του Ανδρέα Κοσιάρη
Τα αντανακλαστικά των ΜΜΕ ήταν άμεσα. «Κυκλοφόρησαν στην Αθήνα αφίσες με το πρόσωπο του Λιγνάδη», έγραψε το Βήμα, μιλώντας για «ανθρωποφαγία» και «Άγρια Δύση» και επικαλούμενο τις Γραφές με το «ο αναμάρτητος πρώτος τον λίθο βαλέτω». «Στο στόχαστρο του Ρουβίκωνα – Γέμισε αφίσες το κέντρο της Αθήνας», έγραψε το Πρώτο Θέμα.
Την εργολαβία της υπεράσπισης του σκηνοθέτη ανέλαβαν έπειτα και τα κανάλια. Το Σταρ, στο «ρεπορτάζ» σύμφωνα με το οποίο ο σκηνοθέτης «βρίσκεται στο μάτι του κυκλώνα για το… τίποτα», μίλησε για αφίσες «που κρέμασαν στην Αθήνα μέλη αναρχικών οργανώσεων». Για το Open, «Αφίσες με το όνομα του Δημήτρη Λιγνάδη με υβριστικά σχόλια κόλλησαν άγνωστοι στους δρόμους της Αθήνας», ενώ φιλοξένησε και δηλώσεις του δικηγόρου του σκηνοθέτη, Νίκου Γεωργουλέα, στις οποίες εκείνος μιλά για «απότοκο του κλίματος των τελευταίων ημερών, των αβάσιμων πληροφοριών που διακινούνται». Αντίστοιχα στον ΣΚΑΪ, χωρίς καν να κατονομάζεται ο σκηνοθέτης, «δεν υπάρχει καμία καταγγελία για αυτόν και αδίκως τον κατηγορούν όσοι τον κατηγορούν, αυτόν που κρέμασαν και τις αφίσες».
Λίγες μέρες μετά όμως, και αφού έχει ανοίξει μία κουβέντα περί «ανθρωποφαγίας» και «στοχοποίσης», περί λειτουργίας της δικαιοσύνης και περί παραγραφών, ένα κείμενο εν είδει «ανάληψης ευθύνης» που αναρτάται στον ιστότοπο Indymedia, έρχεται να μας δώσει μια διαφορετική εικόνα και ένα μικρό μάθημα για τη λειτουργία των ελληνικών μέσων ενημέρωσης.
Οι «αφίσες που γέμισαν το κέντρο της Αθήνας» τελικά φαίνεται να ήταν μία (1) χειροποίητη αφίσα, στα Χανιά. Σύμφωνα με όσα υποστηρίζει η ομάδα «Οι αφισοκολλητές/τριες από την Άγρια Δυτική Κρήτη», το έργο ήταν δικό τους. «Η ενέργειά μας αυτή αναμφισβήτητα ήταν απόλυτα πετυχημένη, καθώς με μία και μοναδική αφίσα αναδείχθηκε ο ρόλος των καλοπληρωμένων ΜΜΕ και της πολιτικής ηγεσίας στην προσπάθεια ξεπλύματος του εν λόγω καθάρματος», αναφέρουν στην ανακοίνωσή τους.
Παρακάτω αναρωτώνται «γιατί έτυχε τέτοιας προβολής;» και απαντούν μόνοι τους, διότι «τα καλοπληρωμένα Μ.Μ.Ε. συγκαλύπτουν το Λιγνάδη για να προφυλάξουν τη πολιτική ηγεσία που τον διόρισε ενώ γνώριζε το ποιόν του. Έτσι, προσπαθούν να αντιστρέψουν την οργή προς το πρόσωπο του, κατασκευάζοντας και προσδίδοντάς του την ιδιότητα του θύματος». Και έχουν δίκιο.
Όπως λέει το κείμενο των αφισοκολλητών/τριών, τα ΜΜΕ δεν είχαν ποτέ την ίδια αντίδραση, όταν στα «μανταλάκια» στη θέση του σκηνοθέτη με τις πολλές πολιτικές γνωριμίες και τους καλούς φίλους, βρίσκονταν για παράδειγμα οι οροθετικές εργάτριες του σεξ, που διαπομπεύτηκαν το 2012 από τον Ανδρέα Λοβέρδο και τον Μιχάλη Χρυσοχοΐδη, με την αγαστή συνεργασία καναλιών και εφημερίδων. Τότε δεν υπήρχε «Άγρια Δύση», ούτε «ανθρωποφαγία», ίσως διότι, όπως λέει και η ανακοίνωση ο μεν είναι «γόνος αστικής οικογένειας και καταπιεστής», ενώ οι δε «προλετάριες και καταπιεσμένες».
Ούτε είχαν κάποια φειδώ ή ντροπή τα ΜΜΕ στο να αναφέρουν ονόματα ανθρώπων που βρίσκονταν προφυλακισμένοι πέραν του νόμιμου ορίου με μόνο στοιχείο μια ανώνυμη καταγγελία ή καταδικάζονταν λόγω επισκέψεων στη Βαρκελώνη.
Στην περίπτωση της αφίσας με τον Δ. Λιγνάδη, τα ΜΜΕ προσέφεραν (εντελώς) άθελά τους πολύ χρήσιμες υπηρεσίες στα θύματα. Μία αφίσα, που κολλήθηκε στα Χανιά και υπό άλλες συνθήκες το πολύ-πολύ να ταξίδευε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, αναπαρήχθη αμέτρητες φορές — κολλήθηκε, όχι από «αναρχικούς», αλλά από τους ίδιους τους δημοσιογράφους που νόμιζαν ότι ξεπλένουν έναν άνδρα με ισχυρές πλάτες, στις τηλεοπτικές οθόνες κάθε σπιτιού σε όλη την επικράτεια. Θα μπορούσε να είναι μία από τις πιο επιτυχημένες περιπτώσεις «guerilla marketing», αν δεν επρόκειτο για ένα πολύ σοβαρό θέμα, με τεράστιες κοινωνικές και πολιτικές προεκτάσεις.
Κάποια από τα ΜΜΕ έχουν προσπαθήσει, έπειτα από την ανάρτηση του κειμένου χθες Δευτέρα, να ανασκευάσουν τα όσα έγραψαν και είπαν. Το Βήμα για παράδειγμα, εξαφάνισε την «Άγρια Δύση» από τον τίτλο του και εξοβέλισε το χριστιανικό ρητό από τον υπότιτλο, κρατώντας το όμως στο σώμα του κειμένου — κρυμμένο, αλλά όχι πολύ.
Όμως όλη αυτή η ιστορία λέει πολλά για το πώς λειτουργούν τα ΜΜΕ στη χώρα. Κανείς από τους δημοσιογράφους δεν φρόντισε να βγει μια βόλτα στο κέντρο της Αθήνας για να δει αν όντως υπήρχαν αυτές οι αφίσες. Κανείς από τους αρχισυντάκτες από τους οποίους πέρασε η «είδηση» δεν σκέφτηκε ποτέ ότι η μία και μοναδική φωτογραφία που όλοι τους αναπαρήγαγαν, μάλλον δεν δικαιολογεί τον τίτλο «Γέμισε η Αθήνα αφίσες». Έφτασε μία ανάρτηση από τον Γιώργο Καλαϊτζίδη, τον οποίο τα ΜΜΕ έχουν βαφτίσει «αρχηγό του Ρουβίκωνα», για να δώσουν οι δημοσιογράφοι την «πατρότητα» των αφισών στην αναρχική οργάνωση.
Όλα αυτά είναι απότοκα ενός πολύ άρρωστου συστήματος. Μιας δημοσιογραφίας που δεν ενδιαφέρεται ούτε δράμι για την αλήθεια, αλλά ενδιαφέρεται μονάχα για να τη συγκαλύψει — για να προστατεύσει όσους δεν χρήζουν προστασίας, για να φιμώσει όσους χρειάζονται βήμα για να μιλήσουν. Κι ας είχε, στη συγκεκριμένη περίπτωση, μάλλον το αντίθετο αποτέλεσμα.
Ακολουθεί ολόκληρη η ανακοίνωση των «αφισοκολλητών/τριών από την Άγρια Δυτική Κρήτη»:
Την Πέμπτη 11/2, πρωτοβουλιακά κολλήσαμε μία (1!!!) χειροποίητη αφίσα με το πρόσωπο του “γνωστού σκηνοθέτη” στην οδό Ηρώων Πολυτεχνείου στα Χανιά (!!!).
Μέσα σε δύο ώρες από την ανάρτηση, δημοσιογραφικά παπαγαλάκια-δαιμόνιοι Κλουζώ ανακάλυψαν μαζική αφισοκόλληση στο κέντρο της Αθήνας, με ευθείες απειλές και τον κίνδυνο να μετατραπούμε σε Άγρια Δύση. Την επόμενη μέρα, κι ενώ τα άρθρα έχουν αναπαραχθεί αμέτρητες φορές, η αφήγησή τους προχωράει κι ένα βήμα παρακάτω, συνδέοντας αυθαίρετα την αφίσα αυτή με την αναρχική συλλογικότητα “Ρουβίκωνας”.
Η ενέργειά μας αυτή αναμφισβήτητα ήταν απόλυτα πετυχημένη, καθώς με μία και μοναδική αφίσα αναδείχθηκε ο ρόλος των καλοπληρωμένων ΜΜΕ και της πολιτικής ηγεσίας στην προσπάθεια ξεπλύματος του εν λόγω καθάρματος.
Ανέδειξε ότι δε θα ανεχτούμε ακόμα μία συγκάλυψη παιδοβιαστή που βρέθηκε στο μάτι του κυκλώνα “για το …τίποτα”.
Ελπίζουμε να έδωσε θάρρος στα θύματα για να μιλήσουν, εκφράζοντας την αλληλεγγύη μας σε κάθε έναν και κάθε μία ο οποίος/α έχει υποστεί τη βία των αποβρασμάτων αυτών. Εκφράζει εξάλλου το “κοινό περί δικαίου αίσθημα” αφού στέκει ανέγγιχτη τέσσερις μέρες μετά -εκεί που τοποθετήθηκε- ορατή καθημερινά από εκατοντάδες Χανιώτες/ισσες.
Αλλά γιατί αυτή η αφίσα έτυχε τέτοιας προβολής έναντι των χιλιάδων άλλων που κυκλοφορούν στις πόλεις και κυρίως ποια είναι επιχειρηματολογία των δημοσιογράφων που κατασκεύασαν αυτές τις ψευδείς ειδήσεις;
Η απάντηση είναι πολύ απλή, τα καλοπληρωμένα Μ.Μ.Ε. συγκαλύπτουν το Λιγνάδη για να προφυλάξουν τη πολιτική ηγεσία που τον διόρισε ενώ γνώριζε το ποιόν του. Έτσι, προσπαθούν να αντιστρέψουν την οργή προς το πρόσωπο του, κατασκευάζοντας και προσδίδοντάς του την ιδιότητα του θύματος.
Μεταξύ άλλων, επειδή κάπως πρέπει να δικαιολογήσουν τον ισχυρισμό τους, διατυμπανίζουν, ότι “θα γίνουμε Άγρία Δύση κάνοντας επικηρύξεις”, ότι “τέτοια πράγματα δεν συνάδουν με τον πολιτισμό μας” αλλά και ότι “η δικαιοσύνη θα επιληφθεί του ζητήματος”.
Ας ξεκινήσουμε όμως από την “επικήρυξη” καθώς τα ίδια μέσα που τώρα διαμαρτύρονται για την διαπόμπευση του Λιγνάδη, το μακρινό έτος 2012 δεν είχαν κανένα πρόβλημα να διαπομπεύσουν τις οροθετικές εργάτριες του σεξ δημοσιεύοντας τα πρόσωπα τους. Βεβαία, η ειδοποιός διαφορά είναι πως ο μεν Δ.Λ. είναι γόνος αστικής οικογένειας και καταπιεστής, απολαμβάνοντας την προστασία του κράτους και των Μ.Μ.Ε., ενώ οι δε οροθετικές ήταν προλετάριες και καταπιεσμένες και τιμωρήθηκαν για αύτο.
Τα Μ.Μ.Ε. που αυτή την στιγμή μας κουνάνε το δάχτυλο για την αλλοίωση του πολιτισμού, είναι αυτά που αναπαρήγαγαν τον ρατσιστικό λογό, μιλώντας για πρόσφυγες που αλλοιώνουν τον Πολιτισμό. Ο Πολιτισμός τους αρχίζει και τελειώνει στην λυσσασμένη προσπάθεια διάσωσης του Λιγνάδη, και υπό αυτή την έννοια, εμείς με αυτού του είδους τον Πολιτισμό καμία σχέση δεν θέλουμε να έχουμε.
Το τελευταίο επιχείρημά τους είναι και το πιο ποταπό, ότι πρέπει όλοι να κάτσουμε ήσυχες/οι γιατί θα επιληφθεί η Δικαιοσύνη. Η Δικαιοσύνη που έχει μακρά παράδοση στο να υποστηρίζει του θύτες και όχι τα θύματα, άφησε να παραγραφούν τα εγκλήματα του παιδεραστή, βιαστή, νεοδημοκράτη Ν. Γεωργιάδη. Παρ’ όλες τις φήμες που κυκλοφορούσαν τόσα χρονιά για τον Λιγνάδη, καμία εισαγγελική αρχή δεν ενδιαφέρθηκε να τις ερευνήσει. Αυτός είναι ο Πολιτισμός τους και αυτή είναι η Δικαιοσύνη τους. Ας μην παραμείνουμε κουφές και τυφλοί απέναντι στην σαπίλα τους.
ΥΓ.: Το μόνο λάθος που είχε η αφίσα είναι ότι έλειπαν από το κάδρο και οι φιγούρες όλων τον αντίστοιχων καθαρμάτων και αυτών που τους στηρίζουν. Και γι’ αυτό επιφυλασσόμεθα.
Οι αφισοκολλητές/τριες από την Άγρια Δυτική Κρήτη
