δεν είχε ευτυχές — για τον «ορφανό» ακροδεξιό — τέλος, αυτό δείχνει. Οταν μάλιστα διαβάζουμε (π.χ. στα σημερινά «Νέα»), ότι οι επιτελείς του Μαξίμου έχουν χωριστεί σε φιλο-μπελερικούς (Παπασταύρου, Βορίδης) και αντι-μπελερικούς (μη κατονομαζόμενους), καταλαβαίνουμε ότι το θέμα είναι υπαρκτό στον πυρήνα της μητσοτακικής διοίκησης και δεν το κατασκεύασαν οι υποστηρικτές του Μπελέρι.
Δεν πρέπει, επίσης, να ξεχνάμε τον Σαμαρά, που είναι ο αναμφισβήτητος ηγέτης του ακροδεξιού πόλου της ΝΔ και που δεν «κάθεται στ’ αυγά του», αλλά παρεμβαίνει διαρκώς, ασκώντας σκληρή κριτική στον Μητσοτάκη από εθνικιστικές και ακροδεξιές θέσεις. Ο Κρανιδιώτης υπήρξε σύμβουλος και στενός προσωπικός φίλος του Σαμαρά και το πιθανότερο είναι ο τελευταίος να τον «έσπρωξε» προς το ψηφοδέλτιο της ΝΔ. Την υπόθεση χειρίστηκε ο εξ απορρήτων του Μητσοτάκη, υφυπουργός Μπρατάκος, που έχει πάρει τη θέση του ανιψιού Γρηγόρη Δημητριάδη στο επιτελείο του μεγάρου Μαξίμου. Γιατί, λοιπόν, να μην υπάρχει «σπρώξιμο» και του Μπελέρι από την ίδια κατεύθυνση, ειδικά μετά το ναυάγιο της υποψηφιότητας Κρανιδιώτη; Από τους φερόμενους ως φιλο-μπελερικούς, ο Παπασταύρου υπήρξε σύμβουλος του Σαμαρά, ο δε Βορίδης διεκδικεί τη θέση του ηγέτη των «ενεργών» σαμαρικών, όπως και ο Γεωργιάδης (εκτός του ότι είναι ακροδεξιοί, δεν ξεχνούν ότι στον Σαμαρά οφείλουν την πολιτική τους επιβίωση, καθώς τους πήρε στη ΝΔ, τους έκανε υπουργούς και τους γλίτωσε από τον αφανισμό του ΛΑΟΣ).
Τι Φαήλος, τι Φρέντι, λοιπόν… Μάλιστα, ο Μπελέρι έχει καταστεί από τη ΝΔ (και όχι μόνο) ένα είδος… εθνικού ήρωα. Και δεν έχει πει κακιά κουβέντα για τον Μητσοτάκη, ενώ ο Κρανιδιώτης «δεν έβαζε γλώσσα μέσα» (και τι γλώσσα!) στη διάρκεια των πολύχρονων περιπλανήσεών του σε διάφορα ακροδεξιά σχήματα-ναυάγια.
Αν υπάρχει κάτι που μπορεί να συγκρατήσει τον Μητσοτάκη να μην βάλει τον Μπελέρι στο ευρωψηφοδέλτιο της ΝΔ, είναι πρώτο η συνέχιση της εξάρτησης της εξωτερικής πολιτικής του από μια υπόθεση για την οποία οι ευρωπαίοι ιμπεριαλιστές δε δίνουν δεκάρα και θεωρούν ότι τους «σκοτίζει» άνευ πραγματικού λόγου και δεύτερο οι «σκελετοί» που έχει στη ντουλάπα του ο Μπελέρι. Μπορεί στην Ελλάδα η ντουλάπα με τους σκελετούς να παραμένει ερμητικά κλειστή, δεν το ‘χει σε τίποτα, όμως, ο Εντι Ράμα να την ανοίξει και να ξεχυθεί η μπόχα. Δεν το έκανε μέχρι στιγμής (αντιμετώπισε τον Μπελέρι σαν έναν αυτοδιοικητικό που προσπάθησε να αγοράσει ψήφους, χωρίς ν’ αναφερθεί στο παρελθόν του), όμως αν δει τον Μπελέρι υποψήφιο ευρωβουλευτή μπορεί να το κάνει.
Για να βρούμε τους «σκελετούς» θα πρέπει να γυρίσουμε τριάντα χρόνια πίσω.
Επισκοπή 1994
Στις 10 Απρίλη του 1994, στις 2:30 τη νύχτα, ένοπλη ομάδα με στολές παραλλαγής του ελληνικού στρατού και κουκούλες full face επιτίθεται στο κέντρο εκπαίδευσης νεοσύλλεκτων του αλβανικού στρατού στην Ανω Επισκοπή Αργυροκάστρου (μόλις 4 χιλιόμετρα από τα ελληνοαλβανικά σύνορα). Οι ένοπλοι σκοτώνουν τον σκοπό Α. Γκίνη και εισβάλλουν στο θάλαμο όπου σκοτώνουν τον διοικητή λοχαγό Φ. Σέχου και τραυματίζουν βαριά τους φαντάρους Α. Βελνίση, Φρ. Καλέμι και Γ. Ζέκα και ελαφρά μερικούς άλλους. «Αυτά για τη Βόρεια Ηπειρο, μη νομίζετε ότι την ξεχάσαμε!», φωνάζουν. Κλειδώνουν τους 130 φαντάρους στον θάλαμο, αρπάζουν τουφέκια Καλάσνικοφ και πιστόλια Τοκάρεφ και φεύγουν προς την Ελλάδα (φυλάκιο Αργυροχωρίου).
Οι αλβανικές αρχές διαπιστώνουν ότι οι βολίδες στα σώματα των νεκρών και τραυματιών και τα φυσίγγια που βρέθηκαν στο χώρο του εγκλήματος ήταν των 12 χιλιοστών, σφαίρες που χρησιμοποιεί ο ελληνικός στρατός, ενώ στον χώρο της επίθεσης βρέθηκε ένας φακός και ένα σακίδιο του ελληνικού στρατού.
Σύσσωμο το αλβανικό πολιτειακό και κομματικό σύστημα καταγγέλλει τη φονική επίθεση και καλεί την ελληνική κυβέρνηση να βρει και να τιμωρήσει τους δράστες που διέφυγαν σε ελληνικό έδαφος. Η κυβέρνηση Α. Παπανδρέου προσπαθεί να κουκουλώσει την υπόθεση. Σε συνάντηση αστυνομικών εμπειρογνωμόνων από τις δύο χώρες και εκπροσώπων των δύο ΥΠΕΞ, που γίνεται μετά από μερικές μέρες στα Γιάννενα, η ελληνική πλευρά ισχυρίζεται ότι πρόκειται για σύγκρουση μεταξύ συμμοριών Αλβανών, οι οποίοι έχουν προκαλέσει και μεγάλο πρόβλημα εγκληματικότητας στην Ελλάδα! Τα ίδια γράφει σύσσωμος ο ελληνικός αστικός Τύπος, ευθυγραμμισμένος στην «εθνική γραμμή».
Εξι μήνες αργότερα, στις 6 Οκτώβρη του 1994, η οργάνωση «ΜΑΒΗ» (Μέτωπο Απελευθέρωσης Βορείου Ηπείρου), με προκήρυξή της στην «Ελευθεροτυπία», αναλαμβάνει την ευθύνη της δολοφονικής επίθεσης στο αλβανικό στρατόπεδο και δίνει πλήρη περιγραφή της επιχείρησης. Αποκαλύπτει, μάλιστα, πως είχε ξαναστείλει προκήρυξη ανάληψης της ευθύνης στην ίδια εφημερίδα, την επομένη της δολοφονικής επίθεσης, αλλά η εφημερίδα δεν τη δημοσίευσε (μπορούμε να καταλάβουμε τους λόγους). Αυτή τη φορά η «Ελευθεροτυπία» δεν μπορούσε να κάνει το ίδιο, καθώς η τετρασέλιδη εθνικοφασιστικού περιεχόμενου προκήρυξη συνοδευόταν από φωτογραφίες των όπλων που οι φασιστο-ΜΑΒΗδες άρπαξαν από το αλβανικό στρατόπεδο.
Ο Βενιζέλος, τότε κυβερνητικός εκπρόσωπος, έσπευσε να αποκλείσει κάθε ελληνική εμπλοκή και η γραμμή στα παπαγαλάκια του αστικού Τύπου ήταν να μιλούν για… προβοκάτσια ξένων μυστικών υπηρεσιών που εξυπηρετεί την πολιτική του Μπερίσα (τότε πρωθυπουργός της Αλβανίας και νυν φανατικός υποστηρικτής του Μπελέρι!).
Ελληνοαλβανικά σύνορα 1995
Στις 19 Μάρτη του 1995, ομάδα ενόπλων γίνεται αντιληπτή από τους σκοπούς αλβανικού στρατοπέδου στο χωριό Λόγγος, πολύ κοντά στα ελληνοαλβανικά σύνορα. Η ομάδα τρέπεται σε φυγή και περνάει στο ελληνικό έδαφος (από το οποίο, προφανώς, είχε εφορμήσει). Οι Αλβανοί έχουν ενημερώσει και στην περιοχή των συνόρων στήνονται μπλόκα.
Κοντά στο Δελβινάκι, οι αστυνομικοί του μπλόκου κάνουν σήμα να σταματήσει ένα βανάκι FORD με αριθμό κυκλοφορίας ΒΡ 63976. Σ’ αυτό επιβαίνουν ο πρώην αστυνομικός Απ. Καρβέλας (οδηγός) και οι «βορειοηπειρώτες» Γ. Χρήστου, Γ. Παππάς και Χ. Παππάς. Ακολουθεί ένα SEAT επιβατικό ΙΧ, που δεν σταματάει στο μπλόκο, αλλά προσπαθεί να διαφύγει. Οι αστυνομικοί πυροβολούν και οι «γενναίοι» σταματούν καμιά εκατοστή μέτρα παρακάτω. Οδηγός είναι ο έφεδρος αξιωματικός του Ελληνικού Στρατού, Γ. Αναστασούλης, και επιβάτες οι «βορειοηπειρώτες» Φρέντι Μπελέρης και Μ. Κουτούλας. Εφτά ήταν οι τύποι που είχαν εισβάλει στην Αλβανία, προφανώς για να επαναλάβουν το έγκλημα της Επισκοπής, αλλά δεν τα κατάφεραν γιατί τους πήραν είδηση οι σκοποί του αλβανικού στρατόπεδου. Στα δύο αυτοκίνητα βρέθηκε οπλισμός και εξοπλισμός για καταδρομική επιχείρηση: 6 Καλάσνικοφ με 878 σφαίρες, 2 πιστόλια Τοκάρεφ με 42 σφαίρες, 1 ασύρματος, μαχαίρια, στρατιωτικές στολές, μάλλινες κουκούλες κ.ά. Οι ίδιοι ήταν καταλασπωμένοι, καθώς προσπάθησαν να συρθούν για να εισβάλουν στο αλβανικό στρατόπεδο.
Την ίδια μέρα, συλλαμβάνεται στην Αθήνα ο «βορειοηπειρώτης» Αγγ. Κοκαβέσης (ίδιο επώνυμο με τον συγκατηγορούμενο του Μπελέρι στην υπόθεση εξαγοράς ψήφων στη Χιμάρα). Επομένως, η ΚΥΠ ήξερε καλά ποιοι ήταν ανακατεμένοι στα εγκλήματα μέσα στην Αλβανία και τους είχε στα όπα-όπα («δικά της παιδιά» ήταν, όπως αντιλαμβάνεστε).
Ο Κοκαβέσης πήγε στην Παλλήνη, σε κτήμα με μονοκατοικία του θείου του γιατρού Ανδρέα Κοκαβέση, και βγήκε κουβαλώντας ένα σάκο, τον οποίο έκρυψε σε δασάκι στην Ανάκασα. Εκεί τον έπιασαν και στο σάκο βρήκαν μια στολή παραλλαγής των ΛΟΚ και τρεις στρατιωτικές κουκούλες. Μετά από έρευνα στο κτήμα του γιατρού μπάρμπα του στην Παλλήνη, βρέθηκαν προσεκτικά θαμμένα έξι τουφέκια Καλάσνικοφ.
Οι αριθμοί των Καλάσνικοφ που βρέθηκαν στα αυτοκίνητα της εφταμελούς ομάδας που είχε εισβάλει ανεπιτυχώς στην Αλβανία και αυτών που βρέθηκαν στο κτήμα Κοκαβέση ταίριαζαν με τους αριθμούς των όπλων που είχαν κλαπεί από το στρατόπεδο εκπαίδευσης νεοσυλλέκτων της Επισκοπής και τους είχαν στείλει από το 1994 οι αλβανικές αρχές. Μάλιστα, τρία από τα Καλάσνικοφ διαπιστώθηκε ότι φιγουράριζαν και στη φωτογραφία που συνόδευε την προκήρυξη της ΜΑΒΗ.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι οι εφτά, μεταξύ των οποίων και ο – διαβόητος πλέον — Φρέντι Μπελέρι, ανήκαν στη ΜΑΒΗ. Ενδεχομένως να ήταν οι ίδιοι (ή κάποιοι απ’ αυτούς) που διέπραξαν το έγκλημα στην Επισκοπή. Το ίδιο πήγαιναν να κάνουν και στο στρατόπεδο του Λόγγου, που κι αυτό βρίσκεται σε πολύ κοντινή απόσταση από τα ελληνοαλβανικά σύνορα (πιο νότια από την Επισκοπή). Το έψαξε κανείς; Οχι βέβαια.
Ακόμα πιο σκανδαλώδης ήταν η δικαστική μεταχείριση των συλληφθέντων. Ο εισαγγελέας Πατσής (τον… θαυμάσαμε στην έδρα στη δίκη για την υπόθεση του ΕΛΑ) πρότεινε να μετατραπεί το κατηγορητήριο και το συμβούλιο έκανε δεκτή την πρότασή του. Οι ανθρωποκτονίες και οι απόπειρες ανθρωποκτονίας στην Επισκοπή έφυγαν από τη μέση. Το Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων φρόντισε να εξαφανιστεί και η κακουργηματική οπλοκατοχή. Με ομόφωνη απόφαση, μετά από σύμφωνη πρόταση του εισαγγελέα, οι κατηγορούμενοι καταδικάστηκαν για κατοχή και μεταφορά όπλων σε βαθμό πλημμελήματος! Κάποιοι για τα Καλάσνικοφ που είχαν μαζί τους όταν συνελήφθησαν στο Δελβινάκι, δύο (οι Αναστασούλης και Κοκαβέσης) και για τα Καλάσνικοφ που είχαν θάψει στο κτήμα του γιατρού Κοκαβέση και για παράνομη κατοχή ασύρματου. Σε όλους αναγνωρίστηκε το ελαφρυντικό του προτέρου εντίμου βίου (!!!) και με ποινές φυλάκισης μεταξύ 3 και 4,5 ετών αφέθηκαν ελεύθεροι. Στο δεύτερο βαθμό, οι ποινές τους μειώθηκαν σε 18-20 μήνες! Η δίκη μάλιστα έγινε κεκλεισμένων των θυρών για λόγους… εθνικής ασφάλειας!
Δηλαδή, κάποιοι που είχαν στην κατοχή τους όπλα που αποδεδειγμένα είχαν κλαπεί από το αλβανικό στρατόπεδο της Επισκοπής, όπου διαπράχτηκαν δύο ανθρωποκτονίες και αρκετές απόπειρες ανθρωποκτονίας (χώρια τα υπόλοιπα αδικήματα), καταδικάστηκαν για απλή οπλοκατοχή!
Τι έκανε ο Μπελέρι μετά την καταδίκη του σε αυτή την εξοργιστικά γελοία ποινή; Ο,τι θα έκανε κάθε φιλόδοξος εθνικοφασίστας. Ο «προβοκάτορας» έγινε «εθνικός ήρωας». Αντιγράφουμε από άρθρο του Δημήτρη Ψαρρά στην ΕφΣυν (29.05.23), υπό τον τίτλο: Ο άγνωστος Φρέντι Μπελέρης.
«Μπορεί όλα αυτά τα γεγονότα να έχουν πλέον ξεχαστεί, εφόσον κανείς δεν έχει συμφέρον να τα θυμάται, αλλά ο Φρέντι Μπελέρης δεν έχει πάψει να εκφράζει δημόσια τις πολιτικές του προτιμήσεις και να εκπροσωπεί μια σαφή πολιτική τάση στο ζήτημα των ελληνοαλβανικών σχέσεων. Το θύμισε πριν από λίγες μέρες η “Χρυσή Αυγή” (ναι, υπάρχει ακόμα ο ιστότοπος των ναζιστών) που σημείωσε με περηφάνια ότι “ο δέσμιος των κατσαπλιάδων Βορειοηπειρώτης αγωνιστής Μπελέρης, είχε εμφανιστεί προ ετών σε εκπομπή του Ν. Μιχαλολιάκου (“Οσοι Ζωντανοί”, στο κανάλι “Τηλετώρα”), για να μιλήσει για τα βάσανα του βορειοηπειρωτικού ελληνισμού”.
Εκτός βέβαια από τον Μιχαλολιάκο υπήρχε και ο Καρατζαφέρης. Ο «τομέας βορειοηπειρωτικού αγώνα» της Νεολαίας του ΛΑΟΣ (ονομαζόταν ΝΕ.Ο.Σ) είχε διοργανώσει ειδική εκδήλωση με ομιλητές τον Μπελέρη, τον Θάνο Πλεύρη και τον αρχηγό Καρατζαφέρη στις 8.2.2009. Σ’ αυτή την εκδήλωση ο Μπελέρης, κάτω από χειροκροτήματα, δήλωσε “συγκινημένος”, επειδή “πρώτη φορά στη σύγχρονη ιστορία της Ελλάδος αρχηγός κόμματος τοποθετείται και πραγματεύεται το Βορειοηπειρωτικό. […] Το ελληνικό πολιτικό σύστημα, με εξαίρεση το ΛΑΟΣ, κωφεύει. Δευτέρα αύριο η κυρία Μπακογιάννη θα είναι στα Τίρανα. Ο Θεός ξέρει τι θα συζητήσουν. Πάντως αποκλείεται να συζητήσουν για τα θέματα που μας απασχολούν” (“Τηλεάστυ”, 10.2.2009).
Οπως προκύπτει από το βίντεο της εκδήλωσης, το σύνθημα που φώναζαν οι οπαδοί του Καρατζαφέρη δεν ήταν άλλο από το “θα ξαναγυρίσουμε και θα τρέμει η γη”. Μ’ άλλα λόγια, το κεντρικό σύνθημα των νεοναζί σ’ όλη την Ευρώπη που φωνάζουν αυτή τη φράση που υποτίθεται ότι είναι τα τελευταία λόγια που είπε πριν αυτοκτονήσει ο Γιόζεφ Γκέμπελς».
ΥΓ. Ομολογούμε ότι μας είχε διαφύγει. Το εντοπίσαμε ψάχνοντας στο Διαδίκτυο για την υπόθεση Μπελέρι. Αντιγράφουμε από το 902.gr (22.01.2024):
«Παρέμβαση στην 17η Κοινοβουλευτική Επιτροπή Σταθεροποίησης και Σύνδεσης ΕΕ – Αλβανίας (SAPC) που διεξήχθη στις Βρυξέλλες και συμμετείχε ο Αλβανός υπουργός Ευρωπαϊκών και Εξωτερικών Υποθέσεων, Igli Hasani, πραγματοποίησε η Ευρωκοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ. Ο ευρωβουλευτής του Κόμματος, Κώστας Παπαδάκης, στην ομιλία του τόνισε ότι είναι απαράδεκτη η φυλάκιση του Φρέντι Μπελέρη και παράλληλα ζήτησε την άμεση απελευθέρωση του εκλεγμένου δημάρχου Χειμάρρας, αναφέροντας:
“Δεν αποτελεί ένα προσωπικό ζήτημα όπως είπε ο κ. Υπουργός Hasani, ένα ζήτημα στα όρια της Αλβανίας με την έννοια ότι η υπόθεση Φρέντι Μπελέρη έχει πάρει διεθνείς διαστάσεις. Από την πρώτη στιγμή καταγγείλαμε τη σύλληψη και φυλάκισή του εκλεγμένου πλέον δημάρχου κ. Μπελέρη από τις αλβανικές αρχές του, λίγες μέρες πριν τις δημοτικές εκλογές στη Χειμάρρα.
Πάνε οχτώ μήνες και μέχρι σήμερα οι κατηγορίες για τη σύλληψη του παραμένουν αναπόδεικτες, έωλες και ο κ. Μπελέρη παρόλα αυτά συνεχίζει να είναι κρατούμενος και με ευθύνη της αλβανικής κυβέρνησης. Η υπόθεση προστίθεται και εντάσσεται στο πλέγμα παραβιάσεων από την αλβανική κυβέρνηση των δικαιωμάτων των Ελλήνων ομογενών στην Αλβανία, ιδιαίτερα όσον αφορά την άσκηση των πολιτικών τους δικαιωμάτων, την απρόσκοπτη λειτουργία των σχολείων, την εκμάθηση της ελληνικής γλώσσας καθώς και την προστασία της περιουσίας τους. Υπογραμμίζουμε ότι αυτά τα δικαιώματα παραβιάζονται και κατά τη διάρκεια της λεγόμενης “ενταξιακής διαδικασίας” της Αλβανίας στην ΕΕ την οποία όλα τα κόμματα του ευρωμονόδρομου, και στην Ελλάδα, εξωραΐζουν την ώρα μάλιστα που μιλάμε και για μια χώρα μέλος του ΝΑΤΟ.
Όπως δείχνει και η πείρα από άλλες χώρες η ένταξη της Αλβανίας τόσο στο ΝΑΤΟ όσο και η ενταξιακή πορεία της στην ΕΕ οξύνει τα προβλήματα και του λαού της Αλβανίας και των μειονοτήτων. Γι’ αυτό εναντιωνόμαστε στην ένταξή της σε αυτές τις ιμπεριαλιστικές συμμαχίες που αποτελούν παράγοντα προώθησης αντιλαϊκών μέτρων και επικίνδυνης όξυνσης των αντιθέσεων ανάμεσα στις αστικές τάξεις όπως άλλωστε φανερώνει και η υπόθεση για τον καθορισμό της ΑΟΖ μεταξύ Ελλάδας και Αλβανίας.
Και από αυτό το βήμα ζητούμε την άμεση απελευθέρωση του κ. Μπελέρη και ταυτόχρονα την ορκωμοσία του ως δημάρχου, την ανεμπόδιστη εκτέλεση των καθηκόντων του και τη διασφάλιση όλων των δικαιωμάτων της ελληνικής μειονότητας”».
Στις 21 Φλεβάρη του 1997, στο ρεπορτάζ του για την απόφαση του πρωτοβάθμιου δικαστήριου για τον Μπελέρι και τους υπόλοιπους της υπόθεσης ΜΑΒΗ, ο Ριζοσπάστης ήταν καταπέλτης. Παραθέτουμε την κατακλείδα εκείνου του ρεπορτάζ:
«Ετσι, οι οχτώ κατηγορούμενοι παραδόθηκαν ελεύθεροι, άσπιλοι και δικαιωμένοι στην ελληνική κοινωνία, την οποία είχαν αναστατώσει πριν από δύο χρόνια με τη σύλληψη και προφυλάκισή τους για την γκανγκστερική επίθεση τον Απρίλη του 1994 στο Κέντρο Νεοσυλλέκτων Ανω Επισκοπής Αργυρόκαστρου, την άνανδρη δολοφονία του Αλβανού λοχαγού Φατμίρ Σαλί Σέχου, 34 χρόνων, και του στρατιώτη Αρσέν Λαζάρ Γκίνη, 20 χρόνων, καθώς και την κλοπή 15 πολεμικών όπλων. Ομως, συν τω χρόνω, το αιματηρό επεισόδιο της Επισκοπής – έργο της ΜΑΒΗ – παραδόθηκε από τους κυβερνώντες στη λήθη. Οι έρευνες για τον εντοπισμό και τη σύλληψη των υπευθύνων σταμάτησαν. Το Τριμελές Συμβούλιο Εφετών απάλλαξε τους συλληφθέντες από τις κατηγορίες των ανθρωποκτονιών και όσες ακόμα είχαν σχέση με το επεισόδιο και διέταξε την αποφυλάκισή τους. Ακολούθως, τους παρέπεμψε σε δίκη μόνο για τα όπλα…
Η αυλαία στην πολύκροτη αυτή υπόθεση έπεσε χτες χωρίς την ουσιαστική τιμωρία των ενόχων».
Τόσο κοντή μνήμη; Δεν νομίζουμε. Απλά, ο Περισσός δε θέλει να… λοξοδρομήσει και να φύγει από τον «εθνικό κορμό». Αναζητώντας ψήφους και στο εθνικιστικό ακροατήριο, συμμετέχει στην ηρωποίηση του συγκεκριμένου ανθρώπου, κάνοντας «γαργάρα» αυτά που υποστήριζε την εποχή που το αίμα ήταν ακόμα νωπό.
