Ο εμπρησμός της κατάληψης Libertatia στη Θεσσαλονίκη το 2018 από φασίστες μακεδονομάχους, χρειάστηκε μόνο μια στιγμή για να λάβει χώρα. Η ανοικοδόμηση ωστόσο του πανέμορφου νεοκλασσικού κτηρίου, το οποίο κανονικά θα έπρεπε να θεωρείται χαμένη υπόθεση εξαιτίας των εκτενών ζημιών του από τον εμπρησμό, χρειάστηκε σχεδόν τρία χρόνια. Τρία χρόνια σκληρής εργασίας, κατά τη διάρκεια των οποίων μπορεί να γεννήθηκαν οι δυσκολίες και η κούραση, αλλά μαζί άνθισαν η αλληλεγγύη και η συντροφικότητα.
Ένα δίκτυο δεκάδων ανθρώπων αγκάλιασε το εγχείρημα της ανοικοδόμησης, προσφέροντας με κάθε μέσο διαθέσιμο, αρνούμενοι/ες να αφήσουν μια χούφτα φασίστες να τους στερήσουν το σπίτι που στέγαζε όλα αυτά τα χρόνια τα όνειρά τους για έναν κόσμο πιο δίκαιο. Μέχρι και σήμερα έχουν καταφέρει το ακατόρθωτο δίνοντας αδιάλειπτα επί τρία χρόνια, καινούργια ζωή στο κτήριο, αποδεικνύοντας ότι η φωτιά δεν μπορεί να κάψει όσους αγωνίζονται. Γιατί καίει ήδη μέσα τους.
Οι εργασίες στην κατάληψη Libertatia συνεχίζονται. Για να ενισχύσετε την καμπάνια οικονομικής ενίσχυσης της ανοικοδόμησης πατήστε εδώ.
Λεπτομέρειες για την κατάληψη και τις δράσεις τις:
rebuildlibertatia.noblogs.org
libertatiasquat.blogspot.com
facebook.com/Rebuildlibertatia
Ακολουθεί το κείμενο της συνέλευσης της κατάληψης Libertatia.
Η κατάληψη Libertatia τον Γενάρη του 2018 δέχθηκε εμπρηστική επίθεση από φασίστες και ακροδεξιούς οπαδούς κατά τη διάρκεια του εθνικιστικού συλλαλητηρίου στη Θεσσαλονίκη σχετικά με το μακεδονικό ζήτημα. Την ίδια στιγμή πραγματοποιούταν αντιφασιστική συγκέντρωση στο κέντρο της πόλης, η οποία δέχθηκε κι αυτή επίθεση από φασίστες που τη μέρα εκείνη αλώνιζαν στην πόλη της Θεσσαλονίκης με την ανοχή και τη στήριξη της αστυνομίας.
Το πλήγμα του καμένου κτηρίου ήταν τόσο βαρύ που θα μπορούσε να οδηγήσει στη διάλυση της κατάληψης και της συνέλευσής της. Αντ’ αυτού για εμάς η απάντηση στο χτύπημα του φασισμού ήταν καθαρή από την αρχή. Η κατάληψη Libertatia μπορούσε και έπρεπε να οικοδομηθεί. Αν και πρόκειται για ένα τεράστιο και πολύ δύσκολο εγχείρημα, για εμάς η ανοικοδόμησή της Libertatia αποτελεί ηχηρή δήλωση ενάντια στον φασισμό και υπέρ των ελευθεριακών μας ιδεών. Ό,τι αυτοί καταστρέφουν, εμείς, με τα χέρια μας και τα χέρια των συντρόφων μας, μπορούμε να το ξαναχτίσουμε και να το κάνουμε να ανθίσει ξανά. Οι αξίες της ισότητας, της αυτοοργάνωσης και της αλληλεγγύης είναι ικανές για πράγματα τόσο τεράστια όπου το κράτος και οι φασίστες δεν θα μπορέσουν να αγγίξουν ούτε στα πιο τρελά τους όνειρα.
Για εμάς τα τρία χρόνια που πέρασαν ήταν γεμάτα εμπειρίες, αγώνες, στιγμές έμπνευσης αλλά και εξάντλησης. Κοιτώντας πίσω όσα συνέβησαν και όσα έχουμε καταφέρει μέχρι τώρα να χτίσουμε, μπορούμε πια με ασφάλεια να πούμε πως οι κόποι μας κάθε άλλα παρά μάταιοι υπήρξαν. Το κτήριο της κατάληψης έχει σε τεράστιο βαθμό σωθεί. Η σκεπή του ξαναχτίστηκε από το μηδέν και είμαστε έτοιμοι να προχωρήσουμε παραπέρα. Επίσης η επιτυχία του εγχειρήματος μέχρι τώρα για μας δεν πραγματώνεται μόνο σε επίπεδο εργασιών και ανοικοδόμησης, καθώς η κατάληψη έχει καταφέρει τα τρία αυτά χρόνια να συσπειρώσει μια σημαντική μάζα ανθρώπων μέσα από μια πληθώρα διαδικασιών(συνελεύσεις, εκδηλώσεις πολιτικού και πολιτιστικού περιεχομένου), να χτίσει μια υγιή σχέση με τον κόσμο της γειτονιάς του Φαλήρου, να μην απουσιάσει από τους κοινωνικούς και ταξικούς αγώνες και συνολικά να συνεχίσει την παρουσία της στους κόλπους του ελευθεριακού κινήματος.
Οι καταλήψεις είναι τα σπίτια που στεγάζουν τις ιδέες και τους αγώνες μας. Είναι πεδία όπου οι αντιλήψεις μιας κοινωνίας δίχως κράτος, εξουσία και κεφάλαιο μπορούν να γειωθούν και να ζυμωθούν μέσα στους ανθρώπους. Γι’ αυτό και η υπεράσπιση των χώρων του κινήματος και των καταλήψεων πρέπει να είναι αναπόσπαστο κομμάτι του συνολικού αγώνα της κοινωνικής και ταξικής χειραφέτησης. Η ύπαρξη των καταλήψεων, όπως έχει φανεί τα τελευταία λίγα χρόνια στην Ελλάδα, δεν είναι κάτι δεδομένο. Δύο χρόνια μετά την αλλαγή της κρατικής διαχείρισης μετράμε αρκετές απώλειες και είναι ζητούμενο υψίστης σημασίας να μπορέσουμε ως κίνημα να αντισταθούμε στα χτυπήματα των κρατικών μηχανισμών. Συγκεκριμένα η Libertatia δέχθηκε τρεις επιθέσεις της αστυνομίας μέσα σε ένα χρόνο.
ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΔΟΜΕΣ ΤΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ
* Η φράση της εισαγωγής ανήκει στην Ούρσουλα Λε Γκεν από το βιβλίο της “The Wave in the Mind: Talks and essays on the Writer, the Reader and the Imagination” (2004) και στο συγκεκριμένο βίντεο έχει ελαφρώς παραφραστεί, καθώς στο πρωτότυπο κείμενο αρθρώνεται ως ερώτηση. Συγκεκριμένα η Λε Γκεν θέτει ένα ερώτημα στο κατά πόσο φέρουμε στο σήμερα γνώσεις και δεδομένα που μας εμποδίζουν από το να προσεγγίσουμε την κοινωνική αλλαγή στο μέλλον. Αναρωτιέται, αν για να μάθουμε τι έχουν να μας διδάξουν οι έγχρωμοι άνθρωποι, οι φτωχοί, οι γυναίκες, πρέπει ταυτόχρονα να ξεχάσουμε όλη τη γνώση των λευκών, των ισχυρών, των ανδρών, ένα ερώτημα στο οποίο και η ίδια δεν δίνει κάποια απάντηση. Εμείς ωστόσο επιλέξαμε να δανειστούμε τη φράση αυτή, καθώς νιώθουμε μια σύνδεση του ερωτήματος της Λε Γκεν με το εγχείρημα που έχουμε αναλάβει και επίσης γιατί είναι μια συγγραφέας που αγαπάμε και εκτιμούμε. Ελπίζουμε να μη μας παρεξηγούσε γι’ αυτό.
** Ευχαριστούμε θερμά τον Θεόφιλο Κ. για πολλές από τις όμορφες εικόνες.
