Της Χρυσούλας Μονιάκη
Πηγή: kommon.gr
Ο λαός μας λέει μια παροιμία που συνοψίζει σοφά την αυθαιρεσία της εξουσίας σε όλες της τις μορφές «από κει που μας χρωστούσαν, μας πήραν και το βόδι».
Αυτό ακριβώς συμβαίνει με την περίπτωση της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής, του δημοσιονομικού ελλείμματος του 2009, του οποίου η διόγκωση αποτέλεσε την αφορμή για την είσοδο της χώρας στην επιτροπεία και την επιβολή των δυσβάσταχτων για τον λαό μνημονίων, η οποία συνεχίζεται ως σήμερα.
Θυμηθήκαμε εκ νέου την υπόθεση καθώς συζητείται τη Δευτέρα 12 Φεβρουαρίου μετά από αναβολές η προσφυγή του τότε προέδρου της ΕΛΣΤΑΤ, Ανδρέα Γεωργίου, ο οποίος κατηγορήθηκε για τη διόγκωση του ελλείμματος.
Ο Α. Γεωργίου προφανώς ενεργώντας εκδικητικά εξέδωσε ένα δελτίο τύπου στο οποίο κατηγορεί τον πρώην διευθυντή των Εθνικών Λογαριασμών, Νίκο Στρόμπλο, για στατιστικές απάτες και λαθροχειρίες. Ο Ν. Στρόμπλος απάντησε με αγωγή για συκοφαντική δυσφήμιση την οποία έχει κερδίσει στις προηγούμενες δικαστικές βαθμίδες αλλά, ο Α. Γεωργίου έφτασε μέχρι τον Άρειο Πάγο για να αποδείξει ότι κατηγορείται άδικα. Επίσης έχει επιστρατεύσει ένα σωρό επιτροπές στο εξωτερικό για να αποδείξει ότι έπραττε τα νόμιμα κατά τη διάρκεια της θητείας του στην ΕΛΣΤΑΤ.
Δεν αμφιβάλουμε ότι έπραττε «τα νόμιμα» προς το συμφέρον των δανειστών και του διεθνούς κεφαλαίου που επωφελήθηκε από την κρίση στην Ελλάδα. Αυτός από την πλευρά του πράττει τα αναμενόμενα. Η ελληνική δικαιοσύνη, όμως και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ θα αφήσουν ατιμώρητο το έγκλημα της ΕΛΣΤΑΤ; Δεν πρέπει να δικαιωθεί έστω και ηθικά ο τότε διευθυντής των Εθνικών Λογαριασμών, ο οποίος αρνήθηκε να υπογράψει το φουσκωμένο έλλειμμα και γι’ αυτό το λόγο έχασε όχι μόνο τη θέση του αλλά και την ησυχία του αφού έχει κατασυκοφαντηθεί από τον Γεωργίου;
Τα προβλήματα έχουν βαθύτερες αιτίες και ανάγονται στο χαρακτήρα αυτών των κρατικών υπηρεσιών και του ρόλου που ασκούν.
Γιατί ποτέ δεν επανατοποθετήθηκε ούτε από την Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ το Διοικητικό Συμβούλιο της ΕΛΣΤΑΤ, το οποίο προβλέπεται από τον ιδρυτικό της νόμο, ώστε να μετριαστεί η παντοκρατορία του προέδρου;
Γιατί η διοίκηση μιας τέτοιας υπηρεσίας παραμένει ενός ανδρός αρχή; Γιατί ο υπολογισμός του ελλείμματος δεν άλλαξε ούτε επί θητείας του Α. Θανόπουλου;
Γιατί ο Στρόμπλος παραμένει σε θέση «ψυγείο»;
Η απάντηση των ερωτημάτων βαραίνει την κυβέρνηση. Η απάντηση σε μας είναι γνωστή. Η δικαιοσύνη όμως οφείλει να κάνει το χρέος της, να καταδικάσει το Α. Γεωργίου, δικαιώνοντας τον άνθρωπο, που τουλάχιστον είχε το θάρρος να αναλάβει την ατομική του ευθύνη και να μη συμβάλει στο «φόνο».
*Η Χρυσούλα Μονιάκη είναι μέλος του ΔΣ του σωματείου εργαζομένων στην ΕΛΣΤΑΤ
