Επιμέλεια: Χρήστος Αβραμίδης
Από τον «χασάπη της Θεσσαλονίκης» Μέρτεν ως τον «εκδοροσφαγέα» Μίχο. Το κράτος έχει συνέχεια στην απελευθέρωση ναζί
Τον αποκαλούσαν «εκδοροσφαγέα» γιατί τους εκπαίδευε στα μαχαίρια. Οι Χρυσαυγίτες υπό την καθοδήγηση του Νίκου Μίχου μάθαιναν πώς να δολοφονούν με μαχαίρια, εξασκούμενοι σε σφαγές ζώων, για να «διδαχθεί η τεχνική των χτυπημάτων με μαχαίρι στην καρωτίδα» όπως ανέφερε χαρακτηριστικά ο μάρτυρας που κατέθεσε στη δίκη της Χρυσής Αυγής. Μερικούς μήνες μετά, οι ναζί δολοφόνησαν με μαχαίρι τον Παύλο Φύσσα.
Η Ελληνική «Δικαιοσύνη» αποφυλακίζει τον Νίκο Μίχο, προτού καν καθαρογραφεί η δικαστική απόφαση. Και μάλιστα παρά την αντίθετη εισήγηση του Εισαγγελέα. Καταδικάστηκε σε 6 χρόνια κάθειρξη για ένταξη σε εγκληματική οργάνωση που πραγματοποιούσε και δολοφονίες, αλλά έμεινε στη φυλακή λιγότερο από ενάμιση χρόνο. Ο Μίχος εκτός από ναζί περιγράφεται από μαρτυρίες και ως άνθρωπος της νύχτας, ενώ είχε πρωταγωνιστήσει σε διάφορες βίαιες ενέργειες.
Σε μια από αυτές είχε επιτεθεί σε ηλικιωμένο άνθρωπο στον Μελιγαλά, ενώ είχε επίσης τρομοκρατήσει μια γυναίκα δημοσιογράφο εν ώρα εργασίας της.
Ο Μίχος δεν είναι το μόνο ηγετικό στέλεχος της Χρυσής Αυγής που δέχεται την… κάπως ύποπτα γενναιόδωρη επιείκεια του κράτους. Είχε προηγηθεί ο Πυρηνάρχης Νίκαιας, Γ. Πατέλης, που ήταν ο κύριος συνεργός στη δολοφονία Φύσσα. Ο Γ. Πατέλης ήταν αυτός που έδινε οδηγίες στους Χρυσαυγίτες πως «ό,τι κινείται σφάζεται». Είχε στείλει στους Χρυσαυγίτες το SMS για να συγκεντρωθούν τη νύχτα της 17ης Σεπτέμβρη 2013. Λίγη ώρα μετά δολοφόνησαν τον Παύλο Φύσσα. Αν δεν έστελνε εκείνο το μήνυμα, ο Φύσσας σήμερα θα ήταν στη ζωή. Δεν πέρασε ούτε ένας χρόνος από την καταδίκη και ο Πατέλης κυκλοφορεί ελεύθερος με τις ευλογίες του κράτους.
Γιατί όμως το Ελληνικό κράτος που κλείνει άδικα για χρόνια αναρχικούς στη φυλακή βγάζοντας DNA από καπέλα, δείχνει τόσο προκλητική εύνοια προς τους αποδεδειγμένους ναζί εγκληματίες;
Για να απαντήσουμε θα πρέπει να κάνουμε μια μικρή ιστορική αναδρομή και να δούμε ενδεικτικά στιγμιότυπα στη σχέση αστικού κράτους και ναζί. Διότι αυτή η επιείκεια έχει ρίζες δεκαετιών. Μια από τις γενέθλιες πράξεις του ελληνικού κράτους στη σημερινή μορφή του, εντοπίζεται αναμφίβολα σε εκείνον τον Δεκέμβρη του 1944. Ο Αστυνομικός Διευθυντής Αθηνών Άγγελος Έβερτ έδωσε την εντολή για την έναρξη των πυροβολισμών ενάντια στους διαδηλωτές με αποτέλεσμα να σκοτωθούν 33 άνθρωποι. Μόνο που ο Άγγελος Έβερτ ήταν αυτός που διετέλεσε αστυνομικός διευθυντής Αθηνών και επί κατοχής έχοντας την πλήρη εμπιστοσύνη των ναζί κατακτητών.
Το 1944 το Ελληνικό κράτος ήταν διαλυμένο.
Και ξεκινά εκ νέου κάπως έτσι.
Αυτός που συνεργάστηκε με τους ναζί δολοφονεί με ένα του νεύμα όσους αντιστάθηκαν στους ναζί.
Στη συνέχεια από το 1945 έως το 1949 το ελληνικό κράτος εκτελεί 3.500 ΕΑΜίτες αλλά μόλις 25 δοσιλογους ναζί. Το 1959 το ελληνικό κράτος θα απελευθερώσει τον ναζί εγκληματία πολέμου Μαξ Μέρτεν, ο οποίος είχε γίνει γνωστός ως «χασάπης της Θεσσαλονίκης».
Παρότι καταδικάστηκε για εγκλεισμούς Εβραίων σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, «γκέτο» σε βάρος 56.000 ανθρώπων και καταστροφή του εβραϊκού νεκροταφείου, βγήκε κάποιους μήνες μετά την καταδίκη. Ο Μέρτεν θα αποκαλύψει στην Hamburger Echo και θα δημοσιευτεί και στο Spiegel, ότι ανάμεσα στους έμμισθους συνεργάτες των ναζί ήταν και ο Πρωθυπουργός της Ελλάδας Κωνσταντίνος Καραμανλής.
Το Der Spiegel, στο 40ό τεύχος εκείνης της χρονιάς (1960), δημοσίευσε άρθρο με αποσπάσματα με τίτλο: «Εγκλήματα πολέμου στην Ελλάδα. Ο θείος Κωνσταντίνος» (Kriegsverbrechen – Griechenland – Ihr Onkel Konstantin)
Πρόκειται για κατηγορία που υποστηρίζεται στη συνέχεια και από τα αποχαρακτηρισμένα έγγραφα της CIA. Συνεχίζοντας, η σχέση κράτους και ναζί διέπεται από πολλές συνέχειες και ελάχιστες α-συνέχειες μέχρι τις μέρες μας. Από τα πρώτα μεταπολιτευτικά χρόνια, που ο Άρειος Πάγος έδωσε την άδεια σε μια συμμορία, όπως η Χρυσή Αυγή, η οποία καταφανώς παραβίαζε το Σύνταγμα, προκειμένου να έχει νόμιμη δράση και συμμετοχή στις εκλογές, έως τα χρόνια του μνημονίου. Που η κυβέρνηση Σαμαρά συνεργαζόταν με τη Χρυσή Αυγή και καθοδηγούσε μάλιστα και τους ναζί στις κοινοβουλευτικές ψηφοφορίες, σε μία σχέση δούναι και λαβείν. Η Δικαιοσύνη έκανε τα στραβά μάτια και μεγάλο μέρος της αστυνομίας συνεργαζόταν άμεσα με τη Χρυσή Αυγή, ενώ πάνω από το 50% των αστυνομικών ψήφισε Χρυσή Αυγή. Δηλαδή περισσότεροι από τους μισούς αστυνομικούς που πληρώνονται από τα χρήματά μας, «για να μας προστατεύουν από τους εγκληματίες» στήριζαν με την ψήφο τους μια εγκληματική οργάνωση.
Όμως η σχέση του κρατικού μηχανισμού με τη Χρυσή Αυγή δεν οφείλεται σε κακούς αστυνομικούς, διεφθαρμένους δικαστές και ακροδεξιούς πρωθυπουργούς. Έχει ένα πολύ πιο βρώμικο υπόστρωμα που έχει πιο κλειστές πόρτες και από συνάντηση Μπαλτάκου-Κασιδιάρη στη Βουλή. Την οικονομική εξουσία.
Επιστρέφοντας στο 1944 είναι χαρακτηριστική η περίπτωση του Γιάννη Βουλπιώτη, γαμπρού του Siemens, εμπνευστή των Ταγμάτων Ασφαλείας, που μαζί με άλλους καπιταλιστές και μαυραγορίτες χρηματοδότησε τα τάγματα ασφαλείας προκειμένου να μη γίνει η Ελλάδα κομμουνιστική χώρα, όπως αναφέρει η κόρη του. Η ισχύς εν τη ενώσει. Εναντίον των κομμουνιστών. Και τότε και τώρα.
Ποια είναι μια αντίστοιχη στιγμή στα δικά μας χρόνια; Και εδώ η ιστορία μας φέρνει ξανά στα ίχνη του «εκδοροσφαγέα» της Χρυσής Αυγής. Ο Μίχος πρωτοστάτησε στην ίδρυση εργοδοτικού σωματείου της Χρυσής Αυγής στη Ναυπιγοεπισκευαστική Ζώνη του Περάματος, κατά παραγγελία των εφοπλιστών. Όπως είχε καταγγείλει το Unfollow στη δημόσια σφαίρα και ο πρόεδρος του Συνδικάτου Μετάλλου Αττικής Σωτήρης Πουλικόγιαννης στο δικαστήριο, οι Χρυσαυγίτες είχαν λάβει 380.000 ευρώ για να φτιάξουν σωματείο που θα εκπροσωπεί τα συμφέροντα των εφοπλιστών και θα αντιπαρατίθεται με το σωματείο του ΠΑΜΕ.
Δεν είναι τυχαία η δήλωση του Χρήστου Κυριτσόπουλου, μάρτυρα υπεράσπισης του Γιάννη Λαγού και υποψηφίου δημάρχου με τη Χρυσή Αυγή στο Πέραμα, ο οποίος είχε πει το 2017 πως «…θα μπορούσαμε να χαμηλώσουμε τα μεροκάματά μας, να εγγυηθούμε στους Έλληνες εφοπλιστές ότι αν φέρουν τα βαπόρια τους εδώ, θα σταματήσουμε τις απεργίες που γίνονταν όλα αυτά τα χρόνια για διάφορους λόγους». Είχε προηγηθεί η δήλωση του Παναγιώταρου ενάντια στην φορολόγηση των εφοπλιστών.
Έτσι λοιπόν, ο Μίχος ως μακρύ χέρι των μεγάλων συμφερόντων πήγε στη Ζώνη και το μόνο πρόβλημα που εντόπιζε είναι πως υπάρχει σωματείο του ΠΑΜΕ. Το ίδιο πρόβλημα που «έτυχε» να εντοπίζουν και οι εφοπλιστές.
Σήμερα, το κράτος τον αφήνει ελεύθερο πριν περάσει καν ενάμιση έτος.
Πού ξέρεις;
Κάπου θα φανεί χρήσιμος.
Ξανά.
Ελληνικό κράτος 1944-2022: 78 χρόνια συγχωρεί τους ναζί