Από τη σελίδα των JazzMatazz στο Facebook:
«Ένα μέηλ που στείλαμε στο ΚΟΚΚΙΝΟ.
Προς τη διεύθυνση του ρ/σ “Στο ΚΟΚΚΙΝΟ”,
Έχουμε επίγνωση της πιθανώς σχετικής, μόνο, σημασίας αυτής της ανακοίνωσης για εσάς ή για το ευρύτερο κοινό.
Για μας όμως έχει μεγαλύτερη.
Πριν 2μιση χρόνια, περίπου, δώσαμε την δικιά μας διασκευή της “Διεθνούς” στο ΚΟΚΚΙΝΟ.
Αφού έκανε μια γύρα σε διάφορα σποτ και ανακοινώσεις του σταθμού, κατέληξε να είναι το σήμα του σταθμού της Ρόδου.
Δεν γνωρίζουμε αν αυτό συνεχίζεται αλλά μικρή σημασία έχει για μας.
Αν η σταδιακή μετάλλαξη του σταθμού, (η ευθυγράμμιση του με πολιτικές ξένες και αντίθετες προς αυτές που εμείς γουστάρουμε), μάς απομάκρυνε από αυτόν, και ξεχάσαμε ακόμα και εκείνη την “Διεθνή μας”,
η τωρινή στάση του απέναντι στους εργαζομένους, οι απολύσεις, η εργοδοτική τρομοκρατία και η ποινικοποίηση της απεργίας, μάς την θύμισαν.
Ίσως, το ποιός μεταδίδει ένα τραγούδι, ένα σποτάκι, μια διαφήμιση, να μην είναι και το σημαντικότερο πράγμα στον κόσμο.
Έτσι είναι αυτή η δουλειά, όπως λέγεται.
Αλλά η Διεθνής, δεν είναι “ακόμα ένα τραγούδι”.
Δεν έχετε πια την άδεια μας να χρησιμοποιείτε τη διασκευή μας, αυτή, σε καμία εκδήλωση ή εκπομπή σας.
Η Διεθνής “μας” παραμένει στη διάθεση των απεργών:
JazzMatazz,
Παύλος Κατσιβέλης,
Μαρία Βασιλοπούλου.
