Μια απαγορευμένη, για τους πολίτες, επέτειος της 25ης Μαρτίου με τραπεζίτες στην καρέκλα του πρωθυπουργού και την αστυνομία να θυμίζει τη Χιλή του Πινοσέτ.
Στις πλατείες οι αγανακτισμένοι δεν φώναζαν απλώς «κλέφτες κλέφτες» και «άντε γαμήσου Π*******). Φώναζαν συνθήματα για τις τράπεζες και το ΔΝΤ, για την ΕΚΤ και την ευρωζώνη. Αυτή την οργή πως θα την μαζέψετε; Θυσιάζοντας τον Τσοχατζόπουλο;
Δύσκολα μπορείς να χαρακτηρίσεις τον Ντάνι Ρόντρικ «προοδευτικό» ή «μη ορθόδοξο οικονομολόγο». Όταν λοιπόν αποφασίζει να τα βάλει με το δόγμα της Ουάσινγκτον ή να αναφερθεί στα πλεονεκτήματα της εξόδου της Ελλάδας από το Ευρώ η ακαδημαϊκή κοινότητα παρακολουθεί με κομμένη την ανάσα
Μια σταθερή αμοιβή για την τόνωση της αγοράς, με πολλαπλασιαστικά μάλιστα ωφέλη δεν μπορεί να θεωρείται «προσφορά» προς τους εργαζόμενους. Η διακοπή της όμως αποτελεί ληστεία.