Σε αποτυχία εξελίχθηκε η συνέντευξη Τύπου του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη στην 85η Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης.
Η συνέντευξη ισοδυναμούσε με φιάσκο όχι μόνο λόγω των απαντήσεων που έδωσε στις ερωτήσεις, οι οποίες στη συντριπτική τους πλειοψηφία ήταν από αναμενόμενες έως ευνοϊκές, βοηθούσαν δηλαδή τον πρωθυπουργό να προβάλει το κυβερνητικό έργο. Ο πρωθυπουργός παρόλα αυτά έχασε την ευκαιρία που του προσφέρθηκε επειδή δεν μπορούσε να κρύψει την αμηχανία που του προκαλούσε το τετράπτυχο πυρκαγιές – ανασχηματισμός – ελάχιστη βάση εισαγωγής στα ΑΕΙ – ανατιμήσεις. Οι απαντήσεις που έδωσε, παρότι μάλιστα το Σάββατο επανέλαβε τη συγγνώμη για την ανικανότητα αντιμετώπισης της φωτιάς στην Εύβοια, δεν ήταν καθόλου πειστικές, μιας και επανέλαβε χιλιοειπωμένες κοινοτοπίες, διανθισμένες με μεγαλοστομίες όπως για παράδειγμα η αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής, σε μια προσπάθεια να παρουσιάσει ένα θετικό, ελκτικό όραμα για τη νεολαία.
Αναμφισβήτητα, η στιγμή που ξεχώρισε ήταν η απαράδεκτη απάντηση ότι δεν είναι υποχρεωμένος να μοιράζεται δημόσια τα κριτήρια με τα οποία κάνει τις επιλογές του, όταν ρωτήθηκε για τον πρόσφατο ανασχηματισμό. Η απάντηση, επίσης, ότι δεν έχει καμία πρόθεση να απαντήσει όταν ρωτήθηκε ξανά για το ίδιο θέμα… Ομολογουμένως, υπήρχαν καλύτεροι τρόποι να περιγράψει το φιάσκο του ανασχηματισμού και την πολιτική ζημιά που υπέστη η κυβέρνηση από μια πρωτοβουλία που εκ παραδόσεως αξιοποιείται για να κερδίσει πόντους η κυβέρνηση στην πολιτική σκακιέρα.
Επί της ουσίας, η προσπάθεια του πρωθυπουργού επικεντρώθηκε στη δημιουργία οικονομικών προσδοκιών με αφορμή την αύξηση του ΑΕΠ, όπως καταγράφηκε το δεύτερο τρίμηνο του έτους. Η φράση «πλουσιότερη Ελλάδα, πλουσιότεροι Έλληνες» με την οποία έκλεισε την συνέντευξη συμπυκνώνει το «καρότο» με το οποίο επιχειρεί να χτίσει τη νέα συναίνεση γύρω από την κυβέρνησή του. Μόνο που τα στοιχεία δεν είναι προς όφελός του: Μια ανεργία που καταδικάζει 700.000 πολίτες στο οικονομικό περιθώριο (με τις όποιες μειώσεις της ανεργίας να είναι αποτέλεσμα κυρίως της εξόδου από την αγορά εργασίας των μακροχρόνια ανέργων ή της αύξησης της μερικής απασχόλησης), μια έκρηξη των τιμών που κατατρώει το εισόδημα μισθωτών και συνταξιούχων, μηδενικές αυξήσεις στον βασικό μισθό για το τρέχον έτος και μια αύξηση των εισοδηματικών και κοινωνικών αντιθέσεων όπως επισήμως μετριούνται από την Στατιστική Υπηρεσία και την Eurostat, αποδεικνύουν ότι πλουσιότερη Ελλάδα δεν σημαίνει αυτόματα και πλουσιότεροι Έλληνες.
Η πρωθυπουργική συνέντευξη περιελάμβανε κυρίως ουκ ολίγες ανακρίβειες που διαστρεβλώνουν την πραγματικότητα. Για παράδειγμα:
· Παρουσίασε ξανά το ιδιωτικό επικουρικό ταμείο ως κουμπαρά, αποκλείοντας οποιαδήποτε συσχέτιση με τζόγο, με το επιχείρημα της εγγυημένης από το κράτος σύνταξης. Μόνο που το ένα (τζόγος στα χρηματιστήρια με τις εισφορές των ασφαλισμένων) δεν αποκλείει το άλλο (τις εγγυημένες συντάξεις από το κράτος), τουλάχιστον ως προς το παρόν. Οι διοικήσεις του ΤΕΚΑ κάλλιστα θα μπορούν να παίζουν τις εισφορές σε παράγωγα και άλλα προϊόντα υψηλού ρίσκου, ξέροντας ότι ακόμη και στο χειρότερο ενδεχόμενο θα κληθεί να καλύψει τις ζημιές το κράτος, δηλαδή οι φορολογούμενοι. Οι τράπεζες πώς επιζούν τόσα χρόνια;
· Για τον αποκλεισμό 40.000 μαθητών από την τριτοβάθμια εκπαίδευση έριξε την ευθύνη στα πανεπιστήμια που όρισαν πολύ υψηλά τη βάση εισαγωγής. Μόνο που αυτή η ευθύνη παραχωρήθηκε στις σχολές κι έπαψε να λειτουργεί το προηγούμενο σύστημα αυτόματης διαμόρφωσης με τον νόμο της Ν. Κεραμέως.
· Δικαιολόγησε την πώληση της Εγνατίας Οδού στην ΤΕΡΝΑ με το εξευτελιστικό τίμημα των 2,3 δισ. ευρώ (ενώ κόστισε 7 δισ. ευρώ και τα αναμενόμενα έσοδα ανέρχονται σε 11,35 δισ.) με το επιχείρημα «να γίνει σύγχρονος αυτοκινητόδρομος με πολλά χρόνια ζωής ακόμη». Μόνο που είναι αδύνατο να γίνει πιο σύγχρονος απ’ όσο είναι, ενώ στη σύμβαση με την ΤΕΡΝΑ δεν προβλέπεται η επέκταση της διάρκειας ζωής του έργου.
· Εμφάνισε την ανεργία ως αποτέλεσμα της αναντιστοιχίας δεξιοτήτων και αναγκών της αγοράς εργασίας για σύγχρονες ειδικότητες, όταν κυρίως η ανεργία είναι αποτέλεσμα της έλλειψης επενδύσεων, που θα επανεκκινήσουν την οικονομία.
· Ωραιοποίησε την κατάσταση με το πάγωμα της πανεπιστημιακής αστυνομίας, αποδίδοντας την ακύρωση της εισόδου της ΕΛΑΣ στις σχολές στην ανάγκη εκπαίδευσης των αστυνομικών. Στην πραγματικότητα ωστόσο πρόκειται για υποχώρηση της κυβέρνησης εξαιτίας των αντιδράσεων που προκλήθηκαν ακόμη και από συντηρητικούς πανεπιστημιακούς και πολιτικούς.
· Επικαλούμενος κριτήρια αποτελεσματικότητας στο έργο των υπουργών και λέγοντας ότι δε χρησιμοποιεί «δεξιόμετρα» έκρυψε την ακροδεξιά στροφή που προκαλεί (έστω ανεξαρτήτως προθέσεων) η υπουργοποίηση των καλύτερων μαθητών του Γ. Καρατζαφέρη: Άδ. Γεωργιάδη, Μ. Βορίδη και Θ. Πλεύρη. Μια στιγμή μάλιστα που η σύγκρουσή του με τους αντι-εμβολιαστές με βεβαιότητα θα κόψει ακροδεξιές ψήφους στις επόμενες εκλογές.
· Τέλος, η εκβιαστική έως απειλητική δήλωσή του «αυτοδυναμία ή επαναληπτικές εκλογές» τίναξε στον αέρα τους όρκους πίστης που έδωσε στη συναίνεση και τις διαβεβαιώσεις ότι θα εξαντλήσει την τετραετία. Δύο χρόνια πριν τις εκλογές δεν κάνουν τέτοιες δηλώσεις…