Το «Άν πρέπει να πεθάνω» είναι το τελευταίο ποίημα του Ρεφαάτ Αλαρίρ που στις 6 Δεκέμβρη, σκοτώθηκε μαζί με την αδερφή του και τα παιδιά της, από τους ανελέητους βομβαρδισμούς των Ισραηλινών, αρνούμενος να εγκαταλείψει τη γειτονιά που γεννήθηκε στη Γάζα.
Αν πρέπει να πεθάνω,
εσύ πρέπει να ζήσεις
για να αφηγηθείς την ιστορία μου
για να μαζέψεις τα πράγματά μου
για να βρεις ένα κομμάτι πανί
και μερικά κουρέλια (ας είναι άσπρα με
μακριά ουρά),
ώστε ένα παιδί, κάπου στη Γάζα
καθώς κοιτάζει τον ουρανό στα μάτια
περιμένοντας τον πατέρα του που έφυγε
μέσα στις φλόγες
χωρίς να προλάβει να αποχαιρετήσει
κανέναν
ούτε την ίδια του τη σάρκα
ούτε τον ίδιο του τον εαυτό
να δει τον χαρταετό, τον δικό μου
χαρταετό που έφτιαξες εσύ, να πετάει
ψηλά
και να σκεφτεί για μια στιγμή πως η
αγάπη θα γυρίσει πίσω.
Αν πρέπει
να πεθάνω
ας έρθει ελπίδα
και ας είναι ένα όνειρο.
