της Ματίνας Παπαχριστούδη
Πηγή: ΠΡΙΝ
Πριν λίγες ημέρες κυκλοφόρησε η έκδοση του Media Freedom Rapid Response (MFRR) για την κατάσταση της ελευθερίας του Τύπου στην Ευρώπη το 2022. Από τον περασμένο Νοέμβριο, στην ΕΕ, με τη συμμετοχή του συνόλου των διεθνών δημοσιογραφικών οργανισμών, διεξάγεται διαβούλευση για τον νόμο περί «ελευθερίας των ΜΜΕ». Ακούσατε οτιδήποτε περί αυτού στο ελληνικό μιντιακό σύστημα; Προφανώς όχι…
Τόσο η έκδοση του MFRR όσο και οι διατάξεις του περίπλοκου νομοθετήματος της Κομισιόν έχουν κεντρικό άξονα τις παραβιάσεις της ελευθερίας των Μέσων και τη χειραγώγηση μίντια και δημοσιογράφων. Τα βασικά ζητήματα για όλες τις χώρες της Ευρώπης είναι η δημιουργία κύκλου «πιστών» ολιγαρχών στην ιδιοκτησία ιδιωτικών Μέσων που είναι απόλυτα συνεργάσιμοι με τα συμφέροντα των κυβερνήσεων, η κατάχρηση των κρατικών πόρων, οι πάσης φύσης ενισχύσεις και κρατικά διαφημιστικά κονδύλια υπέρ φιλοκυβερνητικών ΜΜΕ, η εργαλειοποίηση ρυθμιστικών ή ανεξάρτητων αρχών με πολιτικούς διορισμούς και η μετατροπή των δημόσιων ραδιοτηλεοπτικών φορέων σε κυβερνητικά εξαρτήματα προπαγάνδας.
Όλα τα παραπάνω ισχύουν στο πολλαπλάσιο στην περίπτωση της Ελλάδας, όπου καταγράφεται μια ακόμη σημαντική παράμετρος: Η συνειδητή ενσωμάτωση του δημοσιογραφικού κλάδου –με τη βούλα των συνδικαλιστικών ενώσεων– στο σύστημα οικονομικής και ενημερωτικής χειραγώγησης με συγκεκριμένα ανταλλάγματα για μια μικρή κάστα επαγγελματιών δημοσιογράφων. Γι’ αυτό και οι παραβιάσεις της ελευθερίας του Τύπου στη χώρα μας είναι κραυγαλέες.
Στην έκθεση του MFRR για το 2022, η Ελλάδα έχει 42 παραβιάσεις που αφορούν 63 πρόσωπα ή μίντια, με την ασφάλεια των δημοσιογράφων να παραμένει στην κορυφή και την πλειοψηφία –άνω του 50%– να αφορά αγωγές, διώξεις και εκφοβισμό. Σε αυτή την κατηγορία εντάσσονται και οι παρακολουθήσεις όσων διεξάγουν αποκαλυπτικές έρευνες με τα κατασκοπευτικά λογισμικά τύπου Predator. Σημειώνονται, επίσης, οι κυβερνητικές απαγορεύσεις στην πρόσβαση σε πληροφορίες από το κράτος και τις αρμόδιες αρχές, αλλά και η παρενόχληση ή εκφοβισμός δημοσιογράφων που ασχολούνται με «ευαίσθητα θέματα», όπως οι απωθήσεις μεταναστών-προσφύγων.
