Οι ελληνικές αρχές κράτησαν και ανέκριναν επί ώρες το βράδυ της Τρίτης 11 Ιουλίου 2023 στο αεροδρόμιο Ελ. Βενιζέλος τη Λιβανέζα κομμουνίστρια και πρώην κρατούμενη του Ισραήλ, Σούχα Μπεχάρα, προτού της αρνηθούν την είσοδο στη χώρα ως «επικίνδυνη για τη δημόσια τάξη και ασφάλεια».
Η Μπεχάρα ταξίδευε από τη Βηρυτό προς την Ελβετία, όπου διαμένει μαζί με την οικογένειά της, με ενδιάμεσο σταθμό την Αθήνα. Οι αρχές στον Διεθνή Αερολιμένα Αθηνών κράτησαν και ανέκριναν τη (κάτοχο Ελβετικού διαβατηρίου) Λιβανέζα αγωνίστρια, και έπειτα της αρνήθηκαν την είσοδο στη χώρα με το πρόσχημα πως έχει «καταχωρηθεί ως ανεπιθύμητη στο εθνικό μητρώο» και πως «Θεωρείται άτομο επικίνδυνο για τη δημόσια τάξη και ασφάλεια, την εσωτερική ασφάλεια, τη δημόσια υγεία ή τις διεθνείς σχέσεις ενός ή περισσότερων κρατών της Ευρωπαϊκής Ένωσης», όπως αναφέρουν τα έγγραφα που εκδόθηκαν από την Αστυνομική Διεύθυνση Αερολιμένα Αθηνών. Η Μπεχάρα αναγκάστηκε να επιστρέψει στον Λίβανο, από όπου μετέβη στην Ελβετία με απευθείας πτήση την επόμενη ημέρα.
Η Σούχα Μπεχάρα, που εντάχθηκε από νεαρή ηλικία στο Κομμουνιστικό Κόμμα Λιβάνου, είχε κρατηθεί επί δέκα χρόνια από το 1988 χωρίς δίκη ή απαγγελία κατηγορίας στο διαβόητο ισραηλινό κέντρο κράτησης του Κιάμ στον νότιο Λίβανο, όπου υπέστη ξυλοδαρμούς και βασανιστήρια με ηλεκτρικά σοκ, αλλά και απομόνωση επί τουλάχιστον έξι έτη σε ένα μικροσκοπικό κελί. Η Μπεχάρα είχε αποπειραθεί σε ηλικία 21 ετών να δολοφονήσει τον Αντουάν Λαχάντ, ηγέτη της ελεγχόμενης από το Ισραήλ παραστρατιωτικής οργάνωσης Στρατός Νοτίου Λιβάνου (South Lebanon Army – SLA), με τη βοήθεια της οποίας ο ισραηλινός στρατός κατείχε μέρος της χώρας από το 1985 έως το 2000.
Η Λιβανέζα αγωνίστρια αφέθηκε ελεύθερη έπειτα από την αποχώρηση του Ισραήλ από τα εδάφη του Λιβάνου το 2000 και τη διάλυση του SLA. Οι βασανιστές της, όπως και το σύνολο του προσωπικού του κέντρου κράτησης Κιάμ, διέφυγαν στο Ισραήλ, το οποίο αρνούνταν την ευθύνη λειτουργίας του διαβόητου κέντρου βασανιστηρίων. Όμως, μετέπειτα παραδοχές έπειτα και από δικαστικές αποφάσεις, αποκάλυψαν πως το ισραηλινό κράτος πλήρωνε μισθούς των υπαλλήλων του κέντρου κράτησης, εκπαίδευσε τους ανακριτές και τους φύλακες, και παρείχε «συμβουλές» για την κράτηση και μεταχείριση των κρατουμένων, μεταξύ άλλων.
Από την απελευθέρωσή της κι έπειτα, η Μπεχάρα παραμένει μέλος του Κομμουνιστικού Κόμματος Λιβάνου, ενώ ζει στην Ελβετία και πραγματοποιεί συχνά ομιλίες για τα δικαιώματα των Παλαιστινίων και υπέρ ενός σοσιαλιστικού, δημοκρατικού και αδογμάτιστου μέλλοντος για τον Λίβανο. Έχει γράψει δύο αυτοβιογραφίες, ενώ τμήμα των εμπειριών της στο κέντρο κράτησης Κιάμ αποτέλεσε έμπνευση για το θεατρικό Incendies, του Ουατζντί Μουαουάντ, που έγινε και ταινία από τον σκηνοθέτη Ντενί Βιλνέβ.
Η άρνηση εισόδου της Μπεχάρα στην Ελλάδα, μπορεί να ερμηνευθεί μονάχα υπό το πρίσμα της επιρροής των ισραηλινών αρχών ασφαλείας στις αντίστοιχες ελληνικές, καθώς δεν μπορεί να εξηγηθεί ο χαρακτηρισμός ως «απειλής» μιας γυναίκας που πέρασε δέκα χρόνια υπό βασανιστήρια σε αυθαίρετη κράτηση και έκτοτε η δράση της είναι αμιγώς πολιτική και φιλοσοφική.
Το Κομμουνιστικό Κόμμα Λιβάνου κάλεσε την κυβέρνηση της χώρας «να καλέσει αμέσως τον Έλληνα πρέσβη και να λάβει αυστηρά μέτρα και να θεωρήσει τη σύλληψη επίθεση στην εθνική κυριαρχία και την ελευθερία του Λιβάνου, καθώς και την ασφάλεια των πολιτών του», ενώ παρόμοια αιτήματα καταδίκης της σύλληψης της Μπεχάρα εξέφρασε και η Συντονιστική Επιτροπή της Αραβικής Αριστερής Συσπείρωσης. Το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας, δια του εκπροσώπου του Θανάση Παφίλη, πραγματοποίησε διάβημα διαμαρτυρίας στο Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη και τον υπουργό Ν. Μηταράκη, ζητώντας να μάθει τους «συγκεκριμένους λόγους» για τους οποίους η Λιβανέζα «θεωρείται άτομο επικίνδυνο για τη δημόσια τάξη και ασφάλεια».
