Η πληροφορία ότι η ΕΛ.ΑΣ κινήθηκε εναντίον ανηλίκων που παρακολουθούσαν την προβολή της ταινίας Joker, ύστερα από καταγγελία πολίτη που επικαλέστηκε το νόμο 445 του 1937, προκάλεσε όπως ήταν φυσικό ποικίλα σχόλια. Γιατί πολύ απλά ο αρχικός νόμος αποτελεί ένα δημιούργημα του φασιστικού καθεστώτος Μεταξά.
Παρά το γεγονός ότι η σχετική νομοθεσία έχει τροποποιηθεί πολλές φορές με ειδικές διατάξεις, οι νόμοι 445 και 446 του 1937 εξακολουθούν να αποτελούν τον πυρήνα του νομικού πλαισίου βάσει του οποίου πηγαίνουμε ακόμη και σήμερα στα θέατρα και τους κινηματογράφους.
Πέραν από τις ρυθμίσεις σχετικά με την ηλικία των ατόμων που μπορούν να βλέπουν κάθε παράσταση, οι δύο νόμοι στην αρχική τους μορφή περιελάμβαναν πολύ πιο ενδιαφέροντα άρθρα για τον έλεγχο των ταινιών και του… κομμουνισμού.
Διαβάζουμε, παραδείγματος χάριν στο άρθρο 2 του νόμου 445 του 1937 (περί θεάτρων):
Απαγορεύεται η από σκηνής διδασκαλία θεατρικών έργων ων το περιεχόμενον, αι εικόνες και ο τρόπος της αποδόσεως εν γένει 1) προσβάλλουσι τα δημόσια ήθη ή οπωσδήποτε καθάπτονται της χριστιανικής θρησκείας και γενικώς τα οπωσδήποτε κρινόμενα ακατάλληλα ή επιβλαβή δια το κοινόν, 2) αποβλέπουσιν εις τον προπαγανδισμόν των κομμουνιστικών ή άλλων ανατρεπτικών ιδεών.
Να σημειωθεί ότι ο νόμος έδινε στην αστυνομία το δικαίωμα να απαγορεύει την προβολή ταινιών ακόμη και αν είχε εκδοθεί σχετική άδεια. Το άρθρο 7 όριζε ότι:
Εις εξαιρετικές περιπτώσεις καθ’ ας εκ της προβολής ταινίας τινός απειλείται κίνδυνος διασαλεύσεως της δημοσίας τάξεως ή ασφαλείας, δύναται η τοπική Αστυνομική Αρχή να απαγορεύσει ταύτη καίτοι έχει εκδοθεί κανονική άδεια προβολής. Εν τη περιπτώσει ταύτη και εφόσον υπό του ενδιαφερομένου υποβλήθηκαν εγγράφως αντιρρήσεις, αναφέρει αμέσως τηλεγραφικώς εις το Υφυπουργείον Δημοσίας Ασφαλείας, όπερ αποφαίνεται ανεκκλήτως επί της ενεργείας αυτής.
Η πιο τραγελαφική πρόβλεψη του νόμου όμως, ήταν η σύνθεση της επιτροπής που ενέκρινε τα θεατρικά και κινηματογραφικά έργα και την οποία καθόριζε το άρθρο 4:
Η κατά το ανωτέρω άρθρον Επιτροπή αποτελείται:1.Εκ του Διευθυντού της Λαϊκής Διαφωτίσεως του Υφυπουργείου Τύπου και Τουρισμού, ως Προέδρου, 2) εξ ενός Τμηματάρχου της Δ/σεως Εσωτερικού Τύπου του Υφυπουργείου Τύπου και Τουρισμού, 3) εξ ενός Τμηματάρχου της Δ/σεως Λαϊκής Διαφωτίσεως, 4) 5) εκ των παρά τω Υφυπουργείω Δημοσίας Ασφαλείας Διευθυντού Αστυνομίας Πόλεων και Χωροφυλακής, 6) εξ ενός ανωτέρου υπαλλήλου της Δ/σεως Γραμμάτων και Τεχνών του Υπουργείου Εθνικής Παιδείας και 7) εξ ενός αντιπροσώπου της Εταιρείας των Ελλήνων θεατρικών Συγγραφέων οριζομένου υπό του Δ. Συμβουλίου αυτού, 8) εξ ενός αντιπροσώπου των θεατρικών επιχειρήσεων οριζομένου υπ’ αυτών μετεχόντων της Επιτροπής των δύο τελευταίων τούτων άνευ ψήφου ή των αναπληρωτών των ως άνω οριζομένων δια της περί συγκροτήσεως της Επιτροπής αποφάσεως του Υφυπουργείου Τύπου και Τουρισμού. Οι δημόσιοι υπάλληλοι, μέλη της ως άνω Επιτροπής, ως και οι αναπληρωταί αυτών ορίζονται δια πράξεως των αρμοδίων αυτών Υπουργών.
Χρέη εισηγητού και γραμματέως της Επιτροπής μετά ψήφου εκτελεί ο Προϊστάμενος του Γραφείου Εποπτείας Θεάτρων της Διευθύνσεως Λαϊκής Διαφωτίσεως ή ο αναπληρωτής αυτού οριζόμενος δι’ αποφάσεως του Υφυπουργού Τύπου και Τουρισμού».
Σχετικά με τον έλεγχο της ηλικίας των θεατών ο νόμος ανέφερε:
Με κράτησιν και πρόστιμον μέχρι 1.000 δραχμών τιμωρείται ο κατά το Άρθρο 9 παρ. 4 του Νόμου «περί κινηματογράφων» επιτετραμμένος τον έλεγχον της εισόδου των ανηλίκων εις το θέατρον εάν επιτρέψη την είσοδον εις ανηλίκους κάτω των 14 ετών, εφ’ όσον εν αυτώ διδάσκεται έργον κριθέν ως ακατάλληλον δι’ ανηλίκους.