Του Άρη Χατζηστεφάνου
Όταν έχεις περάσει αρκετά χρόνια της ενήλικης ζωής σου ακούγοντας την τσιριχτή φωνή ενός φιλοχουντικού πολιτικού να ψεύδεται ασύστολα, είναι φυσικό να αγαλλιάσεις όταν βλέπεις να τον επαναφέρουν στην τάξη μέσα στο κτίριο της Βουλής. Ήταν πράγματι βάλσαμο να ακούς π.χ. τον Ραγκούση να αποκαλεί τον Γεωργιάδη «ξεφτιλισμένο τρολ», όταν ο τελευταίος κατέθεσε παραποιημένη φωτογραφία στα πρακτικά της Βουλής.
Η ολοκληρωμένη φράση όμως που θα θέλαμε να ακούσουμε είναι η εξής: «Εσύ είσαι ένα ξεφτιλισμένο τρολ που παρουσιάζεις ψεύτικες φωτογραφίες, αλλά εμείς θα ήμασταν υπερήφανοι να έχουμε μια φωτογραφία με ένα πανό που να γράφει “Το Ελληνικό δεν πωλείται”».
Αλλά οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ δεν ολοκλήρωσαν τη φράση, γιατί λίγες ώρες μετά την επικοινωνιακή φιέστα ψήφισαν μαζί με τη Νέα Δημοκρατία την «επένδυση» στο Ελληνικό.
Το φαινομενικά παράδοξο είναι ότι με την κίνησή του ο Γεωργιάδης ενθουσίασε δυο ακροατήρια: οπαδούς της ΝΔ που νομίζουν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ μπλοκάρει επενδύσεις, και οπαδούς του ΣΥΡΙΖΑ που πιστεύουν ότι στέκεται απέναντι στα μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα, όταν αυτά προωθούν ληστρικούς όρους ή/και καταστρέφουν το περιβάλλον.
Στην πραγματικότητα ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ προώθησαν τα συμφέροντα του Λάτση, και τα μόνα κόμματα που το επεσήμαναν ήταν το ΚΚΕ και το Μερα25.
Η εισηγήτρια του ΣΥΡΙΖΑ, μάλιστα, Θεοπίστη Πέρκα κατηγόρησε τη ΝΔ ότι επί 20 μήνες καθυστερεί την επένδυση και σημείωσε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ ψηφίζει «ναι επί της αρχής», διότι «είμαστε υπέρ της επένδυσης, έχουμε δουλέψει πολύ για αυτή».
Με ελάχιστο αντίτιμο κυβέρνηση και αξιωματική αντιπολίτευση έδωσαν ένα από τα καλύτερα «φιλέτα» του Real Estate της Ευρώπης για να μετατραπεί σε μια ιδιωτική πόλη πλουσίων, στερώντας από τον Ελληνικό λαό την περιουσία του αλλά και το πράσινο που εξαφάνισαν σταδιακά όλες οι μεταπολεμικές κυβερνήσεις της χώρας.
Αν δεν υπήρχε Γεωργιάδης θα έπρεπε να τον εφεύρει ο Τσίπρας και αν δεν υπήρχε Τσίπρας θα έπρεπε να τον εφεύρει ο Γεωργιάδης. Ευτυχώς για τον Λάτση και οι δυο πολιτικοί υπάρχουν εδώ και χρόνια.
