Ο Σκωτσέζος ηθοποιός Μπράιαν Κοξ, πρωταγωνιστής μεταξύ άλλων της τηλεοπτικής σειράς Succession, που βασίζεται στην ιστορία της οικογένειας του Αυστραλού μεγιστάνα των μίντια Ρούπερτ Μέρντοχ, διαβάζει το τελευταίο ποίημα που έγραψε ο Παλαιστίνιος ακαδημαϊκός και ποιητής Ρεφαάτ Αλαρίρ, προτού δολοφονηθεί με στοχευμένο χτύπημα από τη στρατιωτική μηχανή του Ισραήλ.
Ο Κοξ βιντεοσκόπησε την απαγγελία για λογαριασμό του Παλαιστινιακού Φεστιβάλ Λογοτεχνίας, μιας πολιτιστικής πρωτοβουλίας αφιερωμένης στη δημιουργία γλώσσας και ιδεών για την καταπολέμηση της αποικιοκρατίας στον 21ο αιώνα.
Ο Ρεφαάτ Αλαρίρ ήταν Παλαιστίνιος καθηγητής Αγγλικής λογοτεχνίας και δημιουργικής γραφής στο Ισλαμικό Πανεπιστήμιο της Γάζας, συγγραφέας και ποιητής, που δολοφονήθηκε από το Ισραήλ σε «χειρουργικό» χτύπημα στο διαμέρισμα της αδερφής του το απόγευμα της 6ης Δεκεμβρίου 2023. Ο Αλαρίρ είχε βρει καταφύγιο με τη γυναίκα και τα παιδιά του σε σχολείο της UNRWA, όταν δέχτηκε απειλητικό τηλεφώνημα από τον Ισραηλινό στρατό. Γνωρίζοντας ότι πρόκειται να δολοφονηθεί, επέλεξε να μη θέσει σε κίνδυνο τους υπόλοιπους εκτοπισμένους στο σχολείο, και μετακινήθηκε στο διαμέρισμα της αδερφής του. Το ισραηλινό χτύπημα κατέστρεψε μονάχα εκείνο το διαμέρισμα από ολόκληρη την πολυκατοικία, δείχνοντας πως η δολοφονία του Αλαρίρ ήταν εσκεμμένη. Μαζί του, έχασαν τη ζωή τους η αδερφή τού Ασμάα με τρία από τα παιδιά της, και ο αδερφός τού Σαλάχ με τον ένα γιο του.
Το τελευταίο ποίημα που έγραψε ο Ρεφαάτ Αλαρίρ, με τίτλο «Αν πρέπει να πεθάνω» («If I must die»), αναρτήθηκε στον λογαριασμό του στο μέσο κοινωνικής δικτύωσης Χ (πρώην Twitter) την 1η Νοεμβρίου 2023 και έγινε σύμβολο της τραγωδίας των Παλαιστινίων της Γάζας. Μεταφράστηκε σε δεκάδες γλώσσες με ακτιβιστές και υπερασπιστές των δικαιωμάτων του παλαιστινιακού λαού να το απαγγέλλουν σε συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας.
Διαβάστε το παρακάτω στα αγγλικά και σε ελληνική μετάφραση:
If I must die,
you must live
to tell my story
to sell my things
to buy a piece of cloth
and some strings,
(make it white with a long tail)
so that a child, somewhere in Gaza
while looking heaven in the eye
awaiting his dad who left in a blaze—
and bid no one farewell
not even to his flesh
not even to himself—
sees the kite, my kite you made, flying up above
and thinks for a moment an angel is there
bringing back love
If I must die
let it bring hope
let it be a tale
— Refaat Alareer
Αν πρέπει να πεθάνω,
εσύ πρέπει να ζήσεις
για να πεις την ιστορία μου
να πουλήσεις τα πράγματά μου
να αγοράσεις ένα κομμάτι ύφασμα
και μερικές κλωστές,
(κάνε τον λευκό με μακριά ουρά)
ώστε ένα παιδί, κάπου στη Γάζα
καθώς κοιτά τον παράδεισο κατάματα
περιμένοντας τον μπαμπά του που έφυγε μέσα στις φλόγες–
και δεν αποχαιρέτησε κανέναν
ούτε τη σάρκα του
ούτε τον ίδιο του τον εαυτό–
να δει τον χαρταετό, τον χαρταετό μου που έφτιαξες, να πετά πάνω ψηλά
και να νομίσει για μια στιγμή πως ένας άγγελος είναι εκεί
φέρνοντας πίσω την αγάπη
Αν πρέπει να πεθάνω
ας φέρει την ελπίδα
ας γίνει ένα παραμύθι
— Ρεφαάτ Αλαρίρ
