ΜΕΡΟΣ Α: Κένεντι – Κάστρο: «Νo cojones»
ΜΕΡΟΣ Β: Η μαφία του Κάμελοτ
ΜΕΡΟΣ Γ: Το παιχνίδι των μυστικών υπηρεσιών
ΜΕΡΟΣ Δ: Το τέλος του αμερικανικού ονείρου
INFO-WAR RADIO: Dead Kennedy
O πορτιέρης στην είσοδο του «Riviera», στην καρδιά της Αβάνας, τα έχασε όταν είδε φορτηγά να αδειάζουν δεκάδες γουρούνια, τα οποία άρχισαν να τρέχουν αλαφιασμένα στους διαδρόμους του πολυτελούς ξενοδοχείου. Ηταν η απάντηση του Φιντέλ Κάστρο και χιλιάδων Κουβανών, που είχαν δει τη χώρα τους να μετατρέπεται σε ένα γιγαντιαίο οίκο ανοχής από τους επικεφαλής της αμερικανικής μαφίας. Στους διαδρόμους και τα roof garden αυτών των ξενοδοχείων συναντιόντουσαν συχνά οι μαφιόζοι μεγαλέμποροι ναρκωτικών και λευκής σαρκός για να μοιράσουν το νησί σε ζώνες επιρροής – όπως ακριβώς το κατέγραψε και ο Φράνσις Φορντ Κόπολα στη δεύτερη συνέχεια της επικής παραγωγής «Ο νονός».
Για αρκετούς ιστορικούς και δημοσιογράφους, ο Τζον Φιτζέραλντ Κένεντι οφείλει σε σημαντικό βαθμό την αναρρίχησή του στην εξουσία στην οργή που προκαλούσε στην αμερικανική μαφία η επαναστατική κυβέρνηση του Φιντέλ Κάστρο και του Τσε Γκεβάρα στην Κούβα. Εχοντας χάσει εκατομμύρια δολάρια σε επενδύσεις βρόμικου χρήματος, αναζητούσαν έναν πρόεδρο που θα μπορούσε να εξαφανίσει τον Κάστρο από το πρόσωπο της Γης. Και η οικογένεια των Κένεντι είχε όλα τα διαπιστευτήρια για να συνεργαστεί με τα μεγάλα συνδικάτα του οργανωμένου εγκλήματος. Ηδη από την εποχή της ποτοαπαγόρευσης, ο ιρλανδικής καταγωγής πατριάρχης της οικογένειας, ο Τζόζεφ Κένεντι, είχε δημιουργήσει ισχυρούς δεσμούς με τη σισιλιάνικη μαφία, εισάγοντας παράνομα αλκοολούχα ποτά από την Ευρώπη και τον Καναδά. Μακριά από τους ηθικούς και οικονομικούς φραγμούς του αμερικανικού προτεσταντισμού, οι καθολικοί Κένεντι πέτυχαν να οικοδομήσουν μια οικονομική αλλά και πολιτική αυτοκρατορία.
Πώς καταφέρνεις, όμως, να φέρεις στην εξουσία ένα Δημοκρατικό πρόεδρο τη στιγμή που οι Ρεπουμπλικάνοι μεσουρανούν και οι μεσοδυτικές Πολιτείες βάφονται κόκκινες –στα χρώματα δηλαδή της προεκλογικής εκστρατείας του Ρίτσαρντ Νίξον;
«Το πέρασμα από την κρατική στην ιδιωτική βία είναι μια παράδοση τόσο αμερικανική όσο και η μηλόπιτα».
Ερικ Χόμπσμπαουμ
Ενας από τους ανθρώπους που παρακολούθησαν από κοντά τη δραματική νύχτα των εκλογών της 9ης Φεβρουαρίου του 1960 ήταν και ο αρχισυντάκτης των «New York Times», Τέρνερ Κάτλεντζ. Βλέποντας τα πρώτα αποτελέσματα των μεγάλων αστικών κέντρων, ο Κάτλεντζ έδωσε τον τίτλο «Ο Κένεντι εξελέγη πρόεδρος» και άφησε τα πιεστήρια της μεγαλύτερης αμερικανικής εφημερίδες να τυπώνουν εκατοντάδες χιλιάδες φύλλα της επόμενης ημέρας. Σε λίγες ώρες, όμως, και καθώς άρχισαν να φτάνουν τα αποτελέσματα από την επαρχία, ο εκλογικός χάρτης των ΗΠΑ άρχισε να αλλάζει χρώμα – μαζί με τον Κάτλεντζ, που πίστευε ότι είχε μόλις διαπράξει ένα από τα μεγαλύτερα λάθη στην ιστορία της αμερικανικής δημοσιογραφίας. «Μόνο μια μεγάλη νοθεία στο Ιλινόις μπορεί να ανατρέψει πλέον αυτό το αποτέλεσμα», φέρεται να είπε στους συνεργάτες του και έκατσε παγωμένος στο γραφείο του περιμένοντας την απόλυση και τον δημόσιο εξευτελισμό.
Η «ευχή» του αρχισυντάκτη των New York Times πραγματοποιήθηκε με μια μικρή βοήθεια από τους «νονούς» των ΗΠΑ. Οπως υποστηρίζει ο πολυβραβευμένος δημοσιογράφος Σίμουρ Χερς στο βιβλίο του «The Dark Side of Camelot» (Η σκοτεινή πλευρά του Κάμελοτ), η μαφία νόθευσε το αποτέλεσμα στην κρίσιμη Πολιτεία του Ιλινόις γεμίζοντας τις κάλπες με πλαστά ψηφοδέλτια.
Σύμφωνα με άλλες καταγγελίες, στην περιοχή υπήρξαν ακόμη και λίστες με τα ονόματα ψηφοφόρων από τα τοπικά… νεκροταφεία.
Προφανώς η εκλογή του Τζον Κένεντι στην προεδρία εξυπηρετούσε συμφέροντα και άλλων ομάδων εξουσίας στις ΗΠΑ και δεν μπορεί να συνδεθεί αποκλειστικά με τη μαφία. Το βέβαιο είναι ότι ο νέος Αμερικανός πρόεδρος έκανε ό,τι περνούσε από το χέρι του για να ανατρέψει την κυβέρνηση του Φιντέλ Κάστρο και να επαναφέρει τις αμερικανικές «επενδύσεις» στο νησί. Παλαιοί πράκτορες της CIA θυμούνται ακόμη και σήμερα τα δεκάδες σχέδια που είχαν εκπονηθεί για τη δολοφονία του Κουβανού ηγέτη –ανάμεσά τους και προτάσεις να τοποθετηθούν εκρηκτικά στα πούρα του Φιντέλ Κάστρο.
Η σοβαρότερη επιχείρηση, πάντως, θα πραγματοποιηθεί το 1961 με την οργανωμένη από τη CIA εισβολή στον Κόλπο των Χοίρων –ένα γιγαντιαίο φιάσκο, το οποίο θα χρεωθεί ο ίδιος ο Κένεντι που έδωσε το πράσινο φως της επιχείρησης. Ενα χρόνο αργότερα, ο ένοικος του Λευκού Οίκου επανέρχεται οδηγώντας στα άκρα τη λεγόμενη κρίση των πυραύλων με τη Σοβιετική Ενωση. Ο Κένεντι θα καταφέρει να παρουσιάσει την τοποθέτηση πυρηνικών κεφαλών στην Κούβα σαν επιθετική κίνηση της Μόσχας, παραλείποντας να σημειώσει ότι οι ΗΠΑ είχαν τοποθετήσει πρώτες πυρηνικά όπλα σε χώρες όπως η Τουρκία.
Η εμμονή του Αμερικανού προέδρου θα οδηγήσει την ανθρωπότητα στα όρια της ολοκληρωτικής καταστροφής, καθώς οι επικεφαλής των αμερικανικών και σοβιετικών ενόπλων δυνάμεων βρίσκονται για ημέρες με το δάχτυλο πάνω από τα κουμπιά εκτόξευσης βαλλιστικών πυραύλων με πυρηνικές κεφαλές.
Οι μόνοι, πάντως, που δεν είδαν ακόμη τα όνειρά τους να γίνονται πραγματικότητα, ήταν οι επικεφαλής της αμερικανικής μαφίας, που δεν κατάφεραν ποτέ να επιστρέψουν στην Κούβα.
Info
Δείτε
Ο Νονός ΙΙ
Η δεύτερη επική παραγωγή του Φράνσις Φορντ Κόπολα για τη μαφία στις ΗΠΑ, με ρεαλιστική αναπαράσταση του ρόλου που έπαιξαν πριν και μετά την κουβανική επανάσταση.
Διαβάστε
«The dark side of Camelot», εκδόσεις Little Brown and Company
Ο Σίμουρ Χερς ξεσκεπάζει το πραγματικό πρόσωπο της προεδρίας Κένεντι σε ένα πραγματικό διαμάντι δημοσιογραφικής έρευνας.
Άρης Χατζηστεφάνου
Εφημερίδα των Συντακτών 24/11/2013