Του Άρη Χατζηστεφάνου
Καθώς εκατοντάδες ακροδεξιοί (ως επί το πλείστον υποστηρικτές του Τραμπ) κατέβαιναν στους δρόμους ζητώντας άμεση άρση των μέτρων καραντίνας που έχουν επιβληθεί στις ΗΠΑ, η φωτορεπόρτερ Άλισον ΜακΛάραν κατέγραψε μια συγκλονιστική εικόνα.
Το προσωπικό νοσοκομείων του Ντένβερ πραγματοποίησε αντιδιαδήλωση μπλοκάροντας την πορεία των διαδηλωτών που κινούνταν με τα αυτοκίνητά τους.
Το προφανές σχόλιο που πρέπει να κάνει κάποιος είναι ότι η επιστήμη, την οποία εκπροσωπούν οι γιατροί και το νοσηλευτικό προσωπικό, δίνει μια μάχη απέναντι στον σκοταδισμό των οπαδών του Τραμπ. Οι τελευταίοι είναι συνήθως οι ίδιοι άνθρωποι που πιστεύουν ότι ο κορονοϊός είναι ένα σχέδιο της Κίνας για την παγκόσμια κυριαρχία, ακούν τους κληρικούς που τους λένε ότι δεν κινδυνεύουν από τον ιό, αν πιστεύουν στο θεό κ.ο.κ
Από εκεί και πέρα όμως η εικόνα και οι βεβαιότητες θολώνουν – και μας δίνουν την ευκαιρία να μοιραστούμε μερικές σκόρπιες σκέψεις για τη σύγχρονη αμερικανική οικονομία.
Health care workers stand in the street in counter-protest to hundreds of people who gathered at the State Capitol to demand the stay-at-home order be lifted in Denver, Colo., on Sunday, April 19, 2020. Photos by Alyson McClaran pic.twitter.com/yanunDrVKj
— Alyson McClaran (@McclaranAlyson) April 20, 2020
Σε μια από τις φωτογραφίες μια εξαγριωμένη κυρία ντυμένη με την αμερικανική σημαία βρίζει το νοσηλευτικό προσωπικό μέσα από ένα πολυτελές αγροτικό όχημα. Για την ακρίβεια πρόκειται για ένα RAM 5.700 κυβικών, η αξία του οποίου κυμαίνεται από 30.000 έως 50.000 δολάρια.
Μπορεί να προκύψει μήπως και κάποιο ταξικό συμπέρασμα από αυτή την παρατήρηση; Βλέπουμε την επίθεση ενός πλούσιου Αμερικανού πολίτη απέναντι σε ένα φτωχό εργαζόμενο κάποιου νοσοκομείου;
Όσοι παρατηρούσαν τις τελευταίες εβδομάδες τις ουρές χιλιομέτρων που πραγματοποιούν εξαθλιωμένοι Αμερικανοί πολίτες για να πάρουν λίγα τρόφιμα από τα κρατικά συσσίτια, θα διαπίστωσαν ότι πολλοί οδηγούσαν ανάλογα αυτοκίνητα. Ίσως μάλιστα να παρατήρησαν ότι αρκετοί ήταν από εύσωμοι έως εξαιρετικά παχύσαρκοι.
Αν κρίνουμε αυτούς τους ανθρώπους με τα δεδομένα της μεγάλης ύφεσης της δεκαετίας του ’30 (τους σκελετωμένους ανέργους ή εργάτες που περίμεναν όρθιοι για ώρες για να φάνε ένα πιάτο φαΐ) ίσως πέσουμε σε αντιφάσεις.
Για τα σημερινά μεσαία στρώματα αλλά ακόμη και τους φτωχούς των ΗΠΑ το αυτοκίνητο δεν είναι αναγκαστικά δείγμα ευμάρειας αλλά καταναλωτικής υπερχρέωσης – χάρη στην οποία παραμένει ζωντανή η φούσκα της αμερικανικής οικονομίας. Μάλιστα μελέτες των τελευταίων χρόνων αποδεικνύουν ότι ο αριθμός των αυτοκίνητων στα κατώτερα οικονομικά στρώματα αυξάνεται παρά το γεγονός ότι τα εισοδήματά τους μένουν στάσιμα ή μειώνονται.
Αντίστοιχα το πάχος δεν είναι δείγμα πλούτου αλλά ανέχειας – ουσιαστικά της αδυναμίας του πολίτη να ασκήσει έλεγχο στη διατροφή του και την άσκησή του (αγοράζει φθηνά προϊόντα με μεγάλο αριθμό θερμίδων και δεν έχει τον χρόνο και το χρήμα για να επισκεφθεί κάποιο γυμναστήριο). Η υγιεινή ζωή είναι ένα ιδιαίτερα δαπανηρό «άθλημα» στις ΗΠΑ.
Αυτοί οι άνθρωποι αποτελούν σε μεγάλο βαθμό την τεράστια εκλογική δεξαμενή από την οποία αντλεί τους ψηφοφόρους του ο Ντόναλντ Τραμπ. Και αυτό παρά το γεγονός ότι οι ίδιοι άνθρωποι είναι και τα πρώτα θύματα της οικονομικής του πολιτικής.
Για όσο διάστημα οι πολιτικοί αντίπαλοι του προέδρου δεν κατανοούν τα ταξικά χαρακτηριστικά αυτών των πολιτών (ουσιαστικά κάνουν ότι δεν το κατανοούν), θα χαρίζουν την προεδρία στον Τραμπ. Αντί για τον Σάντερς, ο οποίος θα μπορούσε ενδεχομένως να βοηθήσει τα χαμηλότερα εισοδηματικά στρώματα περιορίζοντας την εκλογική πελατεία του Τραμπ, θα διαλέγουν πάντα κάποιον σαν την Χίλαρι Κλίντον και τον Τζο Μπάιντεν. Τους εκπροσώπους δηλαδή του ίδιου οικονομικού κατεστημένου από το οποίο προέρχεται και ο Τραμπ.
Μέχρι τότε η χώρα τους θα συνεχίσει να διοικείται σαν μια μεγάλη επιχείρηση (το όνειρο κάθε φιλελεύθερου) από έναν γέρο, πορτοκαλί, σεξομανή συνωμοσιολόγο. Και αυτοί θα συνεχίσουν να θάβουν τους νεκρούς τους σε ομαδικούς τάφους που ανοίγουν σε πάρκα της Νέας Υόρκης.