Λεωνίδας Βατικιώτης
Πηγή: Νέα Σελίδα
Ο κανόνας θέλει κάθε τυφώνα στις ΗΠΑ και την Λατινική Αμερική να κάνει τους φτωχούς φτωχότερους, καθώς αγρότες, εργάτες και άνεργοι είναι οι πρώτοι που πλήττονται επειδή κατοικούν στα χειρότερα σπίτια, σχεδόν ποτέ δεν καλύπτονται από ασφάλειες και ποτέ η ζωή τους δεν επιστρέφει στους προηγούμενους ρυθμούς.
Το κοινωνικό αποτύπωμα του τυφώνα Κατρίνα που έπληξε τη Νέα Ορλεάνη το 2015 έχει μείνει στην ιστορία να συμβολίζει τις ταξικές συνέπειες των ακραίων καιρικών φαινομένων που προκαλεί η υπερθέρμανση του πλανήτη.
Γνωρίζοντας αυτό το προηγούμενο, το μήνυμα του ηγέτη της Κούβας, Ραούλ Κάστρο, την επομένη του τυφώνα Ίρμα, κάνει τη διαφορά. Το μήνυμα ξεκινούσε περιγράφοντας τις επιπτώσεις στο νησί της επανάστασης: «Ο τυφώνας Ίρμα με την καταστροφική του δύναμη έπληξε το νησί μας για 72 ώρες, ξεκινώντας από το πρωί της 8ης Σεπτεμβρίου μέχρι την Κυριακή το απόγευμα. Δεδομένης της τεράστιας ορμής του, πρακτικά καμιά επαρχία δεν έμεινε ανεπηρέαστη από τις επιπτώσεις του», ανέφερε ο πρόεδρος της Κούβας.
Τελείωνε δε με τα εξής: «Η αρχή μας παραμένει αμετακίνητη: η επανάσταση δε θα αφήσει κανέναν απροστάτευτο. Ήδη έχουν εφαρμοστεί μέτρα για να διασφαλίσουν ότι καμιά κουβανική οικογένεια δε θα αφεθεί στην μοίρα της».
Η δέσμευση της Αβάνας ότι θα μεριμνήσει για όλο της το πληθυσμό δείχνει γιατί παρά τη φτώχεια που έχει προκαλέσει ο αποκλεισμός της το καθεστώς εξακολουθεί να χαίρει τέτοιας εμπιστοσύνης.
Δημοκρατικές υποτίθεται κυβερνήσεις όπως του Τραμπ στις ΗΠΑ ή του Νιέτο στο Μεξικό δεν είδαμε μετά τον τυφώνα και το σεισμό, αντίστοιχα, να δεσμεύονται ότι δε θα μείνει κανένας απροστάτευτος…