Του Γρηγόρη Γεροτζιάφα*, καθηγητή αιματολογίας στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου της Σορβόνης
Τον Μάρτη ζητούσαμε να «κλείσει» νωρίς η χώρα «κόντρα σε ανέμους και θύελλες» που προέρχονταν από την αγορά, τους επαγγελματίες μεθοδολόγους, τους πολιτικούς του business as usual, τους ιδεοληπτικούς ψευδοδιανοούμενους και τους χρήσιμους ηλίθιους κάθε εξουσίας.
Το κάναμε γιατί γνωρίζαμε πολύ καλά ότι δεδομένης της κατάστασης του ελληνικού συστήματος υγείας, της «υγειονομικής κούρασης» του Ελληνικού πληθυσμού (μετά από 10 χρόνια μνημονίων), της μεταδοτικότητας του ιου SARS-CoV-2, της επικινδυνότητας της νόσου COVID-19 (για την οποία δεν γνωρίζαμε απολύτως τίποτα) και της ανεπάρκειας των test που υπήρχαν τότε, στην Ελλάδα θα γινόταν σφαγή.
Πιστεύαμε ότι θα κερδίζαμε χρόνο για να ενσωματωθεί στην χώρα η γνώση, η θεραπευτική και οργανωτική εμπειρία που με ταχύτατους ρυθμούς κερδιζόταν στις Ευρωπαϊκές χώρες που βρέθηκαν από τον Φλεβάρη στο μάτι του κυκλώνα. Πώς οργανώθηκε το σύστημα της περίθαλψης και η ένταξη του ιδιωτικού τομέα στην Γαλλία περιγράφεται με ακρίβεια στο post της Χρυσούλας Παπαγεωργίου.
Σήμερα στη Βόρειο Ελλάδα μετράμε τους νεκρούς ανά ώρα. Στα νοσοκομεία η αναλογία είναι ένας γιατρός ανά πενήντα ασθενείς με βαρύ COVID-19. Δύο νοσοκόμες ανά πενήντα ασθενείς με βαρύ COVID-19. Οι άρρωστοι μένουν νηστικοί και διψασμένοι. Το ιατρονοσηλευτικό προσωπικό του ΕΣΥ παθαίνει burn out και συνεχίζει να τρέχει. Οι γιατροί, οι νοσηλευτές, οι νοσηλεύτριες, οι καθαρίστριες, οι τραυματιοφορείς αρρωσταίνουν γιατί αντιμετωπίζουν ασθενείς με αερομεταδιδόμενη μολυσματική νόσο με εκπαίδευση της τελευταίας στιγμής, με υπερέκθεση στις μονάδες COVID καθώς δεν υπάρχει back up προσωπικό για αλλαγή, με απασχόληση σε δουλειές που δεν είναι της ειδικότητάς τους…
Όταν ρωτώ συναδέλφους «τι έγινε στο θέμα της εκπαίδευσης από τον Ιούνιο και ύστερα» η απάντηση είναι η σιωπή ή τα γαλλικά.
Στα χωριά των Σερρών, της Πιερίας, της υπαίθρου Θεσσαλονίκης ο ιός θερίζει και οι άνθρωποι δεν έχουν από ποιον να ζητήσουν ιατρική βοήθεια και συμβουλή. Το τελευταίο που άκουσα είναι ότι μεταφέρουν γιατρούς από τα Κέντρα Υγείας στα νοσοκομεία. Οι ανίδεοι του επιτελικού κράτους φυτεύουν στις μονάδες COVID, γιατρούς που δεν έχουν την απαιτούμενη εκπαίδευση και το μόνο που καταφέρνουν είναι να διαλύσουν ότι υπάρχει όρθιο. Και προβληματίζονται δημόσια οι προύχοντες γιατί ενώ εφαρμόζεται lockdown δεν πέφτει η καμπύλη. Και να οι επιστημονικές αντιπαραθέσεις (βγήκε ένας χθες και έλεγε ότι πρέπει να γίνει αυστηρό lockdown όπως στην Κίνα).
Το δράμα που ζει ο Λαός στη Βόρεια Ελλάδα μπορούσε να αποφευχθεί. Αρκεί οι κυβερνήτες, από τον Ιούνιο που τελείωσε το πρώτο κύμα – όλοι ξέραμε ότι έρχεται το δεύτερο – να μην ήταν στην διαχείριση State of Mind (SoM) και να μην αυτοπαραμυθιάζονται με τις μπούρδες Covid free country, να μην εφάρμοζαν μόνο τις εντολές της Μέρκελ αλλά να έκαναν και καμιά εποικοδομητική ερώτηση (πχ. «πείτε μας κ. Αγκέλα πώς εκπαιδεύετε του γιατρούς σας για την επιδημία;», «Πες μου ρε Μανώλη πώς το έκανες εσύ με τους Γάλλους κλινικάρχες). Αρκεί οι τσανακογλύφτες των υπουργών που στοχοποιούν μονίμως τους πολίτες και έγιναν διδάκτορες στο θέμα της ατομικής ευθύνης να σήκωναν κανένα τηλέφωνο και να ρωτούσαν «ρε παιδιά πώς οργανώσατε το προσωπικό σας στο Pitié μετά το πρώτο κύμα;» «πως έγιναν τα νοσοκομεία της Μαδρίτης μετά το πρώτο κύμα». Αν δεν είχαν τις επαφές και ντρεπόντουσαν να τηλεφωνήσουν (γιατί άμα είσαι Αίλυνας τα ξέρεις όλα) ας παρακολουθούσαν κανένα διεθνές σεμινάριο από τα εκατοντάδες που γίνανε από τότε κάτι θα πιάναν (αγγλικά ξέρουν αυτό είναι σίγουρο).
Σήμερα οι SoM γίνονται περισσότερο επικίνδυνοι γιατί διαχειρίζονται μια τεράστια κρίση και είναι πανικόβλητοι. Και όπως μου λέει ένας καλός μου φίλος «δεν υπάρχει χειρότερη κατάσταση από το να πανικοβάλλεται ο πιλότος του αεροπλάνου ανεξάρτητα αν είναι ο χειρότερος πιλότος που υπάρχει». Το πρόβλημα είναι ότι μέσα στη δίνη της καταιγίδας δεν μπορείς να αλλάξεις τον πιλότο.
Οι SoM κυβερνήτες, μέσα στον πανικό τους αγκαλιάζουν την εικόνα του εμβολίου και γονυπετείς παρακαλούν για το θαύμα (ελπίζουν ίσως ότι επειδή ο Μπουρλά είναι Θεσσαλονικιός θα στείλει λίγα εμβόλια παραπάνω και γρήγορα πρώτα στα καρντάσια από το χωριό). Δεν έμαθαν ακόμη ούτε το στοιχειώδες, θαύματα δεν γίνονται και ούτε η Θεία Κοινωνία προστατεύει (το απέδειξε άλλωστε και το μεγάλο πείραμα της λιτανείας του Αγ. Δημητρίου).
Είναι μοιραίοι και παρακολουθούν το σφαγείο να εξελίσσεται.
Σήμερα οι δυνάμεις της κοινωνίας πρέπει αναγκαστικά να μπουν μπροστά. Η αλληλεγγύη μεταξύ των πολιτών είναι η μοναδική δύναμη που θα σταματήσει το σφαγείο στην χώρα.
*To κείμενο είναι από τον προσωπικό του λογαριασμό στο Facebook