Του Αρη Χατζηστεφάνοιυ
Όταν ο καθηγητής συνταγματικού δικαίου, Νίκος Αλιβιζάτος, αποκάλυψε ότι η επιτροπή για την αστυνομική βία «δεν υπάρχει» πια αφού ο Χρυσοχοϊδης δεν ασχολήθηκε ποτέ με τα πορίσματά της, δημιουργήθηκε το εύλογο ερώτημα: γιατί ο ίδιος σιωπούσε εδώ και περίπου ένα χρόνο;
Το πραγματικό ερώτημα όμως, που θα έπρεπε να μας απασχολεί, είναι με ποια κριτήρια είχε επιλέξει ο Χρυσοχοϊδης το συγκεκριμένο καθηγητή για να ηγηθεί της ομάδας. Μήπως το έκανε επειδή σε οποιαδήποτε κρίσιμη στιγμή των τελευταίων χρόνων ο Αλιβιζάτος πήρε το μέρος των κυβερνόντων – είτε πρόκειται για εκλεγμένους πολιτικούς ή για τους δανειστές της χώρας;
Με κείμενό του, που δημοσιεύεται στο e-tetradio, ο πρώην Διευθυντής Ειδήσεων της ΕΡΤ Γιώργος Κογιάννης μας θυμίζει ότι ο Αλιβιζάτος είχε τεθεί επικεφαλής και μιας άλλης επιτροπής, η οποία μεταξύ άλλων θα εξέταζε αν γίνονταν κομματικές παρεμβάσεις στην ΕΡΤ. Η συγκεκριμένη επιτροπή φέρεται να «ολοκλήρωσε» το έργο της χωρίς καν να απευθυνθεί στον διευθυντή ειδήσεων του σταθμού, ο οποίος προφανώς θα ήταν και ο βασικός αποδέκτης των πιέσεων από πολιτικά κόμματα, για την περίοδο που έγιναν οι καταγγελίες. Παρά το γεγονός μάλιστα ότι και η ΠΟΣΠΕΡΤ, πρότεινε στον Αλιβιζάτο να απευθυνθεί στον Κογιάννη, ο καθηγητής, σύμφωνα πάντα με την καταγγελία, προτιμούσε να συνομιλεί με παρουσιαστές δελτίων ειδήσεων – δηλαδή όχι με αυτούς που χάρασσαν τη γραμμή της ΕΡΤ αλλά με αυτούς που την… εκφωνούσαν.
Στα προηγούμενα χρόνια ακούγαμε τις βαρυσήμαντες τοποθετήσεις του Ν.Αλιβιζάτου μόνο όταν υπερασπιζόταν την συνταγματικότητα των μνημονίων, όταν δηλαδή αρνούνταν τις καταγγελίες συναδέλφων του, σύμφωνα με τις οποίες σειρά κυβερνήσεων παραβίαζαν το σύνταγμα για να επιβάλλουν τις αποφάσεις των δανειστών.
Ακόμη και στα πολιτικά μετερίζια που επέλεγε (από το ΚΙΝΑΛ μέχρι το ψηφοδέλτιο επικρατείας του Ποταμιού και πάντα στο πλευρό του Κώστα Σημίτη) αποτελούσε τον πιο δεξιό και αντιδραστικό πυλώνα παρά το γεγονός ότι αυτοπροσδιοριζόταν σαν κεντροαριστερός.
Επί κυβερνήσεως Νέας Δημοκρατίας ο Αλιβιζάτος στήριζε διαρκώς τον αυταρχισμό του Μητσοτάκη και Χρυσοχοϊδη και μάλιστα έφθασε να επιτεθεί στην Ένωση Δικαστών και Εισαγγελέων, όταν αυτή χαρακτήρισε αντισυνταγματική την καθολική απαγόρευση συναθροίσεων. Σχολιάζοντας αυτή την κίνηση του Αλιβιζάτου ο Χάρης Καστανίδης, βουλευτής του ΚΙΝΑΛ και πρώην υπουργός Δικαιοσύνης, ανέφερε ότι «είναι απολύτως λογικό οι Αλιβιζάτος και Μανιτάκης να θεωρούν συνταγματική την γενική απαγόρευση δημοσίων συναθροίσεων της ΕΛΑΣ, διότι απλούστατα είναι οι συντάκτες του σχεδίου πάνω στο οποίο στηρίχθηκε η κυβέρνηση για να κάνει τον πρόσφατο νόμο για τις συναθροίσεις».
Όταν λοιπόν ήρθε η στιγμή να αποφασίσει ο Χρυσοχοϊδης ποιος θα ηγούνταν μιας ακόμη επιτροπής (από τις δεκάδες που φτιάχνουν οι κυβερνήσεις) για να ελέγξει υποτίθεται την αστυνομική βία, η επιλογή του Αλιβιζάτου θεωρήθηκε η καταλληλότερη. Ποιος υπουργός δημόσιας τάξης, άλλωστε, δεν θα ήθελε να «ελέγχεται» από έναν πανεπιστημιακό ο οποίος σε συνεντεύξεις του δήλωνε ότι φοβάται να εκφράσει τις απόψεις του γιατί το πανεπιστήμιο στο οποίο διδάσκει βρίσκεται… κοντά στα Εξάρχεια. Ένας άνθρωπος λοιπόν που προωθούσε την τρομολαγνία των νυχτερινών δελτίων ειδήσεων για το υποτιθέμενο «άβατο των Εξαρχείων» τοποθετήθηκε σε μια άτυπη επιτροπή υπό τον Χρυσοχοαϊδη για να ελέγξει την αστυνομία.
Προφανώς, με δεδομένο το μέγεθος της αστυνομικής βαναυσότητας, ήταν σίγουρο ότι η έκθεση θα περιελάμβανε αρκετά θετικά σημεία και παρατηρήσεις. Για αυτό άλλωστε ο Χρυσοχοϊδης την τοποθέτησε μάλλον στο ίδιο συρτάρι… με τα μνημόνια που δεν διάβασε ποτέ.
Παρενθετικά να σημειωθεί ότι μεταξύ άλλων προτάσεων προς τον υπουργό, ο Αλιβιζάτος ζητούσε να μονιμοποιηθεί η επιτροπή της οποίας ήταν επικεφαλής, πάντα υπό την αιγίδα του υπουργού προστασίας του πολίτη και όχι ως ανεξάρτητη αρχή.
Ο Αλιβιζάτος από την πλευρά του ύστερα από ορισμένους λεονταρισμούς, περί υποτιθέμενης παραίτησης, έκατσε στη γωνιά του και παρακολουθούσε τα εγκλήματα της αστυνομίας να γιγαντώνονται. Μόνο όταν το όνομά του ήρθε στο φως της δημοσιότητας, καθώς κάποιοι διερωτήθηκαν τι απέγινε εκείνη η επιτροπή, ο καθηγητής πήρε το λόγο για να «αδειάσει» τον υπουργό.
Ύστερα από αυτά ο πρωθυπουργός αποφάσισε να καλέσει τον καθηγητή στο Μαξίμου. Το τι πραγματικά θα συζητηθεί όμως, αν δηλαδή επικράτησε το μαστίγιο ή το καρότο (ή ένας συνδυασμός των δυο) μάλλον δεν θα το μάθουμε άμεσα.
Εδώ θα είμαστε όμως και θα τα παρακολουθούμε.
