Ο Στάθης Καλύβας θα πραγματοποιούσε «έρευνα» σε ένα απελπιστικά μικρό δείγμα χωριών του αμερικανικού Νότου και θα κατέληγε στο συμπέρασμα ότι η Κου Κλουξ Κλαν κρεμούσε τους μαύρους από τα δέντρα σαν απάντηση στη δική τους βία, την οποία θα κατέγραφε με κάθε λεπτομέρεια.
Η ελληνική δικαιοσύνη δεν θα είχε εκδώσει ούτε μια καταδικαστική απόφαση για ρατσιστικά εγκλήματα εναντίον της Κου Κλουξ Κλάν, μέχρι τη στιγμή που η οργάνωση θα σκότωνε ένα λευκό ράπερ.
Ύστερα από μια τρομοκρατική επίθεση σαν αυτή στο Σάρλοτσβιλ ο ΣΚΑΙ θα έλεγε ότι σκοτώθηκαν για το Ράγκμπι ενώ ο Άρης Πορτοσάλτε θα εξηγούσε με πατρικό τρόπο σε ηγετικό στέλεχος του Alt-Rιght να μην δίνει δικαιώματα για να μην μπορούμε να τους πιάνουμε στο στόμα μας.
Ο Σφακιανάκης θα έβγαινε στις συναυλίες του ντυμένος με ένα λευκό σεντόνι ενώ στο βάθος της σκηνής θα καιγόταν ένας σταυρός.
Η Καθημερινή θα μας ζητούσε, μέσω του Κασιμάτη, να ευχαριστήσουμε την Κου Κλουξ Κλαν γιατί μας έδειξε τη βία των μαύρων που κρέμονταν από τα δέντρα ενώ την ίδια ημέρα ο Πρετεντέρης θα έγραφε στο Βήμα (στσ: παλιά εφημερίδα του ακραίου κέντρου) ότι έχουμε μπροστά μας μια χρυσή (ή λευκή) ευκαιρία.
Ο πρώην πρόεδρος Κάρολος Παπούλιας θα υποδεχόταν τα ηγετικά στελέχη των ναζιστικών οργανώσεων στο προεδρικό μέγαρο και θα τους έλεγε ότι δεν είναι κακοί άνθρωποι.
Ο νυν πρόεδρος θα τους παρατηρούσε στωικά να χτυπούν γυναίκες βουλευτές και αργότερα θα έλεγε ότι δεν βρίσκει τίποτα λάθος σε όσα θα έλεγαν οι τομεάρχες των ναζιστικών οργανώσεων.
Ο Καμίνης αφού θα έκλεινε όλα τα αντιφασιστικά στέκια θα τόνιζε ότι η Κου Κλουξ Κλαν είναι αντιμνημονιακό κόμμα – όπερ μεθερμηνευόμενον «όσοι διαφωνείτε με τα μέτρα που σας επιβάλλουμε κατ’ εντολή ελληνικών και ξένων τραπεζών και επιχειρηματιών, μπορεί μια μέρα να φορέσετε και τη λευκή στολή.
Α, και πρωθυπουργός της Ελλάδας θα ήταν ο Άδωνις Γεωργιάδης για τον οποίο ο Τραμπ θα είχε δηλώσει “εγώ θα τον ψήφιζα και με τα δυο χέρια”.