Ένας υπουργός Μεταφορών χώρας με υψηλό δείκτη τροχαίων ατυχημάτων, πιάνεται πριν την υπουργοποίησή του να μετακινείται με παράνομο εξάρτημα ακύρωσης του ενοχλητικού θορύβου μη χρήσης ζώνης ασφαλείας. Ζητά συγγνώμη, περίπου, και δεν γίνεται τίποτα.
Κάποιους μήνες αργότερα, εν μέσω πανδημίας, με τα δρομολόγια των μέσων μεταφοράς μειωμένα, δηλώνει πως ο συνωστισμός σε αυτά είναι αναπόφευκτος. Ταυτόχρονα, με απόφασή του επιβάλλει πρόστιμο 150€ σε όποιον επιβιβαστεί σε ΜΜΜ με πληρότητα άνω του 65% — την οποία μάλλον οι απελπισμένοι επιβάτες πρέπει να επιβεβαιώσουν μετρώντας τα κεφάλια των επιβαινόντων, μελετώντας τον προβλεπόμενο μέγιστο αριθμό κάθε οχήματος, και κάνοντας τις απαραίτητες μαθηματικές πράξεις στα λίγα δευτερόλεπτα που διαθέτουν για να επιβιβαστούν.
Θα μπορούσε κάλλιστα να είναι σενάριο κάποιου βιβλίου σατιρικής δυστοπίας – ή σκέτης δυστοπίας, μιας και συχνά το λογοτεχνικό αυτό είδος εμπεριέχει την σάτιρα, έστω κι αν δεν είναι προεξέχουσα.
Ειδικά αν συνδυαστεί όλο αυτό το σενάριο με δηλώσεις έτερου υπουργού, σε προηγούμενη θητεία του στο κοινοβούλιο ότι «ο βουλευτής ξεφτιλίζεται αν πάρει λεωφορείο», ο σατιρικός χαρακτήρας του βιβλίου μας γίνεται κάτι παραπάνω από προφανής – εγώ που είμαι λάτρης του είδους, σίγουρα θα το διάβαζα.
Μόνο που δεν πρόκειται για ένα φανταστικό βιβλίο, αλλά για την υπέροχη πραγματικότητα της ελληνικής πολιτείας. Όπου άνθρωποι που δεν έχουν την παραμικρή σχέση με το αντικείμενο που διαφεντεύουν, νομοθετούν, αποφασίζουν και επιβάλλουν στους πολίτες τα δικά τους «Catch-22».
Αν δεν μπεις στο αστικό που θα έχει πληρότητα 65%, δεν θα μπορέσεις να πας στη δουλειά σου, άρα δεν θα έχεις χρήματα. Αν όμως μπεις, θα πληρώσεις πρόστιμο 150€, σίγουρα περισσότερα από το μεροκάματό σου, άρα δεν θα έχεις χρήματα. Κλασικό «Catch-22».
Πρέπει να είσαι πλούσιος για να χρησιμοποιήσεις τα μέσα μαζικής μεταφοράς του ελληνικού κράτους. Αλλά αν χρειάζεται να τα χρησιμοποιήσεις, δεν είσαι πλούσιος – και αν είσαι πλούσιος, δεν χρειάζεται να τα χρησιμοποιήσεις. Συγκεκριμένα στην τελευταία περίπτωση, είσαι Κώστας Καραμανλής, ο Τρίτος, ο Νεότατος, και μπορείς να αποφασίζεις για τα μέσα μαζικής μεταφοράς, χωρίς να έχεις μπει σε ένα ποτέ σου.
Ανδρέας Κοσιάρης
