Ο Πάνος Χρυσοστόμου, πρώην συντονιστής του Τρίτου Προγράμματος, σχολιάζει στον προσωπικό του λογαριασμό στο facebook:
«Τρία χρόνια, αλλά κι ένα χρόνο μετά η αλλαγή είναι μόνο στα πρόσωπα.
Και αυτό όχι παντού.
Ο Υπουργός μίλησε για «πλεονάζον προσωπικό». Και την ίδια ώρα περισσότεροι από είκοσι βασικοί τομείς της παραγωγής της ΕΡΤ, πάνε σε εξωτερικές εργολαβίες. Ακόμα και οι κομμώτριες απέξω έρχονται!
Στην “στρατοκρατούμενη” σημερινή ΕΡΤ (με πάνω από 100 ημερησίως πάνοπλους αστυνομικούς και security, ο βασικός κορμός του διοικητικού «δέντρου» αποτελείται από πρόσωπα που στελέχωσαν κυρίως τις ΔΤ και Νέριτ. Έτσι, το ιδεολογικό «ξέπλυμα» που επιχειρείται νομίζουν ότι θα είναι πιο εύκολο. Αλλά όπως είναι προφανές, αυτό ακριβώς είναι που βαθαίνει το χάσμα μιας εσωτερικής αντιπαλότητας.
Γιατί χωρίς εγκεκριμένο κανονικό οργανόγραμμα και στρατηγικό σχεδιασμό (που δεν μπορεί να γίνεται ερήμην εργαζομένων και κοινωνίας) και χωρίς «Γενικό κανονισμό προσωπικού» (όπου μέσα εκεί φωνάζουμε χρόνια για πράγματα απλά, όπως ας πούμε το «καθηκοντολόγιο»), που τα σωματεία το στέλνουν στα δικαστήρια, το . «υπερωκεάνιο» πάει χωρίς πυξίδα.
Βλέπεις, τα προηγούμενα θα μπορούσαν να δημιουργήσουν μια ελάχιστη αξιοκρατία στο διοικητικό κομμάτι που αποτελεί την ραχοκοκαλιά κάθε εταιρίας. Βέβαια και για .ξεκάρφωμα ή ενδεχομένως ως πολιτικές επιλογές, μπήκαν και ορισμένοι που αγωνίστηκαν τον καιρό του «μαύρου» και συνεργάζονται πλέον αγαστά με τους προηγούμενους. Για να ακριβολογούμε «απορροφήθηκαν» από το σύστημα παλιάς ΕΡΤ.
Φυσικά το πρόβλημα δεν θα υπήρχε ούτε στα πρόσωπα, ούτε στις «φυλές» της ΕΡΤ (όπως μας τις είπε και ο Πρόεδρος), αν η εταιρία λειτουργούσε κανονικά. Όχι σαν μια ιδιωτική Α.Ε. αλλά σαν γνήσιος δημόσιος ραδιοτηλεοπτικός φορέας.
Και δε μιλήσαμε καθόλου για τους «πνεύμονες», δηλαδή για τα προγράμματα. Τηλεοπτικά και ραδιοφωνικά. Δεν θα το κάνω, γιατί θα στεναχωρήσω πολλούς και πολλές. Αλλά αρκεί να δει και να ακούσει κανείς. Πάντως καλύτερα από τα ιδιωτικά στο σύνολο τους, όμως είναι αρκετό;
Γι αυτό και οι περισσότεροι από τους εργαζόμενους της είναι απογοητευμένοι. Γιατί το έργο αυτό το έχουν(με) ξαναζήσει.
Γιατί αυτή τη στιγμή η ΕΡΤ, ΔΕΝ λειτουργεί ως δημόσιο μέσο. Κάποιες μικρές προσπάθειες που γίνονται εδώ κι εκεί, κάποιοι γραφικοί (σαν τον ..υπογράφοντα πιθανότατα) που φωνάζουν, είναι σταγόνα στον ωκεανό.
Εκεί που τρέχει το υπερωκεάνιο. Χωρίς πυξίδα.
Κι όποιος αμφιβάλλει, το θεωρεί ακραίο ή θέλει επεξηγήσεις και γι αυτό, ας μου ζητήσει και τα ρέστα του.
Γιατί τα έχω γράψει πολύ νωρίτερα στην επιστολή παραίτησης μου από το «Τρίτο» τον Ιανουάριο:
“…αυτή δεν είναι η ΕΡΤ για την οποία παλέψαμε και ονειρευόμασταν”.
Καμιά σοβαρή πρωτοβουλία ανατροπής των κλισέ, κανένα όραμα , απλώς διεκπεραίωση της καθημερινότητας. Άτολμοι και στον γνωστό μοναχικό δρόμο που δεν συναντά την κοινωνία. Όπως ακριβώς έκαναν κι οι άλλοι δηλαδή. Και βγαίνουν και θριαμβολογούν, αυτό είναι το χειρότερο. Με μόλις προχτές να . «περικόπτεται» ρεπορτάζ για τις «Σκουριές». Τι να πρωτοθυμηθεί κανείς; Το φιάσκο της Eurovision; Συναυλίες που ματαιώθηκαν γιατί οι καλλιτέχνες αρνήθηκαν να συμμετάσχουν; Έχω πάρα πολλά. Οι περισσότεροι εργαζόμενοι πασχίζουν. Με κίνδυνο όμως τίποτα από όσα κάνουν να μην αναγνωριστεί ποτέ σε αυτή την συγκυρία.
Ας μην κουράζω κι άλλο.
Θα κλείσω με κάτι που σκέφτομαι . «λόγω της ημέρας», που έλεγε και ο Κωνσταντίνου στην γνωστή ταινία του Τζαβέλλα. Παρακολουθώντας τους αυτές τις μέρες (ώρες) να πανηγυρίζουν για την ΕΡΤ που δεν την άνοιξαν αυτοί. Έχω την πεποίθηση πως ακόμα και σήμερα, ένα χρόνο μετά, που με ευθύνη της παρούσας διοίκησης χάσαμε την κεκτημένη ταχύτητα εμπιστοσύνης από την κοινωνία που μας στήριξε με το κλείσιμο, κάτι μπορεί να γίνει…
Μπορούν ακόμα και τώρα να προσφέρουν απαράμιλλες υπηρεσίες στην εταιρία.
Οι διοικούντες την ΕΡΤ λέω.Μπορούν να προσφέρουν την παραίτηση τους.»
Επιπλέον, ο εργαζόμενος της ΕΡΤ3, Στέλιος Νικητόπουλος, πραγματοποιεί την εξής αποτίμηση:
«Το κόψιμο ενός ρεπορτάζ είναι κόψιμο, ακόμη κι αν δεχτούμε ότι είναι ηλιθιότητα και όχι ευθεία παρέμβαση καθώς και η ηλιθιότητα είναι αποτέλεσμα της ιεραρχικής διάρθρωσης καθώς και της αδιαφορίας για τα κοινωνικά θέματα όπως των Σκουριών. Μόνοι μας πήγαμε δύο φορές στις Σκουριές το καλοκαίρι, τη δεύτερη φορά με δικά μας έξοδα για να μπορέσουμε να κάνουμε την εκπομπή, μόνοι μας και τον χειμώνα, για να δώσουμε ρεπορτάζ από την κινητοποίηση που έριξε προσωρινά τον φράχτη του εργοταξίου, από την Αθήνα καμία προσπάθεια για μια θεματική εκπομπή για ζητήματα όπως αυτό το μείζον κοινωνικό θέμα, αντιθέτως φοβία μετά τις απειλές της Eldorado, καμία ανακοίνωση στήριξης του “Αντιδραστηρίου” από τη διοίκηση στην επίθεση που είχε κάνει η “Ελληνικός Χρυσός” εναντίον μας και καμία διάθεση για επανάληψη της εκπομπής που έδειξε την καταστροφή στις Σκουριές. Η ίδια αδιαφορία και για άλλα κοινωνικά θέματα.
Αντιθέτως πολιτικοί και πολιτικάντηδες παρελαύνουν κι αν τύχει μια φορά στο εξάμηνο κανένα θέμα για τις Σκουριές το τρίλεπτο τους φαίνεται πολύ και γίνεται δίλεπτο. Αυτή είναι η ΕΡΤ σήμερα, φοβική, χάνει μέρα με την μέρα την κοινωνική της αναφορά, εκχωρούνται εξουσίες σε δικηγόρους εξ Αθηνών που αποφαίνονται ότι ένα σποτ για μία παράσταση δεν πρέπει να παίξει στην ΕΡΤ3 επειδή γράφει “για την οικονομική ενίσχυση των απολυμένων της Κόκα Κόλα”. Αλήθεια, πότε παραιτείται μία διοίκηση;»
