Πηγή: juancole.com
Η κυβέρνηση του Νετανιάχου ξεκίνησε την Πέμπτη πόλεμο κατά του Ιράν, βομβαρδίζοντας εγκαταστάσεις που σχετίζονται με το μη-στρατιωτικό πυρηνικό πρόγραμμα εμπλουτισμού ουρανίου της χώρας στο Νατάνζ και στο Φορντόου, αλλά και στοχεύοντας κατοικίες στην Τεχεράνη όπου βρίσκονταν ανώτερα στρατιωτικά στελέχη του καθεστώτος.
Αν τα ισραηλινά μαχητικά αεροσκάφη έπληξαν αποθέματα μη εμπλουτισμένου ουρανίου, τότε πιθανόν απελευθέρωσαν ραδιενεργή σκόνη στον αέρα, η οποία μπορεί να προκαλέσει καρκίνο του πνεύμονα στον πληθυσμό της περιοχής. Αν έπληξαν εμπλουτισμένο ουράνιο, αυτό θα ήταν σαν να χρησιμοποιήθηκε μια «βρώμικη βόμβα».
Το ίδιο το Ισραήλ διαθέτει αρκετές εκατοντάδες ατομικές βόμβες και αποτελεί την αιτία της κούρσας πυρηνικών εξοπλισμών στη Μέση Ανατολή. Ωστόσο, το Τελ Αβίβ και η Ουάσιγκτον αγνοούν αυτό το απόθεμα πυρηνικών κεφαλών, όταν καταδικάζουν το πρόγραμμα πυρηνικού εμπλουτισμού του Ιράν (και πλέον προσπαθούν να το καταστρέψουν), παρά το γεγονός ότι το Ιράν δεν διαθέτει πυρηνική βόμβα και καμία μεγάλη δυτική υπηρεσία πληροφοριών δεν πιστεύει ότι το πρόγραμμά του έχει στρατιωτικοποιηθεί.
Μεταξύ των νεκρών ήταν ο Αρχηγός του Γενικού Επιτελείου των συμβατικών ενόπλων δυνάμεων του Ιράν, στρατηγός Μοχάμαντ Χοσεΐν Μπακερί. Αυτό θα ήταν σαν μια εχθρική ξένη χώρα να βομβάρδιζε πολυκατοικία στην Ουάσιγκτον για να σκοτώσει (ω μη γένοιτο) τον Πρόεδρο του Μικτού Επιτελείου Ενόπλων Δυνάμεων, π.χ., τον Νταν Κέιν. Στη συνέχεια, τα ισραηλινά βομβαρδιστικά σκότωσαν τον επικεφαλής των Φρουρών της Ισλαμικής Επανάστασης (IRGC), στρατηγό Χοσεΐν Σαλαμί. Δεν έχουμε ακριβές αντίστοιχο του IRGC στις ΗΠΑ, αλλά ίσως θα έμοιαζε με το να βομβάρδιζε μια ξένη χώρα τον Στιβ Νόρντχαους, επικεφαλής της Εθνοφρουράς. Άλλος ένας υψηλόβαθμος αξιωματικός των IRGC, ο στρατηγός Γκολάμ Αλί Ρασίντ, σκοτώθηκε επίσης. Οι Ισραηλινοί εξολόθρευσαν και τον Φερεϊντούν Αμπασί, επικεφαλής του Οργανισμού Ατομικής Ενέργειας του Ιράν, αντίστοιχο του Κρις Ράιτ, Υπουργού Ενέργειας.
Το Ιράν εκτόξευσε 100 μη επανδρωμένα αεροσκάφη (drones) κατά του Ισραήλ ως αντίποινα.
Ο Νετανιάχου ανακοίνωσε ότι πρόκειται μόνο για την αρχή μιας πολυήμερης εκστρατείας.
Οι υπηρεσίες πληροφοριών των ΗΠΑ δεν θεωρούν ότι το Ιράν διαθέτει στρατιωτικό πυρηνικό πρόγραμμα – μόνο πολιτικό πρόγραμμα εμπλουτισμού ουρανίου. Η χώρα έχει το δικαίωμα, σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο, να παράγει πυρηνικά καύσιμα για τον αντιδραστήρα του Μπουσέρ, που κατασκευάστηκε από τη Ρωσία, με περισσότερους να έχουν προγραμματιστεί. Συνεπώς, η ισραηλινή επίθεση παραβιάζει το διεθνές ανθρωπιστικό δίκαιο.
Το Ισραήλ διεξάγει τώρα πόλεμο κατά των λαών στη Γάζα, τη Δυτική Όχθη, τον Λίβανο, τη Συρία, την Υεμένη, το Ιράκ και το Ιράν, σε μια φαινομενική προσπάθεια να εδραιωθεί ως περιφερειακή υπερδύναμη και να εξαλείψει κάθε αντίσταση στα σχέδιά του για εθνοκάθαρση των πάνω από πέντε εκατομμυρίων Παλαιστινίων που καταλαμβάνει στρατιωτικά.
Ο Νετανιάχου εξαπέλυσε τις επιθέσεις για να εμποδίσει τις ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις που διεξάγονταν μεταξύ Ιράν και των ΗΠΑ υπό την κυβέρνηση του Προέδρου Ντόναλντ Τραμπ μέσω του Ομάν, χτυπώντας μία μέρα πριν από τον προγραμματισμένο επόμενο γύρο συνομιλιών. Ο Τραμπ είχε δηλώσει επανειλημμένα ότι δεν ήθελε το Ισραήλ να επιτεθεί, αλλά ο Νετανιάχου φαίνεται να πιστεύει στη θεωρία TACO (Trump Always Chickens Out – Ο Τραμπ πάντα κάνει πίσω) για τη συμπεριφορά του Προέδρου. Ευχαρίστησε μάλιστα δημόσια τον Τραμπ στο διάγγελμά του, ελπίζοντας σαφώς ότι το Ιράν θα στραφεί εναντίον των ΗΠΑ ως αντίποινα και έτσι θα παρασύρει τον Τραμπ σε έναν πόλεμο που ο τελευταίος σαφώς δεν επιθυμεί.
Ειρωνικά, ο ίδιος ο Τραμπ άνοιξε τον δρόμο για αυτόν τον πόλεμο καταστρέφοντας τη συμφωνία για τα πυρηνικά του 2015 που είχε υπογραφεί από το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ με το Ιράν, η οποία ουσιαστικά εμπόδιζε το Ιράν από το να στρατιωτικοποιήσει το πυρηνικό του πρόγραμμα. Το Ιράν τηρούσε πιστά τους όρους της συμφωνίας μέχρι το 2019, έναν χρόνο μετά την αποχώρηση του Τραμπ από αυτή και την επιβολή κυρώσεων «μέγιστης πίεσης». Αν η συμφωνία του 2015 είχε παραμείνει σε ισχύ, είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς ότι το Συμβούλιο Ασφαλείας θα ανεχόταν τις στρατιωτικές περιπέτειες του Νετανιάχου, οι οποίες ενδεχομένως θα οδηγούσαν σε σοβαρές κυρώσεις.
Ο Νετανιάχου πιθανότατα ήθελε να «αλλάξει την ατζέντα» με αυτή την επίθεση, καθώς η κυβέρνησή του κινδυνεύει να καταρρεύσει λόγω της διαφωνίας για την υποχρεωτική στράτευση των Υπερ-Ορθόδοξων Εβραίων, οι περισσότεροι από τους οποίους τον στηρίζουν. Ο ίδιος, όμως, αναγκάστηκε να υποστηρίξει την υποχρεωτική στράτευση. Οι Υπερ-Ορθόδοξοι Εβραίοι αποτελούν πλέον το 14% του πληθυσμού, ενώ ήταν μόλις 2% όταν ιδρύθηκε το Ισραήλ, και τότε η κυβέρνηση του Νταβίντ Μπεν-Γκουριόν τους είχε υποσχεθεί ότι θα μπορούν να μελετούν την Τορά αντί να υπηρετούν στο στρατό ή να εργάζονται. Σήμερα, η κοινότητα αυτή θεωρείται από πολλούς ως «βασιλιάδες της πρόνοιας», και οι μη Ορθόδοξοι Ισραηλινοί αποδοκιμάζουν την άρνησή τους να στρατευθούν. Πολλοί Υπερ-Ορθόδοξοι δεν είναι Σιωνιστές και δεν πιστεύουν ότι μπορεί να υπάρξει Ισραήλ πριν έρθει ο Μεσσίας.
Ένας πόλεμος με το Ιράν αποτελεί τη διπλή απόπειρα του Νετανιάχου να εμποδίσει την ειρήνη μεταξύ Ιράν και ΗΠΑ και ταυτόχρονα να αποτρέψει την πτώση της κυβέρνησής του μέσω ψήφου δυσπιστίας.
Ο Νετανιάχου προφανώς θεωρεί ότι το Ιράν είναι «χάρτινη τίγρης» και δεν μπορεί να προκαλέσει ουσιαστική ζημιά στο Ισραήλ, αφού το Τελ Αβίβ και η Ουάσινγκτον μπορούν να αναχαιτίσουν την πλειονότητα των ιρανικών drones και πυραύλων, και το Ιράν δεν διαθέτει αξιόλογη πολεμική αεροπορία. Το Ισραήλ έχει ήδη μειώσει τη δύναμη των περιφερειακών συμμάχων του Ιράν όπως η Χεζμπολάχ στον Λίβανο. Αν και κάποιες αραβικές χώρες όπως η Σαουδική Αραβία χαρακτήρισαν την επίθεση παράνομη, κανείς στο Ριάντ δεν θα λυπηθεί που το Ιράν «υποβιβάζεται».
Ωστόσο, είναι απίθανο οι ισραηλινές επιθέσεις να καταφέρουν κάτι περισσότερο από την προσωρινή καθυστέρηση του ιρανικού προγράμματος εμπλουτισμού, αφού η χώρα έχει πλέον μεγάλη υποδομή με ειδικούς επιστήμονες, διαθέτει δικό της ουράνιο και η τεχνογνωσία που έχει αποκτήσει δύσκολα εξαλείφεται. Ο Νετανιάχου δεν φαίνεται να έχει μακροπρόθεσμο όραμα για τις σχέσεις του με τη Μέση Ανατολή, ακολουθώντας αντίθετα τις φασιστικές αρχές του ουσιαστικού ιδρυτή του κόμματος Λικούντ, Βλαντιμίρ Ζαμποτίνσκι, ο οποίος παρότρυνε τους Εβραίους εποίκους στην Παλαιστίνη (όπως ο ίδιος τους αποκαλούσε) να επιτίθενται σκληρά σε κάθε αντίσταση και να την συντρίβουν. Αυτή η φιλοσοφία εγκαινίασε τη στρατιωτική τακτική του «χτύπα και φύγε» απέναντι σε γειτονικούς λαούς και χώρες. Δεν έχει εξασφαλίσει την ασφάλεια του Ισραήλ, αλλά έχει κάνει τον Νετανιάχου πλούσιο και ισχυρό.