ζώνες πυρός
Τσιμεντένια στήλη τοποθετημένη από τις Ισραηλινές δυνάμεις που σηματοδοτεί την αρχή της στρατιωτικής ζώνης κοντά στο Tubas στην Κοιλάδα του Ιορδάνη, στη βόρεια Δυτική Όχθη [DCIP/Cody O'Rourke]

Παγιδευμένοι και ξεχασμένοι: Οι «ζώνες πυρός» του Ισραήλ στην κατεχόμενη Δυτική Όχθη

Πηγή: Ramzy Baroud – Middle East Monitor
Μετάφραση/Επιμέλεια: Ανδρέας Κοσιάρης
Μια φαινομενικά συνηθισμένη είδηση, που δημοσιεύτηκε στην Ισραηλινή εφημερίδα Haaretz στις 7 Ιανουαρίου, έριξε φως σε ένα ξεχασμένο, αλλά καίριο ζήτημα: τις λεγόμενες «ζώνες πυρός» του Ισραήλ στη Δυτική Όχθη.

«Το Ισραήλ κατάσχεσε το μοναδικό όχημα που ήταν διαθέσιμο σε μια ιατρική ομάδα η οποία παρέχει βοήθεια σε 1.500 Παλαιστίνιους που ζουν εντός μια Ισραηλινής ζώνης πυρός στη Δυτική Όχθη», σύμφωνα με τη Haaretz.

Η Παλαιστινιακή κοινότητα που στερήθηκε τη μόνη της πρόσβαση σε ιατρικές υπηρεσίες είναι η Masafer Yatta, ένα μικροσκοπικό Παλαιστινιακό χωριό στους λόφους της Νότιας Χεβρώνας.

Η Masafer Yatta, που φυτοζωεί σε πλήρη απομόνωση από την υπόλοιπη κατεχόμενη Δυτική Όχθη, βρίσκεται στην «Περιοχή Γ», που αποτελεί το μεγαλύτερο κομμάτι γης της Δυτικής Όχθης, περίπου το 60%. Αυτό σημαίνει ότι το χωριό, μαζί με πολλές Παλαιστινιακές πόλεις, χώρια και μικρές, απομονωμένες κοινότητες, είναι υπό τον πλήρη έλεγχο του Ισραηλινού στρατού.

Μη σας μπερδεύει η περίπλοκη λογική των Συμφωνιών του Όσλο· όλοι οι Παλαιστίνιοι, σε όλα τα μέρη της κατεχόμενης Δυτικής Όχθης, της Ανατολικής Ιερουσαλήμ και της υπό πολιορκία Λωρίδας της Γάζας, είναι επίσης υπό τον έλεγχο του Ισραηλινού στρατού.

Δυστυχώς για τη Masafer Yatta, και όσους ζουν στην «Περιοχή Γ», όμως, το επίπεδο του ελέγχου είναι τόσο ασφυκτικό που κάθε πτυχή της Παλαιστινιακής ζωής — ελευθερία κίνησης, εκπαίδευση, πρόσβαση σε καθαρό νερό, και πάει λέγοντας — ελέγχεται από ένα περίπλοκο σύστημα Ισραηλινών στρατιωτικών διαταγμάτων που δεν ενδιαφέρονται στο ελάχιστο για την ευημερία των ταλαιπωρημένων κοινοτήτων.

Δεν αποτελεί έκπληξη, λοιπόν, που το μοναδικό όχημα της Masafer Yatta, μια απελπισμένη προσπάθεια για την κατασκευή κινητής κλινικής, κατασχέθηκε ξανά στο παρελθόν, και ανακτήθηκε μονάχα αφότου οι φτωχοί κάτοικοι υποχρεώθηκαν να πληρώσουν πρόστιμο στους Ισραηλινούς στρατιώτες.

Δεν υπάρχει στρατιωτική λογική στον κόσμο που να μπορούσε να δικαιολογήσει λογικά την απαγόρευση πρόσβασης σε ιατρικές υπηρεσίες σε μια απομονωμένη κοινότητα, ειδικά όταν μια Κατέχουσα Δύναμη, όπως το Ισραήλ, είναι νομικά υποχρεωμένη υπό την τέταρτη Σύμβαση της Γενεύης να διασφαλίσει ιατρική πρόσβαση στους πολίτες που ζουν σε μία Κατεχόμενη Περιοχή.

Είναι μονάχα φυσικό ότι η Masafer Yatta, όπως όλοι οι Παλαιστίνιοι που ζουν την «Περιοχή Γ» και την ευρύτερη Δυτική Όχθη, νιώθουν παραμελημένοι — και ξεκάθαρα προδομένοι — από τη διεθνή κοινότητα όπως και από την ίδια τους την ηγεσία.

Αλλά υπάρχουν περισσότερα που κάνουν τη Masafer Yatta μοναδική, που την κάνουν να πληροί τις προϋποθέσεις για τον δυστυχή χαρακτηρισμό «ένα Μπαντουστάν μέσα σε ένα Μπαντουστάν», καθώς συντηρείται μέσα σε ένα πολύ πιο περίπλοκο σύστημα ελέγχου, συγκρινόμενο με αυτό που επιβλήθηκε στους μαύρους Νοτιοαφρικανούς κατά την περίοδο του Απαρτχάιντ.

Σύντομα αφότου το Ισραήλ κατέλαβε τη Δυτική Όχθη, την Ανατολική Ιερουσαλήμ και τη Γάζα, επινόησε ένα μακρόπνοο στρατήγημα με στόχο τον μόνιμο έλεγχο των νεοκατηλειμμένων περιοχών. Καθώς όρισε κάποιες περιοχές για τη μελλοντική μετεγκατάσταση των δικών του πολιτών — που σήμερα αποτελούν τον πληθυσμό των εξτρεμιστών Εβραίων, παράνομων εποίκων στη Δυτική Όχθη — όρισε επίσης μεγάλα κομμάτια των Κατεχόμενων Περιοχών ως ζώνες ασφαλείας και ουδέτερες ζώνες.

Αυτό που είναι πολύ λιγότερο γνωστό είναι ότι, τη δεκαετία του 1970, ο Ισραηλινός στρατός όρισε χονδρικά το 18% της Δυτικής Όχθης ως «ζώνες πυρός».

Αυτές οι «ζώνες πυρός» υποτίθεται ότι θα χρησιμοποιούνταν για την εκπαίδευση των Ισραηλινών στρατιωτών — αν και οι Παλαιστίνιοι που είναι παγιδευμένοι σε αυτές τις περιοχές συχνά αναφέρουν ότι η εκπαίδευση που λαμβάνει χώρα σε αυτές είναι από ελάχιστη έως μηδαμινή.

Σύμφωνα με το Γραφείο Συντονισμού Ανθρωπιστικών Υποθέσεων του ΟΗΕ για την Παλαιστίνη, υπάρχουν περίπου 5.000 Παλαιστίνιοι, μοιρασμένοι σε 38 κοινότητες που ακόμα ζουν, υπό τις πιο δύσκολες συνθήκες, μέσα στις λεγόμενες «ζώνες πυρός».

Η κατοχή του 1967 οδήγησε σε ένα μαζικό κύμα εθνικών εκκαθαρίσεων με την εκδίωξη περίπου 300.000 Παλαιστινίων από τις νεοκατακτηθείσες περιοχές. Στις ευάλωτες κοινότητες που εκκαθαρίστηκαν εθνικά συμπεριλαμβάνονται και οι Παλαιστίνιοι Βεδουίνοι, που συνεχίζουν να πληρώνουν το τίμημα για τα εποικιστικά σχέδια του Ισραήλ στην Κοιλάδα του Ιορδάνη, τους λόφους της Νότιας Χεβρώνας και άλλα μέρη της κατεχόμενης Παλαιστίνης.

Η ευαλωτότητα αυτή ενισχύεται από το γεγονός ότι η Παλαιστινιακή Αρχή δεν ασχολείται ιδιαίτερα με τους Παλαιστίνιους που ζουν στην «Περιοχή Γ», η οποίοι αφήνονται να αντιμετωπίσουν και να αντισταθούν στις πιέσεις του Ισραήλ μόνοι τους, συχνά καταφεύγοντας στο ίδιο το άδικο Ισραηλινό σύστημα δικαιοσύνης, για να ξανακερδίσουν κάποια από τα βασικά τους δικαιώματα.

Οι Συμφωνίες του Όσλο, που υπογράφτηκαν το 1993 μεταξύ της Παλαιστινιακής ηγεσίας και της Ισραηλινής κυβέρνησης, χώριζαν τη Δυτική Όχθη σε τρεις περιοχές: την «Περιοχή Α», θεωρητικά υπό αυτόνομο Παλαιστινιακό έλεγχο και αποτελούμενη από το 17,7% της συνολικής έκτασης της Δυτικής Όχθης· την «Περιοχή Β», 21% και υπό τον μοιρασμένο έλεγχο Ισραηλινών και Παλαιστινιακής Αρχής, και την «Περιοχή Γ», την υπόλοιπη Δυτική Όχθη, υπό τον πλήρη έλεγχο των Ισραηλινών.

Η ρύθμιση αυτή υποτίθεται ότι θα ήταν προσωρινή, και θα τελείωνε το 1999 με τη λήξη των «διαπραγματεύσεων για το τελικό καθεστώς» και την υπογραφή γενικής ειρηνευτικής συμφωνίας. Αντίθετα, έγινε το status quo ante.

Όσο δυστυχείς είναι οι Παλαιστίνιοι που ζουν στην «Περιοχή Γ», αυτοί που ζουν στη «ζώνη πυρός» εντός της «Περιοχής Γ» υπομένουν τις μεγαλύτερες δυσκολίες. Σύμφωνα με τα Ηνωμένα Έθνη, οι δυσκολίες περιλαμβάνουν «την κατάσχεση περιουσίας, τη βία των εποίκων, την παρενόχληση από τους στρατιώτες, περιορισμούς κίνησης και πρόσβασης και/ή την ανεπάρκεια νερού».

Αναμενόμενα, πολλοί παράνομοι οικισμοί Εβραίων ξεφύτρωσαν σε αυτές τις «ζώνες πυρός» μέσα στα χρόνια, μια ξεκάθαρη ένδειξη ότι αυτές οι περιοχές δεν έχουν κανέναν στρατιωτικό σκοπό, αλλά χρησιμοποιήθηκαν για να παράσχουν στο Ισραήλ νομική δικαιολόγηση για την κατάσχεση σχεδόν του ενός πέμπτου της Δυτικής Όχθης προς μελλοντική εποικιστική επέκταση.

Μέσα στα χρόνια, το Ισραήλ έχει εκκαθαρίσει εθνικά όλους τους εναπομείναντες Παλαιστίνιους σε αυτές τις «ζώνες πυρός», αφήνοντας πίσω 5.000 όλους κι όλους, που πιθανότατα θα υποφέρουν την ίδια τύχη εάν η Ισραηλινή κατοχή συνεχίσει στην ίδια βίαιη πορεία.

Η ιστορία της Masafer Yatta είναι ένας μικρόκοσμος της τραγικής μεγαλύτερης ιστορίας όλων των Παλαιστίνιων. Είναι επίσης αντανάκλαση της μοχθηρής φύσης του Ισραηλινού εποικισμού και της στρατιωτικής κατοχής, όπου οι κατεχόμενοι Παλαιστίνιοι χάνουν όλη τους τη γη, το νερό τους, την ελευθερία κίνησής τους και εν τέλει, ακόμα και τη βασική ιατρική φροντίδα.

Οι σκληρές «συνθήκες συμβάλλουν σε ένα καταναγκαστικό περιβάλλον που δημιουργεί πίεση στις Παλαιστινιακές κοινότητες να φύγουν από αυτές τις περιοχές», σύμφωνα με τα Ηνωμένα Έθνη. Με άλλα λόγια, εθνική εκκαθάριση, που είναι ο στρατηγικός στόχος του Ισραήλ από την αρχή.

inffowar logo

Βοήθησε το INFO-WAR να συνεχίσει την ανεξάρτητη δημοσιογραφία

Για περισσότερες επιλογές πατήστε εδώ