Ο Ιρλανδός πρωθυπουργός ανακοίνωσε σήμερα πως η χώρα του, σε συντονισμό και μαζί με τις κυβερνήσεις της Ισπανίας και της Νορβηγίας, θα αναγνωρίσουν ένα ανεξάρτητο Κράτος της Παλαιστίνης στις 28 Μαΐου.
Οι τρεις χώρες αποτελούν σημαντικές προσθήκες στις περισσότερες από 140 χώρες-μέλη του ΟΗΕ που αναγνωρίζουν την Παλαιστίνη ως κράτος. Δυστυχώς, όπως αποδείχτηκε και σε πρόσφατη ψηφοφορία για την πλήρη ένταξη της Παλαιστίνης ως μέλους του ΟΗΕ, το βέτο των ΗΠΑ στο Συμβούλιο Ασφαλείας σημαίνει πως ο παλαιστινιακός λαός δεν θα έχει πλήρη εκπροσώπηση και δικαιώματα στον οργανισμό.
Αρκετές χώρες της ευρωπαϊκής ηπείρου έχουν αναγνωρίσει την Παλαιστίνη ανά τα χρόνια, αλλά όχι οι χώρες του λεγόμενου «σκληρού πυρήνα» της Ευρώπης. Ούτε αυτές που ανακοίνωσαν σήμερα ανήκουν σε αυτόν, όμως αποτελούν περιφερειακές, λόγω θέσης και επαφών χώρες του «δυτικοευρωπαϊκού μπλοκ». Και μαζί τους, ίσως να τραβήξουν και μερικές ακόμα μικρότερες.
Η Σλοβενία, που νωρίτερα φέτος ξεκίνησε τη διαδικασία αναγνώρισης, η οποία εν τέλει πρέπει να περάσει από το κοινοβούλιο της χώρας, είναι πολύ πιθανό να ακολουθήσει σύντομα, με την κυβέρνησή της να χαιρετίζει την κίνηση των τριών κρατών. Παρόμοια αναμένεται να κινηθεί και η Μάλτα.
Η απόφαση διευρύνει τη διεθνή απομόνωση που υπόκειται το Ισραήλ λόγω των γενοκτονικών του πράξεων στη Γάζα. Ιδιαίτερα η αναγνώριση από τη Νορβηγία, ίσως σηματοδοτεί και αποφάσεις για το μέλλον των επενδύσεων του εθνικού ταμείου της χώρας στο Ισραήλ. Το νορβηγικό ταμείο, που ελέγχει συνολικά 1,6 τρισ. δολάρια και αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα επενδυτικά σχήματα στον πλανήτη, έχει στο παρελθόν απεπενδύσει από εταιρείες που δραστηριοποιούνταν στις κατεχόμενες από το Ισραήλ Παλαιστινιακές περιοχές. Όμως μέχρι το τέλος του 2023, συνέχιζε να διατηρεί επενδύσεις σε τουλάχιστον 76 ισραηλινές εταιρείες — εντός του έτους αναμένεται επανεξέταση αυτής της απόφασης, καθώς οι κατευθυντήριες γραμμές του ταμείου απαγορεύουν την επένδυση σε εταιρείες που παραβιάζουν το διεθνές ανθρωπιστικό δίκαιο.
Και ίσως να προσφέρει επιπλέον πίεση σε επίπεδο Ηνωμένων Εθνών, αλλά και πίεση προς τις τελευταίες συμμαχικές προς το Ισραήλ χώρες — όπως η Γαλλία, που βέβαια έσπευσε μέσω του υπουργού Εξωτερικών Σεζουρνέ να διευκρινίσει ότι αν και «η αναγνώριση της Παλαιστίνης δεν είναι ταμπού για τη Γαλλία», εντούτοις εκείνη «δεν θεωρεί ότι υπήρχαν οι προϋποθέσεις ώστε η απόφαση αυτή να έχει πραγματικό αντίκτυπο». Μεσοβέζικη απάντηση μιας διπλωματίας που δεν θέλει να ενοχλήσει τον θύτη, αλλά ούτε να εμφανιστεί πως εγκαταλείπει το θύμα.
