“Hanno sparato il Papa – πυροβόλησαν τον Πάπα”. Στα αυτιά του Μεχμέτ Αλί Αγτζά ηχούν ακόμη οι φωνές των Ιταλών πολιτών που στις 13 Μαϊου του 1981 βρέθηκαν στην πλατεία του Αγίου Πέτρου στο Βατικανό. Θυμάται το πλήθος που τον περικύκλωσε και τους άνδρες της ασφάλειας του Ποντίφικα που τον ακινητοποίησαν. Παρόμοιες φωνές πρέπει να ηχούν και στα αυτιά των νεαρών τότε δημοσιογράφων που κάλυψαν την απόπειρα δολοφονίας.
Φτασμένοι αρχισυντάκτες τώρα, μόλις έμαθαν ότι οι τουρκικές αρχές προετοιμάζονταν να απελευθερώσουν τον επίδοξο δολοφόνο, αποφάσισαν να ξανασερβίρουν στους αναγνώστες τους ένα ξαναζεσταμένο γεύμα. Το πόρισμα του διεθνούς Τύπου εκδόθηκε σχεδόν ομόφωνα και αφέθηκε να διαρρεύσει σε ολόκληρο τον κόσμο: Πίσω από την απόπειρα δολοφονίας του Πάπα Ιωάννη Παύλου ‘B βρίσκονταν οι βουλγαρικές μυστικές υπηρεσίες που λειτουργούσαν υπό τις διαταγές του τότε διευθυντή της KGB Γιούρι Αντρόποφ. Ο Πάπας είχε ρίξει το πολιτικό του βάρος για να στηρίξει το κίνημα της αλληλεγγύης του Λεχ Βαλέσα στην γενέτειρά του την Πολωνία. Η Μόσχα λοιπόν ενοχλήθηκε και διέταξε τη δολοφονία του Ποντίφικα.
Στην πρώτη του απολογία ο Αγτζά στήριξε αυτό το σενάριο δηλώνοντας ότι εκτελούσε διατεταγμένη υπηρεσία για τις βουλγαρικές μυστικές υπηρεσίες – τη διαβόητη Νταρζάβνα Σιγκούρνοστ. Παράλληλα όμως υποστήριξε ότι ήταν ο Μεσσίας! Το πρώτο σκέλος της κατάθεσής του, εξυπηρετούσε την πολιτική του Ρόναλτν Ρέιγκαν ο οποίος εκείνη την περίοδο έριχνε λάδι στη φωτιά του Ψυχρού Πολέμου. Το δεύτερο (ότι δηλαδή εργαζόταν και για λογαριασμό… του θεού) δεν φάνηκε να απασχολεί τα δυτικά ΜΜΕ.
Όπως έγραφε προ ημερών και ο βρετανικός Ιντιπέντεντ, η λεγόμενη θεωρία του “βουλγαρικού συνδέσμου” είναι τόσο καλά στοιχειοθετημένη όσο και οι εκθέσεις της CIA για τα όπλα μαζικής καταστροφής του Ιράκ.
Γιατί λοιπόν αυτή η θεωρία συνωμοσίας εξακολουθεί να συγκινεί τόσο τα διεθνή μέσα ενημέρωσης; Ίσως γιατί κανένας δεν αναρωτήθηκε ποιος είναι πραγματικά ο Μεχμέτ Αλί Αγτζά.
Γεννημένος στις 9 Ιανουαρίου του 1958 στο χωριό Ισμαϊλί, ο ήρωας της ιστορίας μας βρίσκει από πολύ μικρός μια θέση στις συμμορίες της γειτονιάς – τη δεξαμενή από την οποία η φασίζουσα δεξιά στρατολογούσε τους πραιτοριανούς της. Ο δρόμος για τους Γκρίζους Λύκους είναι πλέον ανοιχτός και σύντομα του ανατίθενται οι πρώτες μεγάλες αποστολές. Την 1η Φεβρουαρίου του 1979, δολοφονεί τον συντάκτη της Μιλιέτ Αμπντί Ιπεκτσί, υπέρμαχο των ανθρωπίνων δικαιωμάτων αλλά και της ελληνοτουρκικής φιλίας.
Ο Αγτζά συλλαμβάνεται και φυλακίζεται. Το βαθύ κράτος της Τουρκίας, όμως, αποφασίζει ότι δεν έχει εξαντλήσει ακόμη την αξία χρήσης του. Δραπετεύει κάτω από μυστηριώδεις συνθήκες και εξαφανίζεται στο εξωτερικό έχοντας στη διάθεσή του σειρά πλαστών διαβατηρίων και επαρκή προϋπολογισμό για μια άνετη ζωή.
Από αυτό το σημείο η πραγματικότητα αρχίζει να καλύπτεται από το νέφος των θεωριών συνωμοσίας. Το να δηλώνεις ότι γνωρίζεις γιατί επιχείρησε να δολοφονήσει τον επικεφαλής της Ρωμαιοκαθολικής εκκλησίας είναι εξίσου πειστικό με το να υποστηρίζεις ότι ξέρεις ποιος σκότωσε τον Κένεντι. Παρόλα αυτά η δημοσιογραφική έρευνα των τελευταίων δεκαετιών έχει φέρει στο φως αποκαλυπτικές πληροφορίες για το τι συνέβει μετά την αποτυχημένη απόπειρα.
Για αρκετούς Τούρκους δημοσιογράφους θεωρείται πλέον “κοινό μυστικό” ότι εκείνη την περίοδο οι Γκρίζοι Λύκοι συνεργάζονταν με την περίφημη Γκλάντιο, τη μυστική οργάνωση του ΝΑΤΟ που πραγματοποιούσε αποσταθεροποιητικές επιχειρήσεις σε ολόκληρη την Ευρώπη (γνωστή στην Ελλάδα ως κόκκινη προβιά).
Η Monde Diplomatique ρίχνει περισσότερο φως στις σχέσεις της τουρκικής μαφίας με το ΝΑΤΟ, υπενθυμίζοντας ότι, σύμφωνα με έρευνα που πραγματοποίησε στη δεκαετία του ’80 ο Ιταλός δικαστής Κάρλο Παλέρμο, οι Γκρίζοι Λύκοι έπαιζαν καθοριστικό ρόλο σε ένα τεράστιο δίκτυο μεταφοράς παράνομου οπλισμού της Συμμαχίας στη Μέση Ανατολή. Αν και κανείς δεν γνωρίζει πώς έφταναν αυτά τα όπλα στα χέρια των λαθρεμπόρων, είναι σίγουρο ότι ανταλλάσσονταν με μεγάλες ποσότητες ηρωίνης και άλλων ναρκωτικών ουσιών.
Στο ίδιο άρθρο της έγκυρης πολιτικής επιθεώρησης, αναφέρεται ότι στελέχη των Γκρίζων Λύκων δρούσαν στο εσωτερικό της Σοβιετικής Ένωσης, σε συνεργασία με οργανώσεις όπως το Anti-Bolshevik Bloc of Nations (ABN), που είχε την υποστήριξη της CIA.
Ενώ λοιπόν τα πραγματικά κίνητρα του Αγτζά παραμένουν άγνωστα, όλο και περισσότεροι ερευνητές υποστηρίζουν ότι οι Γκρίζοι Λύκοι έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στην επιχείρηση απόδοσης ευθυνών στις μυστικές υπηρεσίες του Ανατολικού Μπλοκ. Ο άνθρωπος όμως που θα μπορούσε να επιβεβαιώσει η να διαψεύσει αυτό το σενάριο, ο τότε αρχηγός των Γκρίζων Λύκων Αμπντουλάχ Τσατλί σκοτώθηκε στο δυστύχημα του Σουσουρλούκ.
Ήταν 3 Νοεμβρίου του 1996 όταν η Μερσεντές στην οποία επέβαινε συνεθλίβη στο πίσω μέρος ενός φορτηγού κοντά στην πόλη Σουσουρλούκ. Τα σωστικά συνεργεία ανέσυραν νεκρό πίσω από το τιμόνι έναν ανώτατο αξιωματούχο της τουρκικής αστυνομίας, που έχει θητεύσει και ως επικεφαλής της αντιτρομοκρατικής υπηρεσίας. Δίπλα του βρήκαν τον μοναδικό επιζώντα, τον Σεντάτ Μπουτσάκ, Κούρδο ομαδάρχη και βουλευτή του Κόμματος Ορθού Δρόμου (DYP) της Τανσού Τσιλέρ.
Ο μοναδικός επιζών λοιπόν που μπορεί να ρίξει φως στην υπόθεση της δολοφονίας του Πάπα είναι ο ίδιος ο Αγτζά. “Ο άνθρωπος αυτός γνωρίζει τόσα μυστικά που ενδέχεται σύντομα να πέσει θύμα δολοφονίας” δήλωσε πριν από μερικές ημέρες ο Ιταλός πρώην δικαστής Φερντινάντο Ιμποσιμάτο και συμπλήρωσε με νόημα: “Θα ήταν καλύτερα να τον κρατήσετε στη φυλακή”. Λίγα 24ωρα αργότερα οι τουρκικές αρχές συνελάμβαναν και πάλι τον Αγτζά.
Τα μυστικά του βρέθηκαν και πάλι καλά προστατευμένα στο “ασφαλές περιβάλλον” των τουρκικών φυλακών. Εάν βέβαια υποθέσουμε ότι κάποιος θα ενδιαφερόντα να μάθει τα μυστικά ενός ανθρώπου που ισχυρίζεται ότι αποτελεί μετενσάρκωση του Χριστού.
Κωνσταντινούπολη, Άρης Χατζηστεφάνου
Περιοδικό Κ, Καθημερινή – Ιανουάριος 2006