Του Τζέισον Χίκελ* από ανάρτηση του στο X
Όλες οι αναλύσεις είναι σωστές. Όλες χάνουν επίσης το νόημα.
Ναι, ήταν τρελό για τους Δημοκρατικούς να πιστεύουν ότι θα μπορούσαν να κερδίσουν κατεβάζοντας έναν υποψήφιο χωρίς ίχνος προοδευτικού πολιτικού οράματος, επιδιώκοντας την υποστήριξη των πολεμοκάπηλων που όλοι μισούν, ενώ εξοπλίζουν και χρηματοδοτούν μια γενοκτονία, ενώ υποτιμούν και συνθλίβουν όσους έχουν αρκετή ηθική να διαμαρτυρηθούν γι’ αυτό. Είναι εξοργιστικό το γεγονός ότι οι Δημοκρατικοί είναι τόσο αυτάρεσκοι και τυφλοί σε αυτό το ζήτημα.
Αλλά όλα αυτά είναι απλώς συμπτώματα. Η βαθύτερη πραγματικότητα είναι ότι ο φιλελευθερισμός έχει αποτύχει, ο φιλελευθερισμός είναι νεκρός, και οι άνθρωποι πρέπει επειγόντως κινητοποιηθούν και να αντιδράσουν αναλόγως. Πρόκειται για μια ξεπεσμένη ιδεολογία που δεν μπορεί να προσφέρει ουσιαστικές λύσεις στις κοινωνικές και οικολογικές μας κρίσεις και πρέπει να εγκαταλειφθεί.
Οι Δημοκρατικοί έχουν αποδείξει ξανά και ξανά ότι δεν μπορούν να προωθήσουν ούτε καν βασικά μέτρα για τη δημόσια υγεία, την οικονομικά προσιτή στέγαση και την εγγύηση δημόσιας εργασίας – πράγματα που θα βελτίωναν εντυπωσιακά τις υλικές, κοινωνικές και πολιτικές συνθήκες των εργαζομένων. Όπως επίσης δεν μπορούν να δεχτούν μια στρατηγική δημόσιας χρηματοδότησης για να κατευθύνει την παραγωγή μακριά από τα ορυκτά καύσιμα και προς την πράσινη μετάβαση, ώστε να μας δώσει μια ευκαιρία για ένα βιώσιμο μέλλον.
Γιατί; Επειδή αυτά έρχονται σε αντίθεση με τους στόχους της συσσώρευσης του κεφαλαίου. Και για τους φιλελεύθερους το κεφάλαιο είναι ιερό και απαραβίαστο. Θα κάνουν ό,τι χρειαστεί για να εξασφαλίσουν τη συσσώρευση κεφαλαίου της ελίτ. Αυτή είναι η μόνη συνεπής δέσμευσή τους. Στο εσωτερικό, καταστέλλουν και δαιμονοποιούν τις προοδευτικές και σοσιαλιστικές τάσεις. Στο εξωτερικό, εμπλέκονται σε ατελείωτους πολέμους και καταφεύγουν στη βία για να κρατούν χαμηλά τις τιμές των εισροών στον παγκόσμιο Νότο και να αποτρέπουν κάθε δυνατότητα οικονομικής ανάπτυξης.
Οι Δημοκρατικοί τα έχουν κάνει όλα αυτά σκόπιμα και συνειδητά, όχι ως κάποιο «λάθος», αλλά με πλήρη συνείδηση ότι είναι προς το συμφέρον του κεφαλαίου.
Και επειδή ο φιλελευθερισμός δεν μπορεί να αντιμετωπίσει τις κρίσεις και επειδή συνθλίβει τις σοσιαλιστικές εναλλακτικές λύσεις, αναπόφευκτα ανοίγει το δρόμο για τον δεξιό λαϊκισμό. Γνωρίζουν καλά αυτό το μοτίβο, κι όμως ρισκάρουν κάθε φορά – αυτές οι εκλογές είναι μόνο το πιο πρόσφατο παράδειγμα. Το έκαναν το 2016, όταν συνέτριψαν την εκστρατεία του Σάντερς και έστειλαν τον Τραμπ στον Λευκό Οίκο. Το κάνουν επειδή τελικά (και εδώ εννοώ τη φιλελεύθερη άρχουσα τάξη), δεν τους πειράζει πραγματικά αν οι φασίστες πάρουν την εξουσία, αρκεί οι τελευταίοι να εξασφαλίζουν τις συνθήκες για τη συσσώρευση του κεφαλαίου. Το προτιμούν 100% έναντι στην πιθανότητα μιας σοσιαλιστικής εναλλακτικής λύσης.
Έτσι, οι προοδευτικοί πρέπει να αντιμετωπίσουν την πραγματικότητα. Το όνειρο της «μεταστροφής» του Δημοκρατικού κόμματος έχει πεθάνει. Αυτό είναι πλέον γεγονός και πρέπει να γίνει αποδεκτό. Η μόνη επιλογή είναι να οικοδομήσουμε ένα κίνημα μαζικής βάσης που μπορεί να διεκδικεί για τις εργατικές τάξεις και να κινητοποιήσει ένα πολιτικό όχημα που μπορεί να ενσωματώσει τους ετερόκλητους προοδευτικούς αγώνες σε μια ενιαία πολιτική δύναμη για να επιτύχει έναν ουσιαστικό μετασχηματισμό. Αυτό θα χρειαστεί πραγματική δουλειά, πραγματική οργάνωση, αλλά πρέπει να γίνει και αυτή η διαδικασία πρέπει να ξεκινήσει τώρα.
*Ο Τζέισον Χίκελ είναι συγγραφέας και καθηγητής στο Ινστιτούτο Περιβαλλοντικής Επιστήμης και Τεχνολογίας (ICTA-UAB) του Αυτόνομου Πανεπιστημίου της Βαρκελώνης. Είναι επίσης επισκέπτης καθηγητής στο International Inequalities Institute στο London School of Economics και μέλος της Royal Society of Arts. Είναι μέλος της στρογγυλής τράπεζας για το κλίμα και τη μακροοικονομία της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών των ΗΠΑ, της συμβουλευτικής επιτροπής της Πράσινης Νέας Συμφωνίας για την Ευρώπη, της Επιτροπής Rodney για τις επανορθώσεις και την αναδιανεμητική δικαιοσύνη και της Επιτροπής Lancet για τη βιώσιμη υγεία.