Έξω από κάθε έλεγχο βρίσκεται πλέον η κατάσταση στη Συρία καθώς δυνάμεις από δεκάδες χώρες καταφθάνουν στην περιοχή για να συνδράμουν κάποια από τις αντιμαχόμενες πλευρές.
Καθώς ο πρόεδρος Ομπάμα μετά τις εκλογές αισθάνεται έτοιμος, αν το επιθυμεί, να διατάξει ανά πάσα στιγμή μια γενικευμένη επίθεση εναντίον της Συρίας και ενώ η Μόσχα προσαρμόζεται στις νέες συνθήκες, τραβώντας το χαλί κάτω από τα πόδια του Ασάντ, όλα μπορούν πλέον να συμβούν ανά πάσα στιγμή. Όπως προκύπτει και από πρόσφατη έκθεση επιθεωρητών του ΟΗΕ ακόμη και αν ανατραπεί με οποιονδήποτε τρόπο το καθεστώς, είναι σχεδόν βέβαιο ότι οι συγκρούσεις θα συνεχιστούν με την ίδια εάν όχι και με μεγαλύτερη ένταση. Στην έκθεσή του ΟΗΕ αναφέρεται ότι στη Συρία μάχονται πλέον ένοπλοι από 29 διαφορετικές χώρες.
Εκτός από τη διάκριση μεταξύ Αλεβιτών μουσουλμάνων, από τους οποίους προέρχονται τα περισσότερα στελέχη του καθεστώτος Ασάντ, και σουνιτών που τάσσονται ως επί το πλείστον εναντίον του, παρατηρείται όλο και μεγαλύτερη εμπλοκή Κούρδων, Αρμενίων, Χριστιανών, Δρούζων και Τουρκομάνων. Όπως συνέβη και στην Λιβύη οι δυνάμεις αυτές ακόμη και αν τερματιστούν οι συγκρούσεις στη Συρία θα λειτουργήσουν αποσταθεροποιητικά για μια ζώνη που ξεπερνά τα στενά πλαίσια της Μέσης Ανατολής. Η έκθεση του ΟΗΕ κάνει επίσης λόγο για εμπλοκή μελών της Χεζμπολάχ του Λιβάνου αλλά και μικρών ομάδων από το Ιράν, τις οποίες συνδέει απευθείας με το καθεστώς στην Τεχεράνη.
Φυσικά ο καθοριστικότερος παράγοντας, στον οποίο δεν αναφερόταν η έκθεση του ΟΗΕ, είναι η παρέμβαση της Ουάσινγκτον μέσω της Σαουδικής Αραβίας, του Κατάρ και της Τουρκίας, που εξοπλίζουν ακόμη και παρακλάδια της Αλ Κάιντα για να πραγματοποιούν τρομοκρατικές επιθέσεις εναντίον του Ασάντ.
Από την πλευρά της η Μόσχα βλέποντας τον Σύρο πρόεδρο να χάνει τη μάχη δεν δίστασε να τον εγκαταλείψει και επισήμως. Ο Βλαντιμιρ Πούτιν ξεκαθάρισε ότι δεν έχει κανένα ενδιαφέρον για την τύχη του Ασάντ. Απαντώντας μάλιστα σε ερωτήσεις δημοσιογράφων σημείωσε με νόημα ότι ο Ασάντ πριν πέσει σε ολοκληρωτική δυσμένεια από τη Δύση επισκεπτόταν πολύ συχνότερα τις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες, όπως το Παρίσι, παρά τη Μόσχα.
Παρόλα αυτά ο Ρώσος πρόεδρος επανέλαβε, έστω και ρητορικά πλέον, την αντίθεσή του στο ενδεχόμενο γενικευμένης επίθεσης για την ανατροπή του καθεστώτος. Υπενθύμισε μάλιστα ότι με την ανάλογη πολιτική της στη Λιβύη η Ουάσινγκτον προκάλεσε αποσταθεροποίηση σε ολόκληρη τη Μέση Ανατολή. Ο Πούτιν αναφερόταν στις δυνάμεις εξτρεμιστών ισλαμιστών, οι οποίες στηρίζονται από την Ουάσινγκτον, και οι οποίες στη συνέχεια επιστρέφουν στις πατρίδες του με βαρύ οπλισμό και χρήματα για να πραγματοποιήσουν νέες επιθέσεις. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα του Μαλί, όπου μαχητές Τουαρέγκ οι οποίοι είχαν πολεμήσει στο πλευρό του Καντάφι, επέστρεψαν και κατέλαβαν προσωρινά το βόρειο τμήμα της χώρας πριν τους απωθήσουν εξτρεμιστές μουσουλμάνοι – οι οποίοι επίσης είχαν πολεμήσει στη Λιβύη αλλά εναντίον του καθεστώτος. Το αποτέλεσμα είναι η Ουάσινγκτον και άλλες νατοϊκές δυνάμεις να απειλούν τώρα με εισβολή μια ακόμη αφρικανική χώρα, με το πρόσχημα ότι θα προστατέψουν τον πληθυσμό από την αιματοχυσία – την οποία οι ίδιοι προξένησαν.
Κουνώντας επιδεικτικά το δάχτυλο προς την Ουάσινγκτον ο Πούτιν δεν δίστασε να υπονοήσει ότι οι ΗΠΑ ευθύνονται για τη δολοφονία του αμερικανού πρέσβη στη Λιβύη, αφού για μια ακόμη φορά απελευθέρωσαν το τζίνι της ισλαμικής τρομοκρατίας για να ικανοποιήσουν τους στόχους τους. Στη συγκεκριμένη περίπτωση δηλαδή για να προσφέρουν σε αμερικανικές εταιρείες τα συμβόλαια πετρελαίου της Λιβύης μετά την ανατροπή και εκτέλεση του Καντάφι.
Καθώς τα τύμπανα της εισβολής ηχούν όλο και πιο δυνατά και για τη Συρία οι μεγάλες δυνάμεις της Δύσης ξεκινούν και την προετοιμασία της κοινής γνώμης για μια ενδεχόμενη επίθεση. Σε αυτό το πλαίσιο εντάσσονται και οι δακρύβρεχτες ανακοινώσεις που ακολούθησαν την επίθεση συριακών δυνάμεων στην περιοχή του Γιαρμούκ, όπου κατοικούν Παλαιστίνιοι και βρίσκεται και προσφυγικός καταυλισμός. Ο Λευκός Οίκος, ο οποίος χειροκροτεί τις εκατόμβες των αμάχων που αφήνει πίσω της κάθε ισραηλινή επίθεση, θυμήθηκε τώρα το δράμα των Παλαιστινίων στη Συρία. Πρόκειται προφανώς για μια συντονισμένη προσπάθεια δημιουργίας του κατάλληλου κλίματος και στον αραβικό κόσμο για την αποδοχή μιας νέας δυτικής σταυροφορίας – αυτή τη φορά εναντίον της Δαμασκού. Αυτό που παρέλειψαν να επισημάνουν τα δυτικά μέσα ενημέρωσης είναι πως και οι Παλαιστίνιοι της περιοχής είναι διχασμένοι καθώς ένα μικρό τμήμα τους συμμάχησε με το μέτωπο Αλ Νούσρα, μια τρομοκρατική οργάνωση που φέρεται να συνδέεται με την Αλ Κάιντα. Σύμφωνα μάλιστα με άλλες πληροφορίες ο συριακός στρατός επενέβη για να αποτρέψει γενικευμένη επίθεση του Αλ Νούσρα εναντίον των Παλαιστινίων στον προσφυγικό καταυλισμό.
Το πράσινο φως για μια ενδεχόμενη επίθεση δεν αποκλείεται να δοθεί με πρόσχημα κάποια επίθεση με πυραύλους από τη Συρία κοντά στα σύνορα με την Τουρκία ή κάποια υπόνοια για το χημικό οπλοστάσιο του καθεστώτος – το οποίο εβδομάδα με την εβδομάδα θυμίζει όλο και περισσότερο τα υποτιθέμενα όπλα μαζικής καταστροφής του Σαντάμ Χουσείν. Το τελευταίο «παιχνίδι» των αμερικανικών και ευρωπαϊκών μέσων ενημέρωσης με τη Δαμασκό είναι να καταγγέλλουν τη χρήση πυραύλων σκουντ από το καθεστώς και στη συνέχεια οι συνεργάτες του Ασάντ να διαψεύδουν τις σχετικές πληροφορίες. Το βέβαιο είναι ότι όλα αρχίζουν να θυμίζουν τις ημέρες πριν από την επέμβαση στο Ιράκ και τη Λιβύη.
Άρης Χατζηστεφάνου
ΠΡΙΝ 23/12/2012