Κόλπο ήταν, διαδίδει σε όλους τους τόνους και με όλα τα μέσα (και Μέσα) η ΕΛ.ΑΣ., ο ρατσιστικός οχετός που εκτοξεύτηκε και με δική της ευθύνη έπειτα από τη δολοφονία της Κάρολαϊν Κράουτς στα Γλυκά Νερά. Τόσο καλό κόλπο, που το πίστεψε φαίνεται και η ίδια η ΕΛ.ΑΣ.
Αλλιώς γιατί να βασανίσει επί τέσσερις ημέρες έναν άσχετο άνθρωπο, του οποίου το μόνο «έγκλημα» ήταν ότι διέθετε πλαστά χαρτιά; Ειδικά αφότου υποτίθεται πως γνώριζε η ΕΛ.ΑΣ. από την πρώτη στιγμή ποιος διέπραξε το έγκλημα.
Δύο τινά μπορεί να ισχύουν: είτε η ΕΛ.ΑΣ. δεν είχε ιδέα ότι ο 32χρονος Μπάμπης Αναγνωστόπουλος ήταν ο δολοφόνος και προσπαθούσε απεγνωσμένα να βρει ενόχους χρησιμοποιώντας τις ρατσιστικές της προκαταλήψεις και όσα ο ίδιος ο φονιάς ισχυριζόταν· είτε όντως η ΕΛ.ΑΣ. ήξερε ότι είχε στα χέρια της μια γυναικοκτονία με δράστη τον σύζυγο, και τα βασανιστήρια του 36χρονου Γεωργιανού ήταν απλά… σαδιστική εκτόνωση;
Σαδιστική εκτόνωση που μπορούσε μάλιστα να τινάξει ολόκληρη την υπόθεση στον αέρα — τι ακριβώς θα γινόταν αν ο Γεωργιανός υπέκυπτε στο ξύλο και ομολογούσε για ένα έγκλημα που δεν διέπραξε;
Ακόμη κι αν εν τέλει αποσπούσε η ΕΛ.ΑΣ. την ομολογία του Αναγνωστόπουλου, θα βρισκόταν με δύο ομολογίες στα χέρια της για το ίδιο έγκλημα, κάτι που θα προκαλούσε δεδομένα αμφιβολίες για την ενοχή του γυναικοκτόνου στη δικαστική διαδικασία.
Αν η σύλληψη και ο βασανισμός του Γεωργιανού ήταν κομμάτι του «κόλπου», τότε τα κόλπα της ΕΛ.ΑΣ. είναι επικίνδυνα, όχι μόνο για τη σωματική ακεραιότητα όποιου πέσει στα χέρια της και χρησιμοποιηθεί ως «εργαλείο», αλλά και για τις ίδιες τις υποθέσεις που η αστυνομία ερευνά.
Πρέπει να επιλέξει η ΕΛ.ΑΣ. αν προτιμά να εμφανίζεται ως ανίκανη ή ως χυδαία σαδιστική. Διότι είναι λίγο δύσκολο εκ των πραγμάτων να μην είναι κανένα από τα δύο. Μέχρι στιγμής εμφανίζεται να είναι και τα δύο — ο σαδισμός δεν αποκλείει την ανικανότητα, αλλά μάλλον την ενισχύει.
