Αίσθηση προκάλεσε τις τελευταίες ημέρες στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης μία ατάκα του Νομάρχη Ημιμαθείας Κωνσταντίνου Μπογδάνου για τη δημοφιλή υπηρεσία streaming σειρών και ταινιών, Netflix.
Μιλώντας σε πάνελ του τηλεοπτικού σταθμού Alert, ο γνωστός για τα ακροδεξιά παραληρήματά του Μπογδάνος, αφού περηφανεύτηκε για τις μεθόδους με τις οποίες το ελληνικό κράτος παραβιάζει το διεθνές δίκαιο στην αντιμετώπιση των προσφύγων και των μεταναστών, επιχείρησε να δείξει στους τηλεθεατές πόσο κακή (κατά τον ίδιο) ιδέα είναι η πρόταση (της Ντόρας Μπακογιάννη, μεταξύ άλλων) να φιλοξενούνται οικογένειες προσφύγων σε απομακρυσμένα και πληθυσμιακά ερημωμένα χωριά της επικράτειας.
«Το έχω δει στο Netflix», είπε κομπορρημονώντας λες κι ανακάλυψε την πυρίτιδα, «το μεγαλύτερο και δεινότερο εργαλείο νεομαρξιστικής προπαγάνδας στον κόσμο».
Κάπου εκεί, γίνεται εμφανές ξανά σε όποιον έχει τη διάθεση και το ηθικό σθένος να παρακολουθήσει τις επιχειρηματολογικές διαδρομές, ότι ο Μπογδάνος κοπιάρει ανερυθρίαστα το λεξιλόγιο, τις τακτικές και την προπαγάνδα της αμερικανικής alt-right.
Δηλαδή του ακροδεξιού, κρυφοναζί δημιουργήματος του πρώην συμβούλου του Ντόναλντ Τραμπ, Στηβ Μπάνον, που εκφράζεται σε μεγάλο βαθμό από το «όχημα» που ο Μπάνον βοήθησε να γιγαντωθεί, τον ακροδεξιό «ειδησεογραφικό» ιστότοπο Breitbart, και τον Καναδό ιντερνετικό ακροδεξιό σελέμπριτι-ψυχολόγο Τζόρνταν Πήτερσον.
Για την προπαγάνδα των εν κρυπτώ ναζί της alt-right, «η λαίλαπα του νεομαρξισμού» ευθύνεται για κάθε δεινό στον πλανήτη, αλλά ειδικά για τα «δεινά» που μαστίζουν τη λευκή φυλή. Αυτά μπορεί να εκτείνονται από την τρισκατάρατη «χαλάρωση των ηθών» — δηλαδή τη σεξουαλική απελευθέρωση, τον φεμινισμό, την ομοφυλοφιλία, την παιδεραστία, όλα μαζί και τίποτα χώρια – μέχρι την «απάτη της κλιματικής αλλαγής» και τη θεωρία που ασπάζεται και προωθεί ο Μπάνον περί συνωμοσίας για την «φυλετική αντικατάσταση» της λευκής φυλής με την εισροή προσφύγων και μεταναστών στις «λευκές χώρες» της Ευρώπης και τις ΗΠΑ.
Αν έχετε τις αντοχές να ψάξετε στο (όχι και τόσο) σκοτεινό κομμάτι του ακροδεξιού ίντερνετ, θα βρείτε αναρίθμητες αναφορές στον νεομαρξισμό και τον πολιτισμικό μαρξισμό, όροι που εναλλάσσονται κατά το δοκούν.
Φυσικά, ο νεομαρξισμός είναι ένα υπαρκτό φιλοσοφικό, πολιτικό και κοινωνικο-οικονομικό ρεύμα. Όμως η επιρροή του στον σύγχρονο κόσμο, όπως παρουσιάζεται από την alt-right, είναι επιεικώς υπερεκτιμημένη. Συγκεκριμένα, το Netflix έχει τόση σχέση με τον νεομαρξισμό, όση ο Μπογδάνος με τη δημοκρατία, δηλαδή επιφανειακή, φαντασιακή και λίγο έως πολύ ανύπαρκτη.
Το Netflix είναι ένα καπιταλιστικό εργαλείο παραγωγής και διάθεσης οπτικοακουστικού υλικού, που σε αντίθεση με τις παλαιότερες εταιρείες παραγωγής κινηματογραφικών ταινιών και τηλεοπτικών σειρών, δίνει στους δημιουργούς μεγαλύτερη ελευθερία για την πραγμάτωση του δημιουργικού τους οράματος.
Ακόμα κι αν κάποιοι ελάχιστοι εκ των χιλιάδων δημιουργών που συμμετέχουν στις παραγωγές της πλατφόρμας θα μπορούσαν να εμφορούνται από τη νεομαρξιστική θεωρία, ο χαρακτηρισμός μιας πλατφόρμας που σκοπό έχει την συσσώρευση κεφαλαίου και τη δημιουργία μονοπωλίου στην ψυχαγωγική κατανάλωση ως νεομαρξιστικής, θα ήταν από μόνος του αιτία εγκλεισμού σε ίδρυμα – αν δεν ήταν εκούσιο προπαγανδιστικό παπατζηλίκι για την εκμετάλλευση της οργής των φτωχών λευκών (κυρίως) ανδρών και τη διοχέτευσή της ενάντια στην Αριστερά, την ισότητα, τους φτωχούς άλλου χρώματος και τους πρόσφυγες.
Ο παραλογισμός του Μπογδάνου θα μπορούσε να είναι απλά αστείος – και είναι όντως αστείος, με τους χρήστες των σόσιαλ μίντια να κάνουν άλλο ένα πάρτι με τα λεγόμενα του βουλευτή. Όμως όπως απέδειξαν την τελευταία πενταετία τα πουλέν του Μπάνον στις ΗΠΑ, τη Μ. Βρετανία, την Ιταλία (και την Ελλάδα), η γελοιότητα μπορεί εύκολα, όχι μόνο να γίνει επικίνδυνη, αλλά και να καταλάβει την εξουσία.
Ανδρέας Κοσιάρης