Μπερκίν Τουρκία

Πέντε τραγούδια για τον Μπερκίν

Οι Αγγλοσάξονες χρησιμοποιούν πολύ συχνά τον όρο «Police Riot» για να περιγράψουν εξεγέρσεις που ξεσπούν με υπαιτιότητα της αστυνομίας, ύστερα από τη δολοφονία ή τον ξυλοδαρμό πολιτών από τα όργανα της τάξης.

Η σύγχρονη βιβλιογραφία ξεκινά συνήθως με τις ταραχές του Haymarket, που ξέσπασαν το Μάιο του 1886 στο Σικάγο, μετά τη δολοφονία τουλάχιστον δυο απεργών από την αστυνομία και αποτέλεσαν ένα από τα πιο κομβικά σημεία στη μάχη για την οκτάωρη εργασία. Στην ίδια κατηγορία γεγονότων, όπου η αστυνομική βαρβαρότητα απλώς κλιμακώνει μια ούτως η άλλως τεταμένη κατάσταση, συμπεριλαμβάνεται συνήθως και η λεγόμενη «σφαγή του Κεντ», με τη δολοφονία τεσσάρων φοιτητών από την εθνοφρουρά του Οχάιο αλλά και η «εκτέλεση» του Κάρλο Τζουλιάνι στη Γένοβα το 2001.

«Είναι εξαιρετικό ότι οι αστυνομικοί μας δεν οπλοφορούν. Είναι ακόμη πιο εξαιρετικό πόσους πυροβολούν και σκοτώνουν οι άοπλοι αστυνομικοί μας»Chumbawamba

Πολύ πιο αποκαλυπτικές όμως για τις πραγματικές διεργασίες που συντελούνται σε μια κοινωνία είναι συχνά οι εξεγέρσεις που ακολουθούν ένα φαινομενικά τυχαίο γεγονός – από τον ξυλοδαρμό του Ρόντνεϊ Κινγκ στο Λος Αντζελες του 1992 μέχρι τη δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου το 2008 στην Αθήνα. Σε αυτές τις περιπτώσεις το ίδιο το περιστατικό φαίνεται να λειτουργεί απλώς σαν καταλύτης για να έρθουν στην επιφάνεια συγκρούσεις που έμεναν για χρόνια κρυμμένες.

Λιγότερο ή περισσότερο γνωστά αυτά τα περιστατικά αστυνομικής βίας καταγράφονται πολύ σύντομα σε τραγούδια ταινίες και βιβλία. Εμείς επιλέξαμε απλώς πέντε τραγούδια και πέντε μικρές ιστορίες για τον 15χρονο Τούρκο Μπερκίν Ελβάν που πέθανε αφού χτυπήθηκε στο κεφάλι από δακρυγόνο.

Black Tie White Noise

Ένα από τα λιγότερο γνωστά αλλά και πιο πολιτικά τραγούδια που έγραψε ο Ντέιβιντ Μπάουι εμπνευσμένος από την εξέγερση που ξέσπασε στο Λος Αντζελες το 1992, μετά τον άγριο ξυλοδαρμό του Ρόντνεϊ Κινγκ. Αν και το θύμα επιβίωσε της επίθεσης οι ταραχές που ακολούθησαν έφεραν στο προσκήνιο το τεράστιο φυλετικό αλλά κυρίως ταξικό χάσμα που άφηνε πίσω της μια δεκαετία νεοφιλελεύθερης διακυβέρνησης.

Ο Μπάουι πάντως θα εστιάσει το ενδιαφέρον του στα φυλετικά χαρακτηριστικά της εξέγερσης καταδικάζοντας την ψευδή εικόνα της επιτυχημένης πολυπολιτισμικής συμβίωσης που πρόβαλλαν εταιρείες όπως η Benetton.

41 shots (American Skin)

O Μπρους Σπρίνγκστιν αφιερώνει το τραγούδι του στον 23χρονο πρόσφυγα από τη Γουινέα Αμαντού Ντιάλλο, που δολοφονήθηκε το 1999 από αστυνομικούς στη Νέα Υόρκη με 41 σφαίρες. Σύμφωνα με τους εκτελεστές του, ο Ντιάλο έτρεξε όταν οι αστυνομικοί που φορούσαν πολιτικά προσπάθησαν να τον ακινητοποιήσουν. Στις συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας που ακολούθησαν η αστυνομία συνέλαβε 1700 άτομα.

Η προοδευτική Αμερική συνειδητοποιούσε με φρίκη όχι μόνο το μέγεθος του αστυνομικού κράτους που οικοδομούνταν καθ’όλη τη διάρκεια της δεκαετίας του ’90 αλλά και το αγεφύρωτο ακόμη χάσμα με τους μετανάστες και τους πρόσφυγες.

Without reason or Rhyme

Οι Chumbawamba δανείζονται μια φράση του Τολστόι (χωρίς αιτία και ρίμα) για να τραγουδήσουν για το χαμό του Χάρι Στάνλεϊ, που δολοφονήθηκε από τη βρετανική αστυνομία το 1999. Μοναδικό του «έγκλημα» ότι κουβαλούσε σε μια σακούλα το ξύλινο πόδι ενός τραπεζιού, το οποίο η αστυνομία πέρασε για όπλο ύστερα από μια ανώνυμη καταγγελία. «Είναι εδώ ένας Ιρλανδός με ένα όπλο» έλεγε το ανώνυμο τηλεφώνημα σε μια περίοδο που η Αγγλία ετοιμαζόταν να περάσει από τον αντιτρομοκρατικό παροξυσμό για τη δράση του IRA στην τρομολαγνία της 11ης Σεπτεμβρίου.

The Ballad Of Jean Charles de Menezes

O Ρότζερ Γουώτερς των Pink Floyd αλλάζει για πρώτη και τελευταία φορά τους στίχους από το The Wall για να το αφιερώσει στον Ζαν Τσαρλς ντε Μενέζες, που δολοφονήθηκε από την βρετανική αστυνομία στο μετρό του Λονδίνου. Η δολοφονία ήταν αποτέλεσμα της λεγόμενης «επιχείρησης κράτος», του δικαιώματος δηλαδή που είχε λάβει η βρετανική αστυνομία να πυροβολεί υπόπτους για βομβιστικές επιθέσεις στο κεφάλι χωρίς προειδοποίηση.

Solamente Por Pensar

Μαζί με πολλά ακόμη συγκροτήματα οι Ισπανοί Ska-P αφιερώνουν τραγούδια τους στη δολοφονία από τους ιταλούς καραμπινιέρους του Κάρλο Τζουλιάνι κατά τη διάρκεια των κινητοποιήσεων στη διάσκεψη των G8 στη Γένοβα. Η πολιτική αρκετών ευρωπαϊκών κυβερνήσεων για την στρατιοτικοποιήση των αστυνομικών δυνάμεων ξεκινά με ένα θύμα που γίνεται σύμβολο στη μάχη κατά της παγκοσμιοποίησης.

INFO

Ακούστε:
Student Demonstration Time

Οι Beach Boys αφήνουν για λίγο στην άκρη τον πολιτισμό της καλιφορνέζικης παραλίας για να τραγουδήσουν το Student Demonstration Time για τους τέσσερις νεκρούς που άφησε πίσω της η επίθεση της εθνοφυλακής στο πανεπιστήμιο του Κεντ.

Διαβάστε:
Η κοινωνία του θεάματος
Η εξέγερση των γκέτο στο Λος Άντζελες το 1968 με τη ματιά του Γκι Ντεμπόρ

Άρης Χατζηστεφάνου
Εφημερίδα των Συντακτών – 16/03/2014

inffowar logo

Βοήθησε το INFO-WAR να συνεχίσει την ανεξάρτητη δημοσιογραφία

Για περισσότερες επιλογές πατήστε εδώ