Του Άρη Χατζηστεφάνου
Βαθιά ρατσιστικές θέσεις εναντίον των Ελλήνων εξέφραζε ο πρόεδρος Τρουμαν, όπως προκύπτει από επιστολή του προς τον πρώην υπουργό πολέμου των ΗΠΑ, Harry H. Woodring που παρουσιάζει το ίδρυμα Shapell.
Στην επιστολή (από την οποία προκύπτουν ερωτήματα ακόμη και για την ικανότητα χειρισμού της αγγλικής γλώσσας) ο Τρούμαν χαρακτηρίζει τους Έλληνες της Αμερικής σαν ύπουλους συνωμότες (connivers) και politicans (μια ανύπαρκτη λέξη). Επισημαίνει μάλιστα ότι όλοι συνδέονται με πολιτικές παρατάξεις στην Ελλάδα και συνεπώς δεν μπορεί κανείς να τους έχει εμπιστοσύνη.
Ως εκ τούτου κρίνει ότι δεν πρέπει να συμμετέχουν Έλληνες στην επιτροπή διαχείρισης της λεγόμενης αμερικανικής βοήθειας προς την Ελλάδα.
Ο Τρουμαν απαντούσε έτσι σε αίτημα του πρώην υπουργού πολέμου να συμπεριληφθεί κάποιος Λεωνίδας στην επιτροπή.
Προφανώς για τα συμφέροντα των ΗΠΑ η απόφαση του Τρούμαν ήταν σωστή αφού η αμερικανική βοήθεια εξυπηρετούσε δυο βασικούς στόχους: λειτουργούσε σαν καρότο και μαστίγιο ώστε η Ουάσινγκτον να ελέγχει πλήρως τις πολιτικές εξελίξεις στην Ελλάδα (κυρίως για να αποτρέψει την άνοδο της Αριστεράς) ενώ προσέφερε τα κονδύλια για την ανοικοδόμηση σε αμερικανικές εταιρείες.
Πρόκειται ουσιαστικά για το ίδιο μοντέλο αναδιανομής εισοδήματος από τους Αμερικανούς φορολογούμενους προς μεγάλες κατασκευαστικές που ακολουθήθηκε και στο Ιράκ με εταιρείες όπως η Χαλιμπαρτον.
Συγκεκριμένα στην Ελλάδα μεγάλο τμήμα της βοήθειας κατέληξε σε δωσιλογους συνεργάτες των ναζί. Όπως εξηγούσε στην Antifa-pedia ο καθηγητής ιστορίας Γιώργος Μαργαρίτης, τα μεγάλα ποσά του σχεδίου Μάρσαλ δόθηκαν για να στηριχθεί η αδύναμη τότε άρχουσα τάξη και συνήθως σε επιχειρήσεις που είχαν συνεργαστεί με τους Γερμανού κατακτητές, όπως ο Λαναράς.
Τα μέλη λοιπόν της Ελληνικής δεξιάς που εξοργίζονται όταν κάποιος επιτίθεται στο άγαλμα του Τρούμαν θα πρέπει να μας πουν αν το κάνουν γιατί βλέπουν στο πρόσωπο του Αμερικανού προέδρου έναν υποστηρικτή του ελληνικού δωσιλογισμού ή τον τιμούν μόνο γιατί πραγματοποίησε ένα από τα μεγαλύτερα εγκλήματα πολέμου στην ανθρώπινη ιστορία με τον πυρηνικό βομβαρδισμό της Χιροσίμα και του Ναγκασάκι.