Mε έδρα του τη Μυτιλήνη, εμπνευσμένο από τις ανησυχίες και τους δημιουργικούς ορίζοντες των ανθρώπων που ζουν και βιοπορίζονται εκεί, το Βόρεια–Βορειοανατολικά, συνεχίζει το εκδοτικό του ταξίδι με το δεύτερο τεύχος του.
Το τεύχος είναι αφιερωμένο στην Ελληνική ποίηση των ανθρώπων που γεννήθηκαν γύρω στο ‘80, ποιητών που ενηλικιώθηκαν μαζί με την ποίηση και δια της ποίησης, ανθρώπων της «χαμένης γενιάς» της μεταπολίτευσης που αποφάσισαν ότι έχουν κάτι να πουν.
Εκεί στα μέσα του 2000 εμφανίστηκε μια νέα γενιά στην ελληνική ποίηση. Μια γενιά που ενηλικιώθηκε μαζί με την ποίηση και δια της ποίησης. Άνθρωποι που γεννήθηκαν, χονδρικά, από το 1977 μέχρι το 1985 (και κάποιοι αργότερα, γεννημένοι μέχρι το 1989) και εμφανίστηκαν, από το πουθενά, σε ολόκληρη την ελληνική επικράτεια, σαν τα μανιτάρια στο νεκροταφείο μετά τη βροχή, κάνοντας τα πρώτα τους ποιητικά βήματα πολύ νωρίς, στα είκοσί τους μόλις χρόνια.
Άνθρωποι που για κάποιον ακατανόητο λόγο πωρώνονταν διαβάζοντας ποιήματα στα δεκάξι τους και που θέλησαν να συνεχίσουν να γράφουν και μετά την εφηβεία τους. Άνθρωποι που ονειρεύτηκαν «να πουν το πράγμα αλλιώς» και που, εν μέρει, το κατόρθωσαν. Άνθρωποι που με εντυπωσιακή άγνοια κινδύνου και νεανικό τσαμπουκά αποφάνθηκαν πως είχαν κάτι να πουν και που, όντως, το είπαν. Άνθρωποι που διάβασαν φανατικά τα έργα των συνομήλικών τους, που συναντήθηκαν, που χώρισαν, που αγαπήθηκαν, που συγκρούστηκαν, που ξαναβρέθηκαν. Άνθρωποι που σήμερα, αφού «έψαξαν ανάμεσα στις 7.284 πληγές του Φαραώ / μήπως και βρουν τη δική τους», σαραντάρισαν ή σαρανταρίζουν και που, με σπασμένα γόνατα, συνεχίζουν να περπατάνε ακόμα. [Το πράγμα χάλασε όταν εκείνος ο κρετίνος, ο Πέρυ Κόμο, τραγούδησε την Γκλεντόρα…]
Στην ποίηση αυτής της γενιάς είναι αφιερωμένο αυτό το τεύχος.
«Θέλω κρότους γυμνούς μέσα στο αίμα / τη μοίρα μου σαν κληματαριά / να καρπίζει όπου λάχει / τον ήλιο γονυπετή / να σφαδάζει στα σύρματα» – Γιάννης Στίγκας, Η αλητεία του αίματος
Περιεχόμενα δεύτερου τεύχους
Δοκίμια:
Σαμσών Ρακάς / Se poia poihtikh genia anhkoyme?,
Χρήστος Μαρτίνης / Ρίζα στον ουρανό: ερμηνευτική προσέγγιση στην ποίηση του Aντρέα Tσιάκου,
Ζ. Δ. Αϊναλής / «Ποιαν έρημο, πατέρα, υπάρχεις τώρα εντός μου;»· μια εξομολόγηση από τα βάθη της αρχέγονης νύχτας, (δοκίμιο για την ποίηση του Μιχάλη Παπαντωνόπουλου),
Στέλιος Κραουνάκης / «Η ποίηση είναι παιδί του πένθους»: Μια κριτική ανάγνωση στα ποιήματα της Xρυσής Kαρπαθιωτάκη,
Νικόλας Ευαντινός / Η ρομαντική καταγωγή των νέων Ελλήνων ποιητών,
Νίκος Βιολάρης / Νήματα σκοτεινά και απαστράπτοντα (δοκίμιο για την ποίηση της Άννας Γρίβα),
Βάγια Κάλφα / «Δε θέλει κάθε ανταρσία να εκραγεί/ μέχρι επανάστασης»: Για την ποίηση της Λένας Καλλέργη.
Ποιήματα-Διηγήματα:
Ζ. Δ. Αϊναλής, Παναγιώτης Κ., Γιάννης Ζελιαναίος, Νίκος Ζιάκας, Νατάσα Παπανικολάου, Κατερίνα Ζησάκη, Ελένη Ρουσοπούλου , Ελένη Ντούξη, Κυριάκος Συφιλτζόγλου, Χρήστος Μαρτίνης, Μαρουσώ Αθανασίου, Νότα Μ., Γιάννης Παττακός, Πάνος Παπαπαναγιώτου, Νίκος Σφαμένος, Άγγελος Ευθυμιάδης, Αθανασία Κρατημένου, Γιώργος Γέργος, Γιάννης Μαμάκος, Νάνσυ Αγγελή.
Εξώφυλλο: Αλέξανδρος Καραβάς
Σκίτσα: Αλέξανδρος Καραβάς, Ελένη Ρουσοπούλου
Κυκλοφορεί σε επιλεγμένα σημεία πώλησης. Για περισσότερες πληροφορίες επισκεφθείτε τη σελίδα του περιοδικού και το facebook page.
