Τα τελευταία 24ωρα πραγματοποιείται μια συντονισμένη προσπάθεια αμερικανικών, βρετανικών αλλά και ελληνικών μέσων ενημέρωσης να συνδέσουν τη σύλληψη του συν-δημιουργού των Wikileaks, Τζούλιαν Ασάνζ, με την μη κόσμια συμπεριφορά του στο εσωτερικό της πρεσβείας του Ισημερινού στο Λονδίνο.
Αυτοαποκαλούμενοι δημοσιογράφοι αρθρογραφούν για το αν ο Ασάνζ είχε καθαρές κάλτσες, αν έπλενε τα πιάτα, αν τάιζε τη γάτα του και (αν είναι δυνατόν) γιατί είχε ένα σκέιτμπορντ στο εσωτερικό της πρεσβείας. Προφανώς, για αυτούς, ένας άνθρωπος κλεισμένος για σχεδόν επτά χρόνια σε μερικά δωμάτια έπρεπε να κάθεται ακίνητος σε μια καρέκλα φορώντας το κουστούμι του – έτσι κάθονται μάλλον και αυτά τα ιερά τέρατα της ελληνικής δημοσιογραφίας όταν δεν τους βλέπει κανείς στα σπίτια τους.
Η επιχείρηση λάσπης εναντίον του Ασάνζ πραγματοποιείται και με εντολή της κυβέρνησης του Ισημερινού, που δίνει στη δημοσιότητα φωτογραφίες και βίντεο από την προσωπική ζωή του Ασάνζ, προσπαθώντας να πείσει τη διεθνή κοινή γνώμη ότι για λόγους υγιεινής αναγκάστηκε να άρει το άσυλό του και να τον παραδώσει στους δήμιους του – όπου σύμφωνα με την Διεθνή Αμνηστία μπορεί να αντιμετωπίσει βασανιστήρια ή ακόμη και εκτέλεση.
Προφανώς ο πρόεδρος του Ισημερινού Λένιν Μορένο (ο μεγαλύτερος προδότης στην ιστορία της Λ.Αμερικής, όπως τον αποκάλεσε ο προκάτοχός του), έχει πολλούς άλλους λόγους που τον οδήγησαν στην πράξη του. Αναδημοσιεύουμε για αυτό, αποσπάσματα από άρθρο στην ιστοσελίδα του δημοσιογράφου Μαξ Μπλούμενθαλ, για το παρασκήνιο της προδοσίας.
Πηγή: The Grayzone
Ενώ ο Υπουργός Εξωτερικών του Εκουαδόρ, Χοσέ Βαλένσια, δήλωσε πως η απέλαση του Ασάνζ σχετίζεται με την «αγένεια» του ίδιου, είναι σαφές ότι η πράξη αυτή σχετίζεται άμεσα με τις δεξιές πολιτικές του προέδρου Μορένο.
Το WikiLeaks αποφάσισε να αναδημοσιεύσει τις λεπτομέρειες για την χρήση από τον Μορένο υπεράκτιων τραπεζικών λογαριασμών στον Παναμά, με τον τίτλο ΙΝΑ Papers. Το όνομα προέρχεται την εικονική εταιρεία στο επίκεντρο του σκανδάλου (ΙΝΑ Investment Corporation). Αυτός φαίνεται να είναι και ο λόγος της απόφασης του προέδρου Μορένο να απελάσει τον Ασάνζ από την πρεσβεία της χώρας του στο Λονδίνο.
Το Σκάνδαλο
Το σκάνδαλο για τα ΙΝΑ Papers έχει δημιουργήσει σκιά στην διακυβέρνηση του Μορένο, ο οποίος υπόσχονταν να πατάξει τη διαφθορά των θεσμών στη χώρα του. Το σκάνδαλο αποκάλυψε ότι στενός συνεργάτης του Μορένο, ο Χαβιέρ Μασίας, πίεσε ώστε η κινεζική κρατική κατασκευαστική εταιρία Sinohydro να αναλάβει έργο για τη δημιουργία του υδροηλεκτρικού εργοστάσιου Coca Codo Sinclair (αξίας 2,8$ δις δολαρίων) και του εργοστασίου ZAMORA 3000 MW.
Οι εκλογές
Το σκάνδαλο διαφθοράς ήρθε εν μέσω ενός αριθμού άλλων πασίγνωστων κρίσεων που αναστάτωσαν την κυβέρνηση του Μορένο, καθώς και την οικονομία του Εκουαδόρ. Οι εκλογές της 24ης Μαρτίου είχαν συνδεθεί με σειρά από διαμάχες αναφορικά με την καταμέτρηση των ψήφων και κατηγοριών για νοθεία, σχετικά με την ακύρωση ψήφων, καθώς και τον αποκλεισμό από την ψηφοφορία και την πολιτική κηλίδωση υποψήφιων που πρόσκεινται στον τέως πρόεδρο Ραφαέλ Κορέα. Η πρωτοφανής έλλειψη διαφάνειας και νομιμότητας τονίστηκε σε μία έκθεση της αποστολής εκλογικών παρατηρητών του Οργανισμού Αμερικανικών Εθνών.
Το ΔΝΤ
Κατά τη διάρκεια πρόσφατης συνάντησης του Συμβουλίου των Διοικητών του ΔΝΤ, ο οικονομικός οργανισμός έκανε δεκτή τη χορήγηση δανείου ύψους 4,2 δις δολαρίων στην κυβέρνηση του Λένιν Μορένο με δικαιολογία «πιο δυναμική, αειφόρο και συμπεριληπτική οικονομία προς όφελος του λαού του Εκουαδόρ». Η συμφωνία συνέπεσε με τις απολύσεις πάνω από 10.000 εργαζομένων στον δημόσιο τομέα, σε συνδυασμό με την πολιτική περικοπών στις δημόσιες και κοινωνικές δαπάνες, την μείωση του κατώτατου μισθού και την έλλειψη εργατικής ασφάλισης που σηματοδότησαν την νεοφιλελεύθερη στροφή της κυβέρνησης του Εκουαδόρ υπό τον Μορένο.
Οι επαφές με τον φασίστα Μπολσονάρο και τον πραξικοπηματία Γκουαϊδό
Με έναν παρόμοιο τρόπο με αυτόν του Φρανσίσκο Σανταντέρ και του προγράμματος της Μεγάλης Κολομβίας κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1820, ο Μορένο υποστηρίζει μια εξωτερική πολιτική υπέρ των συμφερόντων των ΗΠΑ, καθώς και εμπορικών σχέσεων που βασίζονται στην ελεύθερη αγορά και τον οικονομικό φιλελευθερισμό. Ακολουθεί επίσης το μονοπάτι που έχουν χαράξει οι υπόλοιποι δεξιοί ηγέτες της περιοχής όπως ο Ζαίρ Μπολσονάρο και ο Μαουρίσιο Μακρί που επισήμως αναγνωρίζουν τον Χουάν Γκουαϊδό σαν πρόεδρο της Βενεζουέλας.
