Από το λογαριασμό της Μάρθας Πασχαλίδου στο Facebook:
«Τις τελευταίες ώρες διακινείται μία φωτογραφία από σιδηροδρομικό ατύχημα της 23ης Φεβρουαρίου 2007 στην Αγγλία, ως απόδειξη του ότι το «μπάζωμα» είναι διεθνής πρακτική. Σε αυτήν φαίνονται γερανοί δίπλα στα εκτροχιασμένα βαγόνια του τρένου πάνω σε χώμα.
Ευχαριστούμε όσους τη διακίνησαν γιατί δίνει αφορμή να δούμε πώς γίνεται η διαχείριση τέτοιων συμβάντων σε σοβαρές χώρες.
Παρότι δεν είχαμε σύγκρουση τρένων, ούτε «πυρόμπαλες», ούτε 57 νεκρούς και καμένους, αλλά εκτροχιασμό, μία νεκρή (και αυτή αργότερα, στο νοσοκομείο) και 28 τραυματίες, η κινητοποίηση όλου του κρατικού και μη μηχανισμού, ήταν άμεση. Το «112» τους έδωσε αμέσως σήμα για «πολύ σημαντικό συμβάν» πράγμα που κινητοποίησε πολλές και διαφορετικές δυνάμεις μαζί.
Από wikipedia: «Έως και 500 διασώστες έσπευσαν στο σημείο, μαζί με τουλάχιστον 12 ασθενοφόρα, τουλάχιστον πέντε πυροσβεστικά οχήματα, τρία ελικόπτερα έρευνας και διάσωσης της Royal Air Force Sea King, το International Rescue Corps, τρεις πολιτικές ομάδες ορεινής διάσωσης συν RAF Leeming Mountain Rescue Team και ένα ελικόπτερο της αστυνομίας Merseyside».
Τα πυροσβεστικά έφτασαν σε μισή ώρα από το ατύχημα.
Επίσης, η τηλεδιοίκηση λειτουργούσε και έχοντας εντοπισμό του προβλήματος (χωρίς ακόμα να ξέρουν τι έγινε) οι ελεγκτές σταμάτησαν όλα τα τρένα της γραμμής για να μην υπάρξει κι άλλο ατύχημα.
Τις συνθήκες και τα αίτια του εκτροχιασμού ανέλαβε να διερευνήσει η αρμόδια για σιδηροδρομικά ατυχήματα αρχή (Rail Accident Investigation Branch (RAIB), από τη στιγμή που έγινε σαφές πως δεν υπήρχε εγκληματική ενέργεια. Συντόνισε τα άλλα δύο σώματα που εμπλέκονται, τη Βρετανική Αστυνομία Μεταφορών (British Transport Police) και την Υπηρεσία Σιδηροδρόμων και Δρόμων (Office of Rail and Road).
Το σημείο αποκλείστηκε και οι ειδικά εκπαιδευμένοι ερευνητές φωτογράφησαν εξονυχιστικά κάθε τι, συλλέγοντας και το παραμικρό στοιχείο. Όταν εντοπίστηκε το σημείο του εκτροχιασμού, το σχετικό τμήμα της γραμμής μεταφέρθηκε ολόκληρο σε ειδικό εργαστήριο όπου και εξετάστηκε (βλ. φωτό παρακάτω).
Με την ίδια σχολαστικότητα συλλέχθηκε κάθε είδους βιντεοληπτικό υλικό, όπως και κάθε πληροφορία για τη θέση των επιβατών και τα τραύματα που υπέστησαν (ως τμήμα και της διερεύνησης της ασφάλειας που παρείχε το συγκεκριμένο τρένο) – μαζί με μαρτυρίες εμπλεκόμενων, ημερολόγια τρένων, ημερολόγια εργασιών συντήρησης γραμμών, πιστοποιητικά κατασκευής των βαγονιών και ένα σωρό άλλα στοιχεία.
Η RAIB ολοκλήρωσε την ΕΠΙΤΟΠΙΑ έρευνά της στις 4 Μαρτίου 2007, 9 μέρες μετά το ατύχημα. Εννοείται συνέχισε την έρευνα.
Τα βαγόνια μεταφέρθηκαν σε ασφαλές σημείο για περαιτέρω εξέταση, αφού πρώτα έγινε αυτοψία και συλλογή κάθε στοιχείου που πιθανόν να χανόταν κατά τη μεταφορά. Εννοείται πως το χώμα και το χαλίκι πάνω στο οποίο φαίνεται να πατάνε οι γερανοί, δεν «μπάζωσε» τίποτα από όσα χρειάζονταν οι ερευνητές.
Το πόρισμα εντόπισε ακριβώς τι έφταιξε, ποιος παρέλειψε να κάνει τι και έδινε άμεσες οδηγίες για το τι πρέπει να γίνει μαζί με συστάσεις για δομικές αλλαγές. Συνολικά μετά το συγκεκριμένο ατύχημα, η ασφάλεια των σιδηροδρόμων στη Μ. Βρετανία ενισχύθηκε.
Το τελικό πόρισμα των 257 σελίδων είναι προσβάσιμο από όλους (προκαταρκτικό δόθηκε στις 26 Φεβρουαρίου). Και μόνο που το ανοίγεις αντιλαμβάνεσαι τις διαφορές από το τι ζούμε εδώ και τι μας ζητούν να αποδεχτούμε ως αυτονόητη και αναπόδραστη κανονικότητα (ασυνεννοησία, μηδενική έρευνα, ξεμπάζωμα και μπάζωμα, αδιαφορία και γενικώς τριτοκοσμικές καταστάσεις)».
Μετά από λεπτομερή επιτόπια επιθεώρηση, φωτογράφηση, μέτρηση της γραμμής υπό συνθήκες φορτίου και χωρίς φορτίο, εξέταση του συστήματος σηματοδότησης, λήψη εγκληματολογικών δειγμάτων και ανάκτηση αποκολλημένων αποδεικτικών στοιχείων στην περιοχή, ολόκληρο το τμήμα των σημείων 2Β (εικόνα 6) ασφαλίστηκε για μεταφορά και μεταφέρθηκε ως πλήρες πάνελ σε ασφαλές εργαστήριο για δοκιμές και ανάλυση.
