Πηγή: kommon.gr
Μέχρι στην Βουλή έφθασε το θέμα των ημερών, η σύλληψη του «βασιλιά» των ενεχυροδανειστηρίων Ριχάρδου. Όπως δήλωσε και ο πρωθυπουργός, «συλλάβαμε τον Ριχάρδο, που ρήμαξε τον κόσμο στα χρόνια της κρίσης». Ομολογουμένως έξυπνη επικοινωνιακή πολιτική, που έχει σαν στόχο να ρίξει την κρίση σε ορισμένα λαμόγια, και να αναγορεύσει την κυβέρνηση στο ρόλο του «απελευθερωτή».
Καλώς συνελήφθη και μάλιστα καθυστερημένα, αλλά κατά βάθος η «ριχαρδιανή» οικονομική σχολή βασιλεύει και χωρίς τον «βασιλιά» της. Πρώτον, ο Ριχάρδος δεν συνελήφθη γιατί ρήμαξε την Ελλάδα, αλλά για λαθρεμπόριο χρυσού, φοροδιαφυγή και ενδεχόμενη αποδοχή κλοπιμαίων από συμμορία. Τα ενεχυροδανειστήρια είναι πολλαπλάσια από τα 88 του Ριχάρδου και συνεχίζουν την δράση τους. Μια αριστερή κυβέρνηση θα έκλεινε τα ενεχυροδανειστήρια ή τέλος πάντων θα έκανε νομοθετική παρέμβαση για να κάνει ασύμφορη την λειτουργία τους.
Δεύτερον, ακόμη και αν μια κυβέρνηση δεν θέλει να προβεί σε νομοθετική απαγόρευση των ιδιωτικών ενεχυροδανειστηρίων ή να τους κάνει την λειτουργία ασύμφορη, θα μπορούσε να προάγει παραπλήσιους κρατικούς θεσμούς ώστε να διευκολύνει τον κόσμο που ζορίζεται στην κρίση. Μάλιστα υπάρχει ένας τέτοιος θεσμός και είναι το Ταμείο Παρακαταθηκών κ Δανείων. Τι έκανε όμως η κυβέρνηση; Λοιπόν η κυβέρνηση όχι μόνο επεξέτεινε το ρόλο του Ταμείου, αλλά προσπαθεί να το μετατρέψει σε Τράπεζα. Επιπλέον δε, φρόντισε και 50.000 δάνεια με στεγαστικά Δημοσίων Υπαλλήλων, να τα τιτλοποιήσει και να τα διαθέσει σε funds του Εξωτερικού!
Τρίτο θέμα είναι η νομιμοποίηση της «ριχαρδιανής σχολής» σε επίπεδο χώρας. Τα ενεχυροδανειστήρια ως γνωστό παίρνουν τα κοσμήματα και τα κινητά περιουσιακά στοιχεία του στριμωγμένου οικονομικά, είτε σαν υποθήκη με τσουχτερό επιτόκιο είτε εκποιώντας τα μισοτιμής. Η δημιουργία του Υπερταμείου όπου υποθηκεύτηκε όλη η περιουσία του Δημοσίου, και η οποία θα εκποιηθεί «μισοτιμής» δεν είναι τίποτα άλλο από την μετατροπή της κυβέρνησης σε «κρατικό Ριχάρδο».
Τέλος, επειδή συμμεριζόμαστε απόλυτα την κοινωνική ευαισθησία του πρωθυπουργού ενάντια σε αυτούς που «ρήμαξαν τον κοσμάκη», δεν έχουμε παρά να χαιρετίσουμε την μεταφορά των 2 μέγα – καζίνο μέσα στον ιστό της Αθήνας, και την νομιμοποίηση της ίδρυσης καταστημάτων τζόγου σε κάθε γειτονιά (τα γνωστά φρουτάκια) στα πλαίσια της αναπτυξιακής πολιτικής. Απέναντι σε αυτή την πολιτική, που προσπαθεί να εξωραϊστεί με επικοινωνιακά τρυκ, η απουσία της παρέμβασης μιας άλλης Αριστεράς είναι το ζητούμενο. Αλλιώς θα αφήνουμε την συζήτηση εντός μιας ελεγχόμενης κόντρας μεταξύ ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ, που θα έχει σαν επίδικο αν έπρεπε ο πρωθυπουργός να αναφέρει το όνομα του Ριχάρδου στη Βουλή, γιατί πρέπει να υπάρχει διαχωρισμός νομοθετικής και δικαστικής εξουσίας!
Δυστυχώς σύντροφοι δεν δείξαμε ούτε δείχνουμε σωστά πολιτικά αντανακλαστικά τόσο σε κινηματικό όσο και σε πολιτικό επίπεδο. Χρόνια τώρα βλέπαμε τα ενεχυροδανειστήρια στην γειτονιά μας, αλλά δεν πήραμε κάποια πρωτοβουλία να τα κλείσουμε με κινηματικούς όρους. Δεν σκεφθήκαμε εναλλακτικές προτάσεις απέναντι σε φαινόμενα έλλειψης ρευστότητας των νοικοκυριών, που ήρθε να καλύψει η «αγορά» με τα ενεχυροδανειστήρια. Ακόμα και τώρα, προεκλογικές σκοπιμότητες δεν αφήνουν να οργανωθεί ένα πιο στιβαρό κίνημα ενάντια στους πλειστηριασμούς, που θα γιγαντωθούν ενόψει της μεταφοράς χιλιάδων δανείων στους σύγχρονους μαυραγορίτες, δηλαδή τα Funds, διαδικασία που έχει την πλήρη συναίνεση ΣΥΡΙΖΑ-ΝΔ και ΕΕ.
Ωραία πλάκα κάνουμε για τον Ριχάρδο στα πληκτρολόγιο, αλλά μάλλον χρειάζεται να δούμε και διαφορετικά την παρέμβαση μας.