Αρκετοί σχολίασαν την προσπάθεια της δημοσιογράφου του ΣΚΑΙ, Ιωάννας Μάνδρου να μεταφέρει την ευθύνη για τους βιασμούς ανηλίκων στους γονείς τους. Μια προσπάθεια που, μεταξύ άλλων, ενδέχεται να αποτρέψει άλλα θύματα από το να καταγγείλουν παρόμοια περιστατικά.
Αυτό που δεν συνειδητοποιήσαν αρκετοί ήταν ότι η Μάνδρου επαναλάμβανε σχεδόν λέξη προς λέξη (πιθανότατα εν αγνοία της) τα λόγια του ίδιου του Λιγνάδη. Ερωτηθείς πριν από μερικά χρόνια από την Real News για την υπόθεση του Αμερικανού ηθοποιού Κέβιν Σπέισι και τις καταγγελίες σεξουαλικής παρενόχλησης, ο θεατρικός σκηνοθέτης είχε αναφέρει: «αυτό το αγόρι που είχε βρεθεί στο πάρτι µε τον Σπέισι πάνω του, γιατί δεν αντέδρασε τότε; Γιατί δεν βγήκε να τον καταγγείλει; Μπορεί γιατί ήταν µικρός και φοβήθηκε. Πώς βρέθηκε σε εκείνο το πάρτι; Πού ήταν οι δικοί του; Γιατί τόσα χρόνια δεν µίλησε; Γιατί τώρα;».
Η αντίστοιχη φράση της δημοσιογράφου του ΣΚΑΙ ήταν: «Τα παιδιά αυτά που βρισκόντουσαν σε ένα σπίτι και ξενυχτάγανε και υφίσταντο αυτά που υφίσταντο, μάνα πατέρα δεν είχανε;».
Πρόκειται για κλασικές πρακτικές του λεγόμενου victim blaming στο οποίο ο δράστης και όσοι τον υποστηρίζουν αποδίδουν μερικώς ή συνολικά την ευθύνη στο ίδιο το θύμα. Πρόκειται για την ίδια τεχνική που χρησιμοποιούσαν δημοσιογράφοι του ΣΚΑΙ στην υπόθεση της δολοφονίας του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου. (ακούστε την εκπομπή μας για τις πρώτες δηλώσεις κορυφαίων δημοσιογράφων του σταθμού το βράδυ της δολοφονίας).
Όπως εξηγούσε το 1971 ο Αμερικανός ψυχολόγος Ουίλιαμ Ράιαν, η πρακτική του victim blaming λαμβάνει συχνά χαρακτηριστικά «ιδεολογίας» από ανθρώπους που επιχειρούν να συγκαλύψουν εγκλήματα ρατσιστικού περιεχομένου ή φαινόμενα κοινωνικής αδικίας εναντίον απροστάτευτων μελών της κοινωνίας.
