Είναι δυνατόν να καταλάβεις αν κάποιος είναι εγκληματίας μόνο από το ύφος του ή από τη χροιά της φωνής του; Όσο περίεργο και αν ακούγεται κάποιες εταιρείες διατείνονται ότι μπορούν.
Η AC Global Risk, μια startup που ιδρύθηκε το 2016, είναι μία από αυτές. Όπως επισημαίνει το The Intercept, η εταιρεία σχυρίζεται ότι μπορεί να προσδιορίσει το επίπεδο της «επικινδυνότητας» κάποιου εργαζόμενου ή κάποιου μετανάστη που ζητά άσυλο, όχι με κριτήριο το τι λέει, αλλά τον τρόπο που το λέει.
Στο παρελθόν η εταιρεία AC Global Risk έχει υπογράψει συμβόλαια με την Διοίκηση των Ειδικών Επιχειρήσεων των ΗΠΑ στο Αφγανιστάν και τις ομάδες ασφαλείας εταιρειών όπως η Palantir, η Apple, η Facebook και η Google. Τώρα, ως απάντηση στο κάλεσμα του προέδρου Ντόναλντ Τραμπ για «εξονυχιστικό έλεγχο» στους μετανάστες, η AC Global Risk αυτοπαρουσιάζεται ως η μοναδική λύση στην «πρωτοφανή προσφυγική κρίση στις ΗΠΑ και στον υπόλοιπο κόσμο». Πρόκειται για μια πρόταση που φαίνεται ιδιαίτερα θελκτική για το Υπουργείο Εσωτερικής Ασφάλειας των ΗΠΑ.
Το Υπουργείο έχει ήδη χρηματοδοτήσει μια έρευνα για την ανάπτυξη αντίστοιχης τεχνολογίας τεχνητής νοημοσύνης, που προορίζεται για να χρησιμοποιηθεί στα σύνορα. Το πρόγραμμα, γνωστό ως Αυτοματοποιημένος Εικονικός Σύμβουλος Αξιολόγησης της Αλήθειας σε Πραγματικό χρόνο ή ΑVATAR (ως αρκτικόλεξο του όρου στα αγγλικά) χρησιμοποιεί την τεχνολογία της τεχνητής νοημοσύνης για να καταγράψει μεταβολές στην φωνή, τη στάση του σώματος και τις εκφράσεις του προσώπου όσων επιθυμούν να διασχίσουν τα σύνορα, με σκοπό να εντοπίσει ποιοι ψεύδονται και ποιοι είναι πιθανό να αποτελούν μελλοντικό κίνδυνο. Το 2012 το πρόγραμμα δοκιμάστηκε πιλοτικά από εθελοντές στα σύνορα ΗΠΑ-Μεξικό.
Μέσα στο 2018, η Αμερικανική Ένωση για τις Πολιτικές Ελευθερίες καθώς και άλλες οργανώσεις έχουν καταγγείλει περιστατικά όπου Αμερικανοί συνοριοφύλακες προχώρησαν σε ελέγχους επιβατών των λεωφορείων της εταιρίας Greyhound, κρίνοντας με βάση την εμφάνιση και την προφορά των ατόμων αυτών. Φαίνεται ότι ήδη αποτελεί πάγια τακτική των οργάνων της Υπηρεσίας Τελωνείων και Προστασίας των Συνόρων να χρησιμοποιούν ως πρόσχημα πληροφορίες που εξάγουν από την εμφάνιση ή τον τρόπο ομιλίας κάποιου, προκειμένου να προχωρήσουν σε περαιτέρω ελέγχους ή ακόμα και να αρνηθούν την είσοδο κάποιου στις ΗΠΑ.
Υπάρχει λοιπόν ο φόβος ότι αν αναπτυχθεί ένα τέτοιο λογισμικό, θα προσδώσει μια φαινομενική «αντικειμενικότητα» στις τακτικές αυτές και θα τις καταστήσει πάγιες.