των Αντώνη Φάρα, Άννα Λαγωνικού* | Πηγή: Εφημερίδα των Συντακτών
Μια οφειλόμενη απάντηση στους επικριτές της ελληνικής αποστολής στο March to Gaza.
Απέναντι στην κριτική που ασκήθηκε με αφορμή την αποστολή March to Gaza –και ειδικά το κείμενο του Άρη Αλεξανδρή με τίτλο «Ακτιβιστές influencers» που δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Καθημερινή» στις 17/06– νιώθουμε την ανάγκη να απαντήσουμε με πολιτικά επιχειρήματα, όχι για να προστατεύσουμε πρόσωπα ή κινήσεις από την κριτική, αλλά για να υπερασπιστούμε μια συλλογική προσπάθεια, που έγινε με σοβαρότητα, συνέπεια και κίνδυνο, μέσα σε συνθήκες στρατιωτικού ελέγχου, φίμωσης και καταστολής.
Το March to Gaza δεν υπήρξε μια «παράσταση ακτιβισμού», αλλά μια πράξη πολιτικής παρέμβασης απέναντι σε ένα παγκόσμιο έγκλημα. Δεν ήταν «ινφλουενσερική» καμπάνια ούτε επίδειξη αυτοπροβολής, αλλά η έμπρακτη απόπειρα να σπάσει η πολιορκία της Γάζας και η διεθνής σιωπή που την τρέφει. Ήταν η απόπειρα να ενωθούν φωνές από όλο τον κόσμο σε ένα κοινό, συντονισμένο πολιτικό μήνυμα: Λευτεριά στην Παλαιστίνη – Τέλος στη γενοκτονία – Να σταματήσει η διεθνής συνενοχή.
Αντίθετα με όσα ισχυρίζονται οι επικριτές της αποστολής, δεν υπήρχε κανένα περιθώριο για θεαματισμό. Η δημοσιότητα ήταν μέσο, όχι αυτοσκοπός – η μόνη εφικτή διέξοδος ώστε το παγκόσμιο κοινό να μάθει τι συμβαίνει, καθώς τα παραδοσιακά ΜΜΕ δεν καλύπτουν τη σφαγή ούτε επιτρέπεται ενημέρωση από τη Γάζα.
Η παρουσία μας στην Αίγυπτο δεν ήταν ανέξοδη. Οι αποστολές αντιμετώπισαν συλλήψεις, προσαγωγές, αστυνομικά μπλόκα, μυστική παρακολούθηση, απελάσεις και οργανωμένες επιχειρήσεις καταστολής. Ορισμένες αντιπροσωπείες κρατήθηκαν για μέρες μέχρι να απελαθούν. Το γεγονός ότι η ελληνική αποστολή κατάφερε να οργανωθεί, να κινητοποιηθεί, να καταγράψει και να μοιραστεί εμπειρίες δεν την καθιστά «προνομιούχα». Αντίθετα, αποδεικνύει την πολιτική της συγκρότηση, τον χαρακτήρα της ως μαζικής συλλογικής παρουσίας και τη συμβολή της στο συνολικό εγχείρημα.
Η ελληνική αποστολή έδρασε με πολιτική σαφήνεια, με αιτήματα που περιλάμβαναν τη διακοπή κάθε σχέσης της Ελλάδας με το κράτος του Ισραήλ, την αναγνώριση της Παλαιστίνης, την άρση της πολιορκίας της Γάζας, τη στήριξη του BDS. Αυτά τα αιτήματα επιλέγονται να αποσιωπηθούν από τους επικριτές της αποστολής – όχι τυχαία, αλλά γιατί χαλάνε το αφήγημα της «ασημαντότητας» και του «νάρκισσου ακτιβιστή».
Από πολιτική σκοπιά, η αποστολή ήταν μέρος ενός συνολικού διεθνούς κύματος δράσεων: από την πορεία στο «Madleen» και τη δράση Soυmοud που κόπηκε στη Λιβύη, έως τις τεράστιες διαδηλώσεις αλληλεγγύης σε δεκάδες χώρες. Όλες αυτές οι πρωτοβουλίες δεν ήταν αυτόνομες, αλλά συνδέονται σε έναν κοινό πολιτικό βηματισμό. Αντιμετωπίζονται με καταστολή, όχι επειδή είναι ανώδυνες, αλλά επειδή στοχεύουν στην αποκάλυψη της αλήθειας. Και αυτή η αλήθεια είναι ότι το Ισραήλ, ως κράτος-τρομοκράτης, με τη στήριξη των ΗΠΑ και της Ε.Ε., διαπράττει γενοκτονία στη Γάζα και προσπαθεί να πυροδοτήσει έναν ευρύτερο περιφερειακό και παγκόσμιο πόλεμο. Σε αυτές τις συνθήκες, η ερώτηση δεν είναι «Ποιος είναι πιο ηρωικός;» ή «Ποιος φάνηκε πιο σοβαρός;», αλλά «Ποιος πράττει – και με ποια κατεύθυνση;».
Τέλος, ο υποτιθέμενος «ιντερνετικός ακτιβισμός» που επικρίνεται δεν είναι παρά μια από τις λίγες ορατές πλευρές ενός κινήματος που δρα καθημερινά έξω από τις οθόνες: με συγκεντρώσεις, με διαμαρτυρίες, με παρεμβάσεις, με αντιπολεμικούς συντονισμούς, με στήριξη στο BDS, με συνελεύσεις, με πολιτικές επεξεργασίες. Το ότι αυτά δεν καλύπτονται από τα ΜΜΕ δεν σημαίνει πως δεν υπάρχουν. Αντί να κατηγορείται η έκθεση, ας στοχοποιηθεί η φίμωση.
Στο τέλος, η μεγαλύτερη προσβολή δεν είναι απέναντι στους ανθρώπους που συμμετείχαν στο March to Gaza, αλλά στους ίδιους τους Παλαιστίνιους. Αν δεν είναι «σοβαρότητα» να ρισκάρεις απέναντι σε κράτη, αν δεν είναι «πολιτική πράξη» να απαιτείς τερματισμό γενοκτονίας, αν δεν είναι «συνείδηση» να συντάσσεσαι με τη σωστή πλευρά της Ιστορίας, τότε τι είναι; Διότι, αν κάτι λείπει από αυτή την κριτική, δεν είναι η ειρωνεία – είναι η Παλαιστίνη. Και για εμάς, είναι αδιαπραγμάτευτα το κέντρο.
*Μέλη της ελληνικής αποστολής του March to Gaza