Υπάρχουν πέντε, δέκα πράγματα που η Ελλάδα θα μπορούσε να διδάξει στην ευρωπαϊκή αριστερά, ύστερα από την καταστροφική εμπειρία της με τους ευρωπαϊκούς θεσμούς.
Το να πηγαίνει όμως ο πρώην υπουργός οικονομικών Γιάνης Βαρουφάκης στο Λονδίνο και να αναπαράγει επιχειρήματα επιπέδου ελληνικού δελτίου ειδήσεων ότι ενδεχόμενο Brexit θα οδηγήσει σε καταστροφή και πως αποτελεί «το χειρότερο όλων των κόσμων», ίσως να μην είναι ένα από αυτά τα μαθήματα.
Ομολογουμένως η κατάσταση για την βρετανική αριστερά δεν είναι η καλύτερη δυνατή. Για χρόνια η ΕΕ ταυτίστηκε στο συλλογικό της υποσυνείδητο με το αντιθατσερικό στρατόπεδο, παρά το γεγονός ότι τα θεσμικά της όργανα επέβαλαν την πιο ακραία μορφή νεοφιλελευθερισμού που έχει γνωρίσει η γηραιά ήπειρος.
Η αδυναμία έκφρασης ενός αριστερού αντι-ΕΕ λόγου, άφησε ελεύθερο το πεδίο για την βρετανική άκρα δεξιά να καρπωθεί τα ευρωσκεπτικιστικά συναισθήματα μεγάλου μέρους του πληθυσμού. Την ίδια ώρα οι Εργατικοί του Κόρμπιν απέδειξαν τα όρια του ριζοσπαστισμού τους, τασσόμενοι στο πλευρό της ΕΕ.
Κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων του ντοκιμαντέρ This is Not a Coup στο Λονδίνο ζήσαμε κωμικοτραγικές στιγμές με γνωστούς σχολιαστές της αριστεράς, οι οποίοι ενώ μας περιέγραφαν με κάθε λεπτομέρεια την καταστροφική πολιτική της ΕΕ, παράλληλα πρότειναν την παραμονή σε αυτή. Ο λόγος τους είχε κάτι από τα μικροπολιτικά τερτίπια που δεν αρμόζουν στην Αριστερά: πρόδιδαν τις αρχές τους, εν όψει του δημοψηφίσματος, θεωρώντας ότι αν εκφράσουν ανοιχτά την άποψή τους θα ενισχύσουν τις θέσεις της άκρας δεξιάς.
Ουσιαστικά αποδείκνυαν την αδυναμία της αριστεράς να προβάλλει ένα δικό της όραμα και επιβεβαίωναν ότι συνεχίζει να σέρνεται πίσω από τις εξελίξεις καταστρέφοντας την ιστορική της παρακαταθήκη.
Είναι άλλο όμως να κατανοείς αυτή την πραγματικότητα και άλλο να πηγαίνεις στην Αγγλία, ως πρώην υπουργός οικονομικών μιας χώρας που ισοπεδώθηκε από τους μηχανισμούς της ΕΕ, και να σπαταλάς όλη του τη νοητική ενέργεια για να υπερασπιστείς την παραμονή στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Μάταια προσπαθούσε ο Ταρίκ Αλί να εξηγήσει στον Γ.Βαρουφάκη ότι «η ΕΕ είναι ένας μηχανισμός του νεοφιλελεύθερου καπιταλισμού» και πως η αποχώρηση της Βρετανίας «δεν θα οδηγήσει στο χάος».
Ο Έλληνας οικονομολόγος έκανε αυτό που έχει αποδείξει ότι ξέρει να κάνει καλύτερα: Να μάχεται για τη διάσωση της ΕΕ με την ελπίδα ότι κάποτε θα μπορέσει να την μεταρρυθμίσει από το εσωτερικό. Μια πολιτική που στην περίπτωση της Ελλάδας άδειασε τα ταμεία και εξανέμισε οποιαδήποτε ελπίδα σοβαρής διαπραγμάτευσης με τους δανειστές, οδηγώντας αναπόδραστα σε ένα ακόμη μνημόνιο.
Άρης Χατζηστεφάνου
Υ.Γ Ο αρχικός τίτλος του κειμένου (όπως μπορείτε να δείτε και στο URL) ήταν “Γιάνης Βαρουφάκης: ο κομιστής της ΕΕ”, για τον οποίο δεχτήκαμε αρκετά καλοπροαίρετα σχόλια (και κάποια άλλα που δεν μας αφορούν). Θεωρητικά η λέξη αποτυπώνει το νόημα που ήθελα να αποδώσω – αυτός που κομίζει την ΕΕ στους Άγγλους. Αυτό που δεν έλαβα υπόψη μου, ως όφειλα, είναι το αρνητικό βάρος που εμπεριέχει λόγω της σύνδεσής της με ορισμένα από τα πιο σιχαμένα άτομα που έχει γνωρίσει η Ελλάδα. Μια λέξη δεν είναι μόνο ό,τι λέει γι’ αυτήν ένα λεξικό αλλά και ένα πλήθος συναισθημάτων που κουβαλά μαζί της – και αυτό πρέπει να το γνωρίζει πάντα ένας δημοσιογράφος. Υπό αυτή την έννοια ήταν λάθος επιλογή.
Στο υπόλοιπο κείμενο δεν αλλάζω ούτε τελεία.
και η απάντηση του Γ.βαρουφάκη στην αρχική ανάρτηση
@xstefanou Άρη μια παράκληση: Μπορούμε να διαφωνούμε χωρίς δαιμονοποίηση; Μπορεί να σφάλω αλλά τσιράκι της ΕΕ έπρεπε να ξέρεις πως δεν είμαι
— Yanis Varoufakis (@yanisvaroufakis) April 8, 2016
