του Άλφρεντ ντε Ζάγιας* | Global Research
Η σημερινή ισραηλινή κυβέρνηση είναι μια τρομοκρατική κυβέρνηση που θέτει σε κίνδυνο τη διεθνή ειρήνη και ασφάλεια, σύμφωνα με το Άρθρο 39 του Καταστατικού Χάρτη του ΟΗΕ. Μέχρι σήμερα, η δράση του Συμβουλίου Ασφαλείας έχει παρεμποδιστεί από την κατάχρηση του δικαιώματος αρνησικυρίας (βέτο) από τις Ηνωμένες Πολιτείες. Συνεπώς, καθίσταται ευθύνη της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ να υιοθετήσει το ψήφισμα «Ένωση για την Ειρήνη» και να αναλάβει τις ευθύνες της για τη διατήρηση της ειρήνης, σύμφωνα με τον Καταστατικό Χάρτη του ΟΗΕ. Πράγματι, υπάρχει κίνδυνος σοβαρής κλιμάκωσης και ενδεχομένως πυρηνικής σύγκρουσης, αν οι χώρες της περιοχής όπως η Τουρκία, το Πακιστάν και το Ιράκ εμπλακούν στη σύγκρουση Ισραήλ-Ιράν.
Η Γενική Συνέλευση πρέπει να υιοθετήσει ψήφισμα για την αποβολή του Ισραήλ από τον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών, όπως προβλέπεται στο Άρθρο 6 του Καταστατικού Χάρτη. Ακόμα και αν η αποβολή μπλοκαριστεί με βέτο από τις ΗΠΑ, η Γενική Συνέλευση μπορεί να ασκήσει την εξουσία της αρνούμενη την αναγνώριση Ισραηλινών διπλωματών, όπως έπραξε το 1974 απέναντι στο απαρτχάιντ της Νότιας Αφρικής. Τότε, επρόκειτο για απαρτχάιντ, ένα έγκλημα κατά της ανθρωπότητας. Σήμερα αντιμετωπίζουμε μια ακόμη πιο επικίνδυνη κατάσταση, που πηγάζει από την επιθετικότητα του Ισραήλ, τα εγκλήματα πολέμου, τα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας και τη γενοκτονία.
Η Γενική Συνέλευση πρέπει να καλέσει όλα τα κράτη να διακόψουν άμεσα κάθε εμπορική και διπλωματική σχέση με το Ισραήλ και να λάβουν τα αναγκαία μέτρα για τη σύλληψη του Μπέντζαμιν Νετανιάχου, ο οποίος πρέπει να δικαστεί από το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο στη Χάγη. Τα εντάλματα σύλληψης κατά του Νετανιάχου και του Γκαλάντ εκδόθηκαν ήδη στις 21 Νοεμβρίου 2024 και παραμένουν ανεφάρμοστα.
Η απρόκλητη επιθετικότητα του Ισραήλ κατά του Ιράν θέτει θεμελιώδη ζητήματα σχετικά με την εξουσία και την αξιοπιστία του ΟΗΕ και γενικότερα, με την ισχύ του διεθνούς δικαίου και μιας διεθνούς τάξης βασισμένης στην απαγόρευση της απειλής και της χρήσης βίας.
Ιδιαίτερα καταστροφικές είναι οι δηλώσεις της Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν και των ηγετών της G7 υπέρ του Ισραήλ. Τέτοιες δηλώσεις τους καθιστούν συμμέτοχους στα εγκλήματα. Βιώνουμε μια ανοιχτή εξέγερση ενάντια στο διεθνές δίκαιο και την ηθική – με πρωταγωνιστή το Ισραήλ και την υποστήριξη των Ηνωμένων Πολιτειών, του Καναδά, του Ηνωμένου Βασιλείου, της Γαλλίας, της Γερμανίας και άλλων κρατών που έχουν γυρίσει την πλάτη στον Καταστατικό Χάρτη του ΟΗΕ.
Το 2003, οι Ηνωμένες Πολιτείες επιτέθηκαν στο Ιράκ με εντελώς ψευδείς ισχυρισμούς ότι ο Σαντάμ Χουσεΐν διέθετε όπλα μαζικής καταστροφής. Περίπου ένα εκατομμύριο ζωές χάθηκαν. Με πλήρη ατιμωρησία. Τώρα, οι ΗΠΑ και το Ισραήλ ακολουθούν το ίδιο σενάριο για να επιτεθούν στο Ιράν, με στόχο την επιβολή αλλαγής καθεστώτος, χρησιμοποιώντας ατεκμηρίωτους ισχυρισμούς ότι το Ιράν κατασκευάζει πυρηνική βόμβα και διαθέτει επιθετικό πυρηνικό πρόγραμμα — του οποίου την ύπαρξη αρνείται ακόμη και η επικεφαλής των αμερικανικών υπηρεσιών πληροφοριών, Τάλσι Γκάμπαρντ.
Το Ισραήλ δεν έχει κανένα δικαίωμα στην «αυτοάμυνα» απέναντι στο Ιράν, διότι το ίδιο είναι ο επιτιθέμενος και έχει παραβιάσει κατάφωρα το άρθρο 2(4) του Καταστατικού Χάρτη του ΟΗΕ και το άρθρο 5 του Καταστατικού της Ρώμης. Το Ιράν είναι αυτό που έχει το δικαίωμα στην αυτοάμυνα απέναντι στην απρόκλητη επιθετικότητα του Ισραήλ. Ας μην ξεχνάμε ότι το Ιράν βρισκόταν στη μέση διπλωματικών διαπραγματεύσεων, όπως προβλέπει το άρθρο 2(3) του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών. Αυτή η αιφνιδιαστική επίθεση στην Τεχεράνη συνιστά πράξη δόλου και αποδεικνύει έναν εξαιρετικά υψηλό βαθμό κυνισμού και κακής πίστης.
Το Ισραήλ είναι ήδη εμπλεκόμενο σε μια σκληρή, γενοκτονική εκστρατεία εναντίον των απροστάτευτων Παλαιστινίων. Σύμφωνα με τις Γνωμοδοτήσεις του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης της 9ης Ιουλίου 2004 και της 19ης Ιουλίου 2024, η ισραηλινή κατοχή της Παλαιστίνης είναι παράνομη και το Ισραήλ υποχρεούται να αποσυρθεί από τα Κατεχόμενα Παλαιστινιακά Εδάφη, να αναγνωρίσει το δικαίωμα επιστροφής των προσφύγων και εκτοπισμένων και να καταβάλει αποζημιώσεις στα θύματα. Τα αποδεικτικά στοιχεία που παρουσιάστηκαν στο Διεθνές Δικαστήριο στη δίκη Νότιας Αφρικής κατά Ισραήλ για γενοκτονία είναι αδιάσειστα: η γενοκτονία εκτυλίσσεται μπροστά στα μάτια μας. Είναι επείγουσα υποχρέωση της διεθνούς κοινότητας να σταματήσει αυτή τη γενοκτονία και να βάλει τέλος στις συνεχιζόμενες επιθετικές ενέργειες του Ισραήλ κατά των γειτόνων του. Το Ισραήλ είναι εκτός ελέγχου.
Στις 17 Ιουνίου 2025, το Διεθνές Ινστιτούτο Ειρηνευτικών Ερευνών της Γενεύης (GIPRI) απηύθυνε την ακόλουθη έκκληση προς τα Ηνωμένα Έθνη και προς όλους τους άνδρες και τις γυναίκες καλής θέλησης:
«Με τον βομβαρδισμό του Ιράν, ο Μπέντζαμιν Νετανιάχου παραβίασε το άρθρο 2(4) του Καταστατικού Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών και το άρθρο 5 του Καταστατικού της Ρώμης. Αυτή η απρόκλητη πράξη επιθετικότητας δεν μπορεί να δικαιολογηθεί επικαλούμενη ένα ανύπαρκτο δόγμα “προληπτικής επίθεσης”, το οποίο είχε επικαλεστεί ο Τζορτζ Μπους για να επιτεθεί στο Ιράκ, και δεν εμπίπτει στο άρθρο 51 του Καταστατικού Χάρτη του ΟΗΕ, το οποίο επιτρέπει την αυτοάμυνα.
Στις 14 Ιουλίου 2015, το Ιράν υπέγραψε το Κοινό Ολοκληρωμένο Σχέδιο Δράσης (JCPOA). Στις 8 Μαΐου 2018, ο Πρόεδρος Τραμπ ανακοίνωσε την αποχώρηση των Ηνωμένων Πολιτειών από τη Συμφωνία της Βιέννης και επέβαλε σειρά κυρώσεων “μέγιστης πίεσης”.
Ένα χρόνο μετά την αποχώρηση των ΗΠΑ, και υπό καθεστώς αυστηρών κυρώσεων, το Ιράν επανεκκίνησε τον εμπλουτισμό ουρανίου πέρα από τα όρια που όριζε η συμφωνία του 2015.
Το Ισραήλ διαθέτει μεταξύ 200 και 300 πυρηνικές κεφαλές εκτός του ελέγχου του Διεθνούς Οργανισμού Ατομικής Ενέργειας (ΙΑΕΑ), στον οποίο αρνείται την πρόσβαση στις εγκαταστάσεις του. Δεν μπορούν να εφαρμόζονται δύο μέτρα και δύο σταθμά χωρίς απώλεια αξιοπιστίας και νομιμοποίησης.
Για ακόμη μια φορά, το Ισραήλ, οι Ηνωμένες Πολιτείες και οι υποστηρικτές τους περιφρονούν το διεθνές δίκαιο και συμμετέχουν σε μια σύγκρουση που θα μπορούσε να οδηγήσει σε πυρηνική καταστροφή.
Το GIPRI καλεί σε επιστροφή στο διεθνές δίκαιο και στις διαπραγματεύσεις που αυτό συνεπάγεται».
*Ο Άλφρεντ ντε Ζάγιας είναι καθηγητής διεθνούς δικαίου και εργάστηκε ως πρώτος Ανεξάρτητος Εμπειρογνώμονας του ΟΗΕ για την προώθηση μιας δημοκρατικής και δίκαιης διεθνούς τάξης.
