Πώς θα διαμορφωνόταν το πολιτικό κλίμα στην Ελλάδα εάν διεξάγονταν εκλογές το 2030 και ο Τσίπρας μάς καλούσε να ψηφίσουμε Ποτάμι; Αν λίγες εβδομάδες πριν ανοίξουν οι κάλπες στις Βρυξέλλες συζητούσαν για το ενδεχόμενο ένταξης μιας ανεξάρτητης Κρήτης στην ΕΕ; Περίπου όπως διαμορφώνεται το προεκλογικό κλίμα και στη Μεγάλη Βρετανία εν όψει της αναμέτρησης της 8ης Ιουνίου.
Αρης Χατζηστεφάνου – Μάιος 2017
Απόσπασμα από κείμενο στο περιοδικό Unfollow
Το ελικόπτερο που μετέφερε την Τερέζα Μέι προσγειώθηκε σε ένα γήπεδο του γκολφ στο χωριό Έγκερτον, λίγα χιλιόμετρα έξω από το Μάντσεστερ. Η πρωθυπουργός της Βρετανίας προχώρησε με τη συνοδεία της σε μια κοντινή αίθουσα, όπου την περίμεναν προσεκτικά επιλεγμένοι οπαδοί και στελέχη του κόμματος. Αφού τους μίλησε για 15 λεπτά (μαζί με τις χαιρετούρες), «ανελήφθη» στους ουρανούς με το ίδιο ελικόπτερο που την είχε μεταφέρει εκεί. Το πρόβλημα ήταν ότι αυτή η επίσκεψη-αστραπή αποτέλεσε την έναρξη της προεκλογικής εκστρατείας με την οποία η Τερέζα Μέι θέλει να πείσει τους Βρετανούς να της εμπιστευτούν τη διακυβέρνηση της χώρας στην κρίσιμη περίοδο των διαπραγματεύσεων για το Brexit.
Όσοι, καλοπροαίρετα, υπέθεσαν ότι η πρωθυπουργός πατάει στα βήματα του Τζον Φιτζέραλντ Κένεντι –και παλαιότερα του Χίτλερ–, ο οποίος χρησιμοποιούσε εναέρια μέσα μεταφοράς για να περιοδεύει σε όσο το δυνατόν περισσότερες πόλεις, σύντομα διαψεύστηκαν. Το βασικό πλεονέκτημα του ελικοπτέρου για τη βρετανίδα πρωθυπουργό ήταν ότι την κρατούσε σε απόσταση ασφαλείας από τους ψηφοφόρους της αλλά και από κάθε μορφή σοβαρής εκλογικής αντιπαράθεσης. Καθώς το σύνολο των δημοσκοπήσεων της έδινε ένα σαφές προβάδισμα έναντι των Εργατικών, το επικοινωνιακό επιτελείο των Τόρηδων αποφάσισε να παίξει ένα παιχνίδι ποδοσφαιρικών «καθυστερήσεων». Στόχος να ροκανίσει τον χρόνο έως τις 8 Μαΐου με τις μικρότερες δυνατές απώλειες.
Σύμφωνα, άλλωστε, με τους πολιτικούς της αντιπάλους, αυτό ακριβώς το παιχνίδι με τον χρόνο την οδήγησε εξαρχής στην απόφαση να προκηρύξει εκτάκτως τις εκλογές, προτού οι ψηφοφόροι συνειδητοποιήσουν το μέγεθος της νεοφιλελεύθερης επίθεσης που ετοιμάζεται εναντίον τους, με πρόσχημα τις δυσκολίες στις διαπραγματεύσεις για την έξοδο από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Η Μέι, άλλωστε, φαίνεται να έχει μάθει καλά από το πάθημα του Γκόρντον Μπράουν ότι η ανάληψη της πρωθυπουργίας χωρίς ανάδειξη από εκλογές έχει σαφή ημερομηνία λήξης.
Στην αντίπερα όχθη, ο Τζέρεμι Κόρμπιν, έχοντας μόλις παρουσιάσει την πιο αριστερή ατζέντα που έχει ακουστεί από χείλη αρχηγού Εργατικού κόμματος για σχεδόν μισό αιώνα, προσπαθούσε να εκφράσει την αγανάκτηση εκατομμυρίων πολιτών που είχε αποτυπωθεί έναν χρόνο νωρίτερα στο δημοψήφισμα. Και οι δύο βασικοί υποψήφιοι, δηλαδή, περπατούν στο μονοπάτι της εξόδου από την ΕΕ, που άνοιξαν άλλες δυνάμεις. Η Τερέζα Μέι ελπίζει να συγκεντρώσει σχεδόν το σύνολο του δεξιού, εθνικιστικού ευρωσκεπτικισμού του κόμματος UKIP, ενώ ο Τζέρεμι Κόρμπιν ποντάρει στην υγιή αντίδραση απέναντι στη νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση που εκφράζει η ΕΕ – μια πολιτική την οποία ο ίδιος πρόδωσε ήδη μία φορά, όταν κάλεσε τους Εργατικούς να ψηφίσουν υπέρ της παραμονής.
Διαβάστε τη συνέχεια στο περοδικό Unfollow
