Η κρίση της Ουκρανίας εισήλθε σε νέα φάση με την απόφαση της Ρωσίας να αναλάβει στρατιωτική δράση με την αποστολή χερσαίων δυνάμεων στο Ντονμπάς και επιθέσεις με αμφίβια μέσα. Είναι πλέον εξαιρετικά δύσκολο να προβλέψουμε το τέλος αυτής της ιστορίας. Ο Πούτιν ζητά μια «αποστρατιωτικοποιημένη και αποναζιστικοποιημένη» Ουκρανία. Αυτό σημαίνει τη δημιουργία ενός κράτους-μαριονέτα, όπως είναι οι δορυφόροι του ΝΑΤΟ στην ανατολική Ευρώπη και τη Βαλτική. «Ό,τι μπορείτε να κάνετε εσείς μπορούμε να το κάνουμε και εμείς». Αυτή είναι η ρωσική απάντηση στην επέκταση του ΝΑΤΟ. Είναι τραγικό. Είναι λάθος αλλά δεν είναι μια «μονομερής» κίνηση.
Η Δύση δεν έδωσε πραγματική σημασία στις συμφωνίες του Μινσκ. Μέχρι στιγμής οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ έχουν επιβάλλει οικονομικές κυρώσεις γνωρίζοντας πέραν πάσης αμφιβολίας ότι θα επηρεάσουν σοβαρά τις οικονομίες της Ιταλίας και της Γερμανίας. Όπως και να τερματιστεί αυτή η σύγκρουση θα έχει αποκαλύψει ότι οι ευρωπαϊκές συνιστώσες του ΝΑΤΟ ασκούν ελάχιστη επιρροή. Ούτε η Γερμανία ούτε η Γαλλία. Η Βρετανία, φυσικά, συνουσιάζεται εδώ και καιρό σαν σκύλος με τις ΗΠΑ. Ο Λευκός Οίκος λαμβάνει πάντα τις αποφάσεις.
Πριν από δυο ημέρες πραγματοποιήθηκε μια πορεία ειρήνης στην Οδησό ενώ μπλόγκερς και φίλοι μου γράφουν από την Ουκρανία για να μου πουν ότι ελάχιστοι (συμπεριλαμβανομένων των Ουκρανών ρωσικής καταγωγής) θέλουν τον πόλεμο. Θα προσέθετα ότι και ένας σημαντικός αιρθμός Ρώσων δεν θέλει τον πόλεμο.
Από το λογαριασμό του Ταρίκ Αλί στο Facebook