Καθώς τα Εξάρχεια γέμιζαν τα τελευταία χρόνια από συνθήματα, που δίπλα στη λέξη κελιά έβαζαν και τη λέξη κλουβιά – καθώς ο τόπος γεμίζει με “πολιτικοποιημένους” βίγκαν και αντισπισιστές ήταν θέμα χρόνου να σημειωθεί και η πρώτη επίθεση σε κρεοπωλείο.
Η οργάνωση Μέτωπο Απελευθέρωσης Ζώων (ALF) και ο Αντισπισιστικός Πυρήνας Σφυροφόρων Καταδρομέων ανέλαβαν, λοιπόν, την ευθύνη για την επίθεση στο κρεοπωλείο «ο Γιάννης» στην οδό Καλλιδρομίου 51 στα Εξάρχεια.
Ανάμεσα σε άλλα τραγελαφικά η ανάληψη ευθύνης (που μοιάζει γραμμένη στα πολύ βόρεια προάστια) μας πληροφορεί ότι εμείς οι “μαζάνθρωποι” κινούμαστε πέρα δώθε στην πόλη που θυμίζει νεκροταφείο ψυχών, ενώ αυτοί όπου και αν κοιτάξουν βλέπουν εχθρικά και μισητά υποκείμενα.
Το μίσος για τους απλούς, καθημερινούς ανθρώπους διαπνέει όλο το κείμενο και φτάνει μέχρι και του υπαλλήλους κρεοπωλείων, τους οποίους συγκρίνουν εμμέσως πλην σαφώς με τους φύλακες σε στρατόπεδα συγκέντρωσης. Οι μισητοί αυτοί χασάπηδες λοιπόν “επιλέγουν να εργαστούν σε τέτοιους χώρους με τη γελοία δικαιολογία “δεν είχα άλλη επιλογή” (λες και πήγαν μισθοφόροι στο Αφγανιστάν).
Το μοναδικό σημείο στο οποίο το κείμενο θα μπορούσε να έχει κάποια βάση είναι οι φρικτές συνθήκες κράτησης και σφαγής ζώων. Και αυτό όμως χάνεται μέσα σε ένα παραλήρημα σχετικά με την “υποτιθέμενη” ανάγκη του ανθρώπου να τρώει κρέας.
Απολαύστε υπεύθυνα το σύνολο της επιστολής και ραντεβού στα μπριζολάδικα
Α.Χ
Ανάληψη ευθύνης για επίθεση σε κρεοπωλείο
Το τοπίο της μητρόπολης θυμίζει νεκροταφείο ψυχών. Μαζάνθρωποι κινούνται πέρα-δώθε, όλη τους η ζωή κινείται σε fast-forward μπροστά απ’ τα μάτια τους. Κομμάτι αυτής της πόλης είμαστε κι εμείς. Περπάταμε στους δρόμους της αναπνέοντας το μολυσμένο της οξυγόνο, καταναλώνουμε και καταναλωνόμαστε, το μεγαλύτερο μέρος του βίου μας βουτηγμένο κι αυτό -ως ένα βαθμό- στην οικονομική αλλοτρίωση.
Ζώντας λοιπόν σε μια καθημερινότητα στην οποία κάθε έκφανση του εξουσιαστικού πολιτισμού λεηλατεί τον χώρο και τον χρόνο μας, όπου κι αν κοιτάξουμε βλέπουμε εχθρικά και μισητά υποκείμενα. Μια βόλτα στο κέντρο ή στα προάστια της πόλης είναι αρκετή για να εντοπίσουμε σε κάθε σημείο της κι από έναν στόχο. Ο εχθρός βρίσκεται παντού, αφού παντού λαχταρά να κυριαρχεί και να επιβάλλεται, έχοντας στο πλάϊ του πρόθυμους υπηκόους που κι αυτοί με τη σειρά τους επιλέγουν να άρχονται και να υποτάσσονται. Επομένως, δεν είναι ψέμα το να πούμε ότι βγαίνοντας απ’ τους τέσσερις τοίχους των διαμερισμάτων μας, ολούθε αντικρίζουμε και γευόμαστε τη σαπίλα αυτού του καταπιεστικού κόσμου στον οποίο ζούμε, νιώθοντας διαρκώς έντονη την απέχθεια μας γι’ αυτόν.
Κι ένας απ’ τους πολλούς στόχους που μας προκαλεί αηδία και σιχαμάρα είναι τα κρεοπωλεία. Θα μπορούσαμε να περιγράψουμε με ατελείωτα λόγια και αράδες τους λόγους για τους οποίους πλημμυρίζουμε από μίσος και λυσσασμένη οργή ενάντια στους σφαγείς των ζώων και τη βιομηχανία κρέατος. Σίγουρα όμως όσα κι αν γράψουμε είναι λίγα και περιττά μπροστά σ’ αυτά που θέλουμε και μπορούμε να πράξουμε. Εκατομμύρια ζώα ανά τη γη δολοφονούνται, φυλακίζονται, γίνονται αντικείμενα εκμετάλλευσης και βασανίζονται για την ικανοποίηση υποτιθέμενων ‘’αναγκών’’ των ανθρώπων. Σ’ αυτό συμβάλλουν εμφανώς και τα κρεοπωλεία, εντός των οποίων εκτίθενται και πωλούνται νεκρά και τεμαχισμένα ζώα, έτοιμα να καταναλωθούν απ’ τους πτωματοφάγους της διπλανής πόρτας. Συνεπώς τα κρεοπωλεία αποτελούν τον τελικό προορισμό της διαδικασίας του εγκλεισμού, της σφαγής, του εξευτελισμού και της υποτίμησης ανυπεράσπιστων όντων, όπου η νεκρή τους σάρκα είναι εμπόρευμα για το αγοραστικό κοινό. Αυτό αρκεί για να αναλάβουμε δράση και να μην αναπαυτούμε.
Τα μεσάνυχτα του Σαββάτου της 21ης Οκτώβρη επιτεθήκαμε με σφυριά στο κρεοπωλείο «ο Γιάννης» στην οδό Καλλιδρομίου 51 στα Εξάρχεια, σπάζοντας την τζαμαρία του πτωματοπωλείου και προκαλώντας φθορές στο φορτηγό μεταφοράς (σκίσιμο λάστιχων και σπάσιμο τζαμιών). Η πράξη μας αυτή είναι μία μικρή ανταπόδοση στη βία στην οποία συμμετέχει έμπρακτα κάθε κρεοπώλης. Ποσώς μας ενδιαφέρει αν ο ιδιοκτήτης είναι μικρός ή μεγάλος επιχειρηματίας ή αν “ζει από αυτό” εφόσον οι επιλογές του βασίζονται στην αντικειμενοποίηση και την εκμετάλλευση άλλων αισθανόμενων όντων. Το ίδιο μίσος τρέφουμε και για όσους επιλέγουν να εργαστούν σε τέτοιους χώρους με τη γελοία δικαιολογία “δεν είχα άλλη επιλογή”. Ας θυμηθούμε ότι στην εποχή τους εργάτες θεωρούνταν και όσοι στελέχωναν τα στρατόπεδα συγκέντρωσης.
Η διεθνής εβδομάδα αντισπισιστικών δράσεων 30/10 εως 5/11 ας αποτελέσει αφορμή για να προκαλέσουμε μαυροπράσινο χάος στις γειτονιές των μεγάλων και των μικρών πόλεων: Να σπάσουμε κρεοπωλεία, να πυρπολήσουμε γουναράδικα, να βανδαλίσουμε pet-shop, να απελευθερώσουμε έγκλειστα ζώα, να σαπίσουμε στο ξύλο κυνηγούς και σφαγείς, να δράσουμε με αντισπισιστική φαντασία και μαυροπράσινο σθένος.
ΤΑ ΣΩΜΑΤΑ ΜΑΣ ΔΕ ΧΩΡΑΝΕ ΣΕ ΚΛΟΥΒΙΑ, ΒΙΤΡΙΝΕΣ ΚΑΙ ΚΕΛΙΑ
ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΛΙΚΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΖΩΩΝ ΚΑΙ ΓΗΣ
ΖΗΤΩ Η ΑΝΑΡΧΙΑ
Μέτωπο Απελευθέρωσης Ζώων (ALF)
Αντισπισιστικός Πυρήνας Σφυροφόρων Καταδρομέων
