Επιμέλεια: Άρης Χατζηστεφάνου
Αν και ανήκει στην προηγούμενη εβδομάδα δεν θα μπορούσαμε να παραλείψουμε από τη στήλη ένα κείμενο το οποίο ενδεχομένως αποτελεί το mea culpa της δεκαετίας. Ο Φράνσις Φουκουγιάμα κάνει τα σαράντα (η ταφή είχε γίνει εδώ και χρόνια) της θεωρίας του για το τέλος της ιστορίας. Σημειώνει ότι ο Μαρξ είχε δίκιο σε πολλά ζητήματα (γεγονός που τον φέρνει σε ευθεία σύγκρουση με την Παπαγγελή και τον Τζήμερο) και επισημαίνει ότι ο σοσιαλισμός πρέπει να επανέλθει στο προσκήνιο.
Η αλήθεια είναι ότι τα τελευταία χρόνια μας έχει ξαφνιάσει αρκετές φορές θετικά (όταν παρατήρησε πρώτος ότι οι προεδρικές εκλογές των ΗΠΑ έγιναν με ταξικούς όρους ενώ η Χίλαρι Kλίντον έπαιζε για άλλη μια φορά το χαρτί των identity politics). Έχει, όμως, άλλη χάρη να ακούς από τον Φουκουγιάμα ότι όσοι φιλελεύθεροι τον λάτρεψαν τις τελευταίες δεκαετίες… δεν είχαν ιδέα τι συμβαίνει γύρω τους.
Και επειδή στο Λευκό Οίκο καταλαβαίνουν πότε ο σοσιαλισμός αποτελεί πραγματική απειλή για τα συμφέροντά τους, ο Τράμπ διέταξε να εκδώσουν μια έκθεση που θα αποδομεί τα σοσιαλιστικά επιχειρήματα! Η επιχειρηματολογία είναι αντάξια της νοημοσύνης του πορτοκαλί προέδρου και δεν πιστεύουμε ότι αξίζει να χάσετε τον χρόνο σας να την διαβάσετε. Υπάρχει όμως μια ενδιαφέρουσα σύνοψη στο Jacobin που εξηγεί ότι σημασία δεν έχει τι λέει το κείμενο αλλά ότι ο Λευκός Οίκος αναγκάστηκε να το εκδώσει. Αδέρφια κερδάμε.
Μιλώντας για αποδόμηση επιχειρημάτων ο Πίτερ Ραμσάι, καθηγητής νομικής στο London School of Economics αδειάζει με το γάντι τον Πίτερ Βοερόβσεκ (Peter J. Verovšek) από το Κέντρο Ευρωπαϊκών Σπουδών του Χάρβαρντ. Μην σας τρομάζουν οι ακαδημαϊκοί τίτλοι και θεωρήσετε το κείμενο βαρετό. Ο Ραμσάι συνοψίζει όλα θα θέλατε να εξηγήσετε στον Βαρουφάκη, τον Δουζίνα και τον Τσακαλώτο. Γιατί, παραδείγματος χάριν κάποιος που δηλώνει αριστερός δεν μπορεί να έχει οποιαδήποτε σχέση με την Ευρωπαϊκή Ένωση. Με αφορμή το Brexit, ο Ραμσάι δίνει μια πολύ συγκροτημένη απάντηση γιατί δεν πρέπει να συγχέουμε τα υπερεθνικά χαρακτηριστικά της Ένωσης με το διεθνισμό και προσφέρει σειρά επιχειρημάτων που θα έπρεπε να είναι προφανή στην ευρωπαϊκή αριστερά αλλά δεν…
Οι Max Blumenthal και Jeb Sprague επιστρέφουν σε ένα θέμα που γνωρίζουν πολύ καλά για το ρόλο αντιδραστικών think tank και του facebook στην προσπάθεια φίμωσης εναλλακτικών φωνών στο ίντερνετ (ένας καλός λόγος παρεμπιπτόντως να γραφτείτε στο εβδομαδιαίο newslatter μας και να ενεργοποιήσετε τις ειδοποιήσεις για κάθε θέμα που ανεβάζουμε).
Αυτή τη φορά έχουν στα χέρια τους και την “ομολογία” κορυφαίου στελέχους του ιδρύματος ερευνών Marshall Fund, το οποίο μεταξύ άλλων χρηματοδοτείται από το ΝΑΤΟ και την αμερικανική κυβέρνηση.
Προτείνουμε επίσης της σχετική παρουσίαση των πληροφοριών και στο video του The Real News Network
O Τζόζεφ Στίγκλιτζ εξηγεί γιατί η Αμερικανική οικονομία χρειάζεται άμεση επιδιόρθωση ή πέταμα. Εξηγεί τα βαθύτερα αίτια των τρομακτικών ανισοτήτων και των πρακτικά ανύπαρκτων ευκαιριών ταξικής ανέλιξης στις ΗΠΑ. Μας τα είχε πει και ο Πικετί αλλά ο νομπελίστας οικονομολόγος προσθέτει αρκετά ενδιαφέροντα επιχειρήματα σε μια συζήτηση που πρέπει να αποτελεί τη βάση κάθε προσπάθειας κοινωνικής αλλαγής.
Όπως πάντα εξαιρετικές οι αναλύσεις του Lexit network μας βοηθά να πλεύσουμε στα βαθιά νερά της σύγκρουσης μεταξύ της Ιταλίας και της ΕΕ. Οδηγεί τον αναγνώστη (όπως κάνει και αυτή η στήλη) σε ορισμένες ενδιαφέρουσες πηγές για να κατανοήσουμε καλύτερα ένα παιχνίδι που εν πολλοίς θα κρίνει και το μέλλον της Ελλάδας με τηνΕΕ.
