του Γιώργου Μιχαηλίδη
Πηγή: ΠΡΙΝ
Η πρόσφατη δολοφονία εθελοντών οι οποίοι προσέφεραν ανθρωπιστική βοήθεια στη Γάζα από χτύπημα του Ισραηλινού στρατού, που αποδόθηκε σε λάθος, άνοιξε εκ νέου μια συζήτηση σχετικά με τις μεθόδους που χρησιμοποιεί το Ισραήλ στον πόλεμο στη Γάζα. Σημαντικά άρθρα ερευνητικής δημοσιογραφίας που κυκλοφόρησαν την περασμένη εβδομάδα αποκάλυψαν ότι το Ισραήλ χρησιμοποιεί ένα πρόγραμμα που βασίζεται στην τεχνητή νοημοσύνη, ονόματι Lavender, με το οποίο προγράφουν χιλιάδες ανθρώπινους στόχους στη Λωρίδα της Γάζας.
Αυτό που κάνει το συγκεκριμένο πρόγραμμα είναι να επεξεργάζεται μία λίστα περίπου 37.000 μελών της Χαμάς και της Τζιχάντ, η οποία καταχωρείται από τις ισραηλινές μυστικές υπηρεσίες, και να προγραμματίζει «χειρουργικά» αεροπορικά και πυραυλικά χτυπήματα ώστε να τους εξολοθρεύσει. Σύμφωνα με τις δημοσιογραφικές πηγές, το Lavender αποφάσιζε και ο ισραηλινός στρατός υπάκουε, εγκρίνοντας τα χτυπήματα εντός 20 δευτερολέπτων, «σαν να πρόκειται για ανθρώπινες διαταγές». Ένα μεγάλο μέρος των τυφλών χτυπημάτων σε σπίτια, σχολεία και μέρη όπου κυκλοφορούσαν ανυποψίαστοι πολίτες οφείλεται στον συγκεκριμένο προγραμματισμό με βάση την αποτελεσματικότητα, χωρίς να υπολογίζονται άλλες παράμετροι.
Με άλλα λόγια, αν ο επιλεγμένος στόχος ήταν ευκολότερο να εντοπιστεί και να χτυπηθεί εντός της οικίας του, τότε τίποτα άλλο δεν έπαιζε ρόλο. Ο κυνισμός και η απανθρωπιά του ισραηλινού στρατού έφτασε στο σημείο ώστε να ονομάσουν ένα άλλο αυτοματοποιημένο σύστημα εξολόθρευσης ανθρώπινων στόχων «Where’s Daddy?» ακριβώς γιατί προσανατολιζόταν σε χτυπήματα την ώρα που οι παρακολουθούμενοι στόχοι εισέρχονταν στις οικογενειακές τους εστίες. «Το σύστημα είναι φτιαγμένο ώστε να τους αναζητά σε αντίστοιχες στιγμές», ομολόγησε αξιωματούχος του ισραηλινού στρατού.
Τη δυστοπική αυτή εικόνα περιέγραφε ήδη από το 2021 στο βιβλίο του άλλος στρατιωτικός της ειδικής μονάδας 8200 των μυστικών υπηρεσιών. Σε αυτό περιέγραφε την ανάγκη για ένα μηχάνημα που θα επεξεργαζόταν ταχύτατα μεγάλο όγκο δεδομένων, παράγοντας διαρκώς στόχους, ώστε να ξεπεραστεί η «συμφόρηση» που παρατηρούνταν όταν άνθρωποι επιχειρούσαν να τους εντοπίσουν και να αποφασίσουν για το είδος και τη χρονική στιγμή των χτυπημάτων. Μεγάλα ζητήματα ηθικής εγείρονται καθώς σύμφωνα με δύο αξιωματικούς που μίλησαν στους δημοσιογράφους, για κάθε χαμηλόβαθμο αξιωματούχο της Χαμάς, το Lavender είχε προγραμματιστεί να επιτρέπει έως και 20 θανάτους αθώων ενώ για τους υψηλόβαθμους η αναλογία ανέβαινε στους 100.
